‘Heb je gevonden wat je zocht?’ vroeg hij, waarna ik knikte en snel op mijn plek ging zitten.
Ik wendde snel mijn blik af, maar ik voelde de adrenaline door mijn lichaam gieren. Mijn mond was kurkdroog en het liefste zou ik nu het lokaal uit rennen en niet meer terugkomen. Ondertussen was hij gewoon begonnen met de les. Hij schreef zijn naam op het whiteboard en natuurlijk was zijn naam even perfect als hij zelf was.
Ralph Vreugdenhil.
Zijn stem klonk bijna hypnotiserend en ik probeerde zo onopvallend mogelijk naar hem te staren. In de bar was het donker geweest en hoewel ik daar ook had gezien dat hij knap was, had ik het nooit zo duidelijk gezien als nu. Hij had zwart golvend haar dat een beetje naar achteren gekamd was, met een pluk die eigenwijs over zijn voorhoofd hing. Zijn wenkbrauwen waren dik en zelfs vanaf hier kon ik zien dat hij ontzettend lange wimpers had. Zijn ogen waren heel donker en hoewel ik normaal juist op mannen viel die helemaal gladgeschoren waren, had hij een beetje een stoppelbaard die hem nog aantrekkelijker maakte. Een van de oudere vrouwen maakte een grapje en toen hij lachte wist ik het zeker. Dit was de meest perfecte man ter wereld en ik ging het nooit volhouden om dit te verbergen voor hem. Zeker niet nu hij de eerste man was waar ik seks mee gehad had.
Door mijn gedroom had ik helemaal niet door dat hij voor me was komen staan.
‘Mogen we allemaal meegenieten van hetgene waar je over dagdroomt mevrouw?’ zei hij.
Ik voelde al het bloed uit mijn gezicht wegtrekken en ik schudde mijn hoofd. Niemand mocht ooit achter mijn gedachtes van net komen, zeker hij niet. ‘Goed, we waren ons allemaal aan het voorstellen, dus als je zo ver bent, wil ik ontzettend graag je naam weten.’
Hij keek me recht aan en even verbeelde ik me dat hij echt heel erg graag mijn naam wilde weten. Niet omdat ik zijn leerling was, maar omdat hij hetzelfde voelde. Hij trok ongeduldig een wenkbrauw op en ik herpakte me. ‘Uhh, ja ik ben Alexandra Hazelaar.’
Hij wreef over zijn kin: ‘Alexandra? Die naam hoor je niet vaak meer.’ Ik glimlachte voorzichtig.
‘Nee, het is de naam van mijn oma. Iedereen noemt me Lexie.’
‘Hmm’ zei hij en hij knikte.
‘En ik ben Mau…’ zei Maud die naast me zat, maar ze werd door hem onderbroken.
‘Ja ik weet wie jij bent. Je stuurde me per ongeluk een vriendschapsverzoek op Facebook. Je lijkt op je zus!’
Ik zag hoe Maud bloosde en keek alsof ze wel door de grond kon zakken. De rest van de les vertelde hij wat over zichzelf, maar ik luisterde eigenlijk amper. Ik wilde gewoon eigenlijk heel graag weg.
‘Jemig wat is hij onbeschoft.’ siste Maud naast me.
‘Waarom stuur je hem dan ook een vriendschapsverzoek?’ siste ik terug. ‘Mevrouw Hazelaar? Is het gezellig? Bij deze heb je een waarschuwing. Als ik je nog een keer hoor mag je na de les even blijven.’
Ik knikte en keek ongemakkelijk naar mijn schrift.
‘Jemig waar heeft die vent last van?’ zei Maud en meteen keek hij weer boos onze kant op.
‘Ja mevrouw Hazelaar. Jij mag zo even blijven. Dan kun je me uitleggen waarom je het nodig vind om tijdens een college te praten.’
