Zomerkind | Hoofdstuk zeven

by Tamara

‘He Thomas! Wat leuk om je weer eens te zien!’ Danielle stond op van de bank en liep naar hem toe om hem te omhelzen. ‘Ik dacht al dat ik je herkende op de foto’s van Florine, maar vroeger was je wel wat knapper dan nu.’ ‘Haha nou en bedankt hé Daan?’ hoorde ik mijn man zeggen. ‘ Verbaasd stond ik op. ‘Kennen jullie elkaar? En hoe dan?’ Thomas knikte. ‘Ja we hebben samen gestudeerd! En Danielle was ook mee met de reis die ik toen met een hele groep studenten naar Zweden maakte.’ Danielle giechelde: ‘Nou, we hebben niet alleen gestudeerd hoor, weet je nog?’ Ze porde hem in zijn zij en beide lachten ze heel hard. Ik geloof niet dat ik me ooit zo ongemakkelijk heb gevoeld als op dat moment. Wat? Kenden Thomas en Danielle elkaar? En door hun laatste grapje kreeg ik het gevoel dat ze veel meer waren geweest dan gewoon vrienden. ‘Ah ik vind het echt zooooo leuk om je te zien! Ik vind het nog altijd jammer dat we elkaar uit het oog verloren zijn, had zo graag af en toe nog eens bij willen praten!’ Ik merkte dat Danielle’s stem ineens een stuk hoger was en dat Thomas een stuk spraakzamer was dan normaal wanneer hij van een zakenreis terugkwam. Anders was hij altijd moe en ging hij eerst douchen en kijken wat hij nog meer voor werk moest doen, maar nu stond hij in de keuken een fles wijn uit te zoeken en nodigde hij Danielle uit om te blijven eten. Iets waar ik dus helemaaaal geen zin in had. Ik had hem een week niet gezien en wilde niets liever dan het samen even hebben over zijn week en over mijn slechte uitslag. Bovendien zat het me dwars dat hij Danielle een knuffel had gegeven en mij niet.

Zonder te vragen wat ik wilde eten, bestelden ze sushi en waren ze de hele avond samen aan het kletsen en aan het eten. Inmiddels zaten ze al aan de derde fles wijn en had Thomas zijn studie fotoboeken van zolder gehaald met daarin alle foto’s die zijn moeder zorgvuldig voor hem had ingeplakt. Samen lachten ze om mensen die ik nooit had ontmoet en waar ik zelfs nooit van had gehoord en vertelden ze over alle dingen die er tijdens hun studie hadden beleefd. Het was net alsof ik op visite was bij een getrouwd stel in plaats van andersom en toen ze om elf uur nog geen aanstalten maakte om weg te gaan, gaapte ik een paar keer heel overdreven en zei ik dat ik naar bed ging. Thomas zwaaide en zei welterusten liefje, waarna ik in mijn eentje naar boven liep.’ Terwijl ik mijn tanden poetste hoorde ik Danielle gieren van het lachen. Ik rolde met mijn ogen en haalde mijn make-up eraf, waarna ik in bed kroop.

Door al het gelach kon ik niet slapen, maar uiteindelijk viel ik toch in slaap en werd ik pas om vier uur weer wakker. Ik rolde op mijn zij en voelde naast me, maar er lag niks. Ik knipperde met mijn ogen en zag dat Thomas zijn plek onbeslapen was. Het was inmiddels wel stil beneden en ik besloot een een kijkje te nemen. Ik trok mijn badjas aan en liep naar beneden waar ik Bobbie tegenkwam in de gang. In de woonkamer was het een grote ravage. Er lagen flessen rode wijn op tafel, er zaten wijnvlekken in ons peperdure witte vloerkleed. Kennelijk hadden ze honger gehad, want er lagen twee open zakken chips en een bak nootjes op tafel en deels verspreid over de vloer. Ik keek even in de woonkamer en keuken, maar ik zak ze nergens. Waar konden ze nou toch zijn? Ik wilde eigenlijk de boel de boel laten, maar ik wist dat ik toch niet kon slapen als het beneden zo’n zooi was. Ik pakte mijn handschoenen en een emmer en begon alles schoon te maken. Ik gooide de lege flessen in de doos voor de glasbak, gooide de lege zakken chips in de prullenbak en haalde de stofzuiger door de hele woonkamer heen. Daarna poetste ik de tafel en strooide ik zout op de wijnvlekken in de hoop dat ze zo nog uit het vloerkleed zouden trekken. Toen ik een uur later klaar was met schoonmaken en er nog steeds geen spoor van Thomas en Danielle te vinden was, en Thomas ook niet op mijn telefoontjes reageerde, besloot ik dat ik geen zin meer had om naar bed te gaan en ging ik maar vast douchen. Net toen ik naar boven wilde lopen hoorde ik een keihard gelach en zag ik ze door de achterdeur naar binnen komen. Ze waren allebei overduidelijk stomdronken en Thomas was zo te zien gevallen, want de neuzen van zijn dure leren schoenen waren beschadigd en de broek van zijn pak was gescheurd. ‘Heee Fffloootje! Was je nog wakker?’ lalde hij. Ik rolde met mijn ogen. ‘Waar zijn jullie geweest?’ vroeg ik zo aardig mogelijk. Danielle giechelde en sloeg haar arm om Thomas heen. ‘Vertel jij het of ik?’ hikte ze. Thomas lag in een deuk en ik keek pissig naar de arm die ze om mijn man heengeslagen had. ‘We hebben even aan die oekel van een man van haar verteld dat ze bij hem weg gaat. Ik denk dat de boodschap wel goed overkwam.’ zei hij. Thomas gaapte en wendde zich tot Danielle. ‘Hé Het was heeeel gezzellig… Maar ik ga nu naar bed! Trusten!’ Hij gaf haar een iets te lange kus op haar wang en strompelde naar boven.

‘Zeg Ffllo? Kunnn jij mij missschien een ritje naar hhuis geven?’ Ik zuchtte en zei dat ik me even snel ging omkleden. Boven trof ik Thomas helemaal aangekleed aan op ons bed. Hij sliep als een blok en ik besloot hem nu maar niet wakker te maken. Zodra hij wakker zou zijn zou ik hem wel vertellen wat ik hiervan vond. Ik trok snel een spijkerbroek aan en een dikke trui en liep naar beneden. Danielle zat op de bank en door snel in te grijpen en mijn dweilemmer op te offeren, kon ik nog net voorkomen dat ze het hele kleed onderkotste. Daarna maakte ze aanstalten om op mijn bank te gaan liggen, maar ik nam haar bij de arm en zette haar in mijn auto, waarna ik haar naar haar huis bracht. Ik wist ongeveer waar ze woonde en doordat ze half wat aanwijzingen gaf, lukte het me om haar bij haar huis af te zetten. ‘Jjje bbent echt een heeele goede vriendin Flo.’ sprak ze met dubbele tong. ‘Ja ik weet het.’ zei ik chagrijnig. ‘En je moet zzzuinig zijn op je man. Anders pak ik hem van je af!’ lachte ze. Ik kon de lol er niet van in zien, maar ik glimlachte en toen ik een dikke oudere man uit het grote herenhuis zag komen, die zo kwaad keek dat het alleen maar haar man kon zijn, reed ik naar huis.

Wil je meteen verder lezen? Je koopt het ebook hier.

Misschien vind je dit ook leuk

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.