Zomerkind | Hoofdstuk 38

by Tamara

‘Oké, het is begonnen, maar je zit wel echt aan het begin nog. Dus je hebt nog even te gaan.’ zei de verloskundige. ‘Moeten we al naar het ziekenhuis?’ vroeg Joost terwijl hij heen en weer aan het lopen was door de kamer. ‘Nee, ze heeft nu 2 centimeter ontsluiting. Zodra ze er 5 heeft, stappen we in de auto. Normaal sproken spreken we over 1 centimeter per uur, dus jullie hebben nog wel even.’ Ik zuchtte en keek de verloskundige geërgerd aan, waarop ze glimlachte. ‘Aanstaande vaders zijn vaak zenuwachtiger dan de zwangere vrouw zelf.’ Ze pakte haar spulletjes weer bij elkaar en liep naar beneden. Ik hoorde haar Joost geruststellen. ‘Het komt helemaal goed, zodra er iets is bel je me maar gewoon, dan kom ik meteen.’ Ik hoorde de voordeur dichtgaan en hoorde Joost wat rommelen beneden, dus ik kleedde me weer aan. Ik had wel wat lichte krampen, maar ze waren prima te doen en zolang ik mezelf wat bezig hield, viel het allemaal best mee.

Ik liep naar beneden, waar Joost al matjes op de bank had gelegd waar ik op ging zitten. ‘Gaat het wel? Moet ik al bellen?’ vroeg hij bezorgd toen ik een iets heftigere kramp weg zuchtte. ‘Nee Joost, echt, als er iets is dan zeg ik het goed? Zullen we nu gewoon wat tv kijken?’ Hij knikte en hoewel ik merkte dat hij nog steeds heel erg zenuwachtig was, was hij tenminste wel stil. De uren verstreken en de pijn bleef hetzelfde. Zo nu en dan werd het wat heftiger, maar het zakte ook weer af. Tegen de avond kwam de verloskundige langs om te kijken hoe het ging en zat ik nog steeds op twee centimeter. Het ging op zich nog prima, maar het begon nu wel vervelend te worden en ook vermoeiend. We spraken af dat als er morgenochtend nog niets verbeterd was, ik naar het ziekenhuis zou bellen om te kijken of er een plekje was zodat ik weeënopwekkers kon krijgen. We hoopten natuurlijk dat het niet nodig was, maar het was fijn dat we voor het geval dat het nodig was in ieder geval een oplossing hadden.

Joost deed de voordeur achter de verloskundige dicht en zuchtte. ‘Gaat het wel een beetje? Ik denk dat de kleine dame er nog niet zoveel zin in heeft.’ Ik lachte en haalde mijn schouders op. ‘Ik denk het ook niehieeeeettt aaaauw!’ Ineens ging er een felle pijnscheut door mijn buik en ik greep de deurpost vast. ‘Gaat het?’ Joost rende