Zomerliefde | Hoofdstuk 4

by Tamara

Ik knipperde met mijn ogen tegen het felle licht en wist even niet waar ik was. Terwijl ik ging zitten drong langzaam tot me door dat ik in mijn nieuwe slaapkamer in het appartement dat ik met Maud deelde was. Ik rekte me uit en stapte uit bed. Onze ouders hadden dit appartement samen uitgezocht en ze hadden geen betere keuze kunnen maken. Het stond midden in de stad, vlakbij onze school en keek uit over het stadspark. Het appartement was best wel groot, we hadden een ruime woonkamer met in een hoek de open keuken met een klein ontbijtbarretje. Daarnaast een badkamer met een aparte douche en een bad en we hadden nog twee slaapkamers. Ik had de grootste slaapkamer opgeeist met de meeste ramen en het mooiste uitzicht. Maud daarentegen had de slaapkamer met de meeste kastruimte, iets wat ze wel nodig had met de eindeloze verzameling aan kleding en schoenen die ze had.

Hier en daar stonden nog een aantal dozen die uitgepakt moesten worden en gelukkig hadden we daar nog wel even de tijd voor, aangezien de introductieweek net begonnen was en de echte lessen pas volgende week zouden beginnen. Ik pakte mijn planner van het aanrecht en zag dat ik vandaag alleen mijn studieboeken en mijn rooster hoefde op te halen. Er kwam nog zacht gesnurk uit de kamer van Maud en ik besloot maar eerst eens te gaan douchen en haar daarna wakker te maken. Ik zette de douche aan en terwijl hij opwarmde keek ik in de spiegel. Misschien verbeeldde ik het me, maar ik had het idee dat ik er anders uitzag sinds zaterdagnacht. Terwijl ik eraan terugdacht, voelde ik me weer even zoals ik me op dat moment voelde en ik zuchtte. Hoe kon ik nou nog zo bezig zijn met die man die ik nooit meer zou zien? De man waarvan ik de naam niet eens kende. ‘Maar je kent zijn lichaam wel en weet ook wat hij ermee kan doen.’ siste een stemmetje in mijn hoofd. Ik rolde met mijn ogen en stapte onder de douche, in de hoop dat het water al die gekke gedachtes van me zou afspoelen. Toen ik klaar was met douchen hoorde ik al een vrolijk gezang uit de woonkamer komen en ik moest lachen. Als er één ding was dat ik heerlijk vond aan het hebben van Maud als vriendin, was het wel dat ze gewoon altijd vrolijk was. Ze was altijd aan het lachen en aan het zingen en ze kon iedereen blij maken.

Ik sloeg een handdoek om en liep naar de woonkamer.

‘Heeeeee huisgenootje! Heb je goed geslapen?’

‘Ja zeker! En jij ook? Ga je straks mee je boeken en rooster halen?’

Ze knikte en keek snel op de klok.

‘Ja ik zal opschieten!’

Het was nog volop zomer en ik besloot een dun en luchtig jurkje aan te doen. Het was de warmste zomer sinds jaren geweest en ik was blij dat ik toch nog een heleboel leuke kleding mee had genomen. Op school en tijdens de lessen zouden we toch veel in uniform lopen, dus het had me niet zo nodig geleken om leuke kleding mee te nemen, maar Maud had me overgehaald om het toch te doen. Even later zat ik bij Maud in de auto en reden we naar de campus toe. Het schoolgebouw was gevestigd in een gebouw dat ooit het oude ziekenhuis van de stad was geweest en het nieuwe ziekenhuis was ernaast gebouwd. Zo was het heel erg makkelijk om wanneer we in de toekomst bijvoorbeeld dagjes mee moesten draaien, of tijdens onze stage, via de school naar het ziekenhuis te lopen. Maud parkeerde de auto en samen stapten we uit. Ik was stiekem wel een beetje zenuwachtig, zoals altijd wanneer ik iets nieuws ging doen. Maar eigenlijk stelde het niet zo heel erg veel voor. We haalden onze boeken en ons rooster op en liepen een rondje door de school.

‘Ohh kijk dit is het lokaal waar we als eerste les hebben.’ zei Maud terwijl we langs een vrijwel leeg lokaal liepen. In het lokaal zaten wat mensen van onze leeftijd en we besloten ze te gaan begroeten.

‘Hé! Zijn jullie ook de nieuwe studenten van dit jaar?’ vroeg Maud nadat we ons voorgesteld hadden.

Ze stelden zich op hun beurt ook voor en vertelden dat ze inderdaad bij ons in de klas zaten. Het groepje bestond uit vier meiden van onze leeftijd en een jongen die Sam heette.

‘Ik denk dat je wel in de minderheid zult zijn.’ zei ik tegen hem.

Hij lachte: ‘Ja dat klopt, maar dat geeft niet. Zolang ik maar niet afgeleid word door al die mooie dames!’

Ik bloosde en Maud rolde met haar ogen.

‘Hebben jullie de leraren al ontmoet?’ vroeg ze aan één van de meiden.

‘Ja, we hebben er al een paar gezien. Het schijnt dat we Vreugdenhil ook hebben.’

Twee van de andere meisjes begonnen meteen te kirren en ook Maud scheen precies te weten over wie ze het hadden.

‘Neee echt? Vreugdenhil? Maar hij zou toch niet meer terugkomen?’ 

‘Nee, ik dacht ook van niet, maar het schijnt dat hij toch weer terugkomt op school.’

Ik rolde met mijn ogen en gaf Maud een por.

‘Wie is die kerel?’ vroeg ik haar.

Ze lachte: ‘Ohhh mijn zus heeft twee jaar geleden les van hem gehad. Ze zei dat hij zo ontzettend knap is, dat het onmogelijk is je te concentreren tijdens  de les. Hij zou op een andere locatie gaan werken komend jaar, maar ik denk dat hij toch gebleven is.’

Ik zuchtte en schudde mijn hoofd. Fijn, dat had ik net nodig, een les waarbij er alleen maar de hele tijd werd gezucht en gekreund over hoe knap de leraar wel niet was. Ik draaide me om en zag dat Sam naar me stond te kijken.

‘Heb je zin in de lessen?’ vroeg ik aan hem, waarop hij knikte.

’Ja ontzettend! Ik wil heel graag arts worden en ik moet ontzettend mijn best gaan doen om dat te halen.’

Ik lachte en we kletsen nog even, terwijl onze klasgenoten maar door gingen over de knappe leraar.

Toen Maud eindelijk uitgekletst was, liepen we samen terug naar de auto. ‘Leuk hoor, we zijn nog niet eens begonnen en jij loopt alweer op de leraar te geilen.’ grinnikte ik.

‘Oh Lexie, echt als je hem ziet zul je hetzelfde doen. Echt, mijn zus vertelde hoe lastig het is om je te concentreren met zo’n knappe leraar en je weet dat Feline heel lastig te imponeren is.’

Ik knikte: ‘Welk vak hebben we eigenlijk van hem?’

Maud keek op haar lijst: ‘Volgens mij geeft hij Sociologie. Dus we hebben hem meteen maandag ochtend als school weer begint.’

Samen reden we weer naar ons appartement toe terwijl ik nadacht over die mysterieuze meneer Vreugdenhil. Een man waar ik stiekem wel heel nieuwsgierig naar was.

Meteen verder lezen? je koopt de hele reeks hier!

Misschien vind je dit ook leuk

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.