Ik durfde er niet eens wat tegenin te brengen. Ik wilde niets liever dan naar huis en moest er niet aan denken om te blijven, maar ik besefte me dat ik niet heel erg veel keus had. Hij legde nog wat dingen uit en toen de bel ging, pakte iedereen zijn spullen. Maud mompelde nog een sorry en zei dat ze beneden zou wachten. Ik bleef zitten en wachtte tot iedereen het lokaal uit was. Hij zette zijn handen op mijn tafel en boog zich naar me toe.
‘Dus Lexie hé? Ik vroeg me al af wie toch dat meisje uit de bar was.’
Ik voelde dat ik bloosde en durfde hem niet aan te kijken. Hij ging staan en leunde achterover tegen zijn bureau.
‘Nou zeg, daar was je een stuk spraakzamer.’
Ik stond met een zucht op en stopte mijn spullen in mijn tas.
‘Maak er maar grapjes over. Ik vind het gewoon ongemakkelijk om je hier te zien.’
Hij lachte: ‘Nou, dan hebben we dat gemeen. Ik schrok ook ontzettend toen ik je hier zag. Jeetje als ik geweten had dat je mijn leerling zou worden dan was ik nooit met je mee gegaan.’
Ik keek hem boos aan: ‘Sorry hoor, maar als ik had geweten dat je mijn leraar zou worden, dan had ik je ook nooit mee genomen. Je bent veel ouder dan dat ik ben. Het was allemaal een fout en het had niet mogen gebeuren.’
Hij lachte: ‘Oh, dus je neemt alle mannen mee, als ze maar geen potentiële leraar zijn?’
Ik ritste mijn tas dicht en schudde mijn hoofd.
‘Wat denk je wel niet van mij? Dat ik één of andere sloerie ben? Je was mijn eerste hoor!’
Ik wilde weglopen, maar hij pakte mijn arm beet en trok me naar zich toe. Hij keek me verbaasd aan en zijn stem werd zachter:
‘Je bedoelt de eerste one night stand?’
Ik voelde dat ik rood werd en schudde mijn hoofd.
‘Nee….’ zei hij verbaasd.
’Je bedoeld toch niet..?’
Ik knikte en schraapte mijn keel:
‘Je was de eerste… De eerste man met wie ik ooit gezoend heb, maar ook de eerste man waarmee ik ooit… Nouja.. Je weet wel.’
Hij liet mijn arm los en schudde zijn hoofd.
‘Nu vind je me zeker zielig he? Een meisje van negentien dat nog maagd is.. Of nouja was..’
Hij lachte en schudde zijn hoofd.
‘Nee, ik vind het juist heel goed dat je zolang gewacht hebt. Maar ik vind het zo jammer dat je je eerste keer hebt verspild aan mij…’
Ik haalde mijn schouders op:
‘Het voelt niet alsof ik het verspild heb, ergens ben ik wel blij dat het eens gebeurd is. Maar ik had me er inderdaad wel iets anders bij voorgesteld.’
Hij haalde een hand door zijn haren en lachte.
‘Ja, als ik het had geweten had ik er wel wat speciaals van gemaakt. Zo’n mooi meisje als jij verdiend dat.’
Ik slikte en kon het niet laten om me voor te stellen hoe het zou zijn als hij er iets speciaals van zou maken. Mijn eerste keer was niet speciaal geweest, maar het was wel echt heel bijzonder geweest en hij had het niet afgeraffeld. Ik dacht terug aan die avond en kreeg het ineens weer warm. Ik keek naar zijn lippen en wilde ineens niets liever dan hem zoenen. Kennelijk dacht hij hetzelfde, want hij kwam wat dichterbij staan en streek zachtjes over mijn hals.
‘We moeten dit echt niet doen.’ zei hij zachtjes.
‘Ik weet het.’ antwoordde ik.
Toch kwam hij dichterbij tot op het punt dat ik zijn lippen bijna op de mijne kon voelen. Maar toen hij me bijna kuste, hoorden we geklop op de deur en nam hij snel afstand.
‘Sorry kan ik hier stofzuigen?’ vroeg de schoonmaakster en snel knikten we beide.
Ik mompelde een tot morgen en rende snel het lokaal uit, terwijl mijn hart nog als een gek tekeer ging.
Meteen verder lezen? Je koopt het boek hier!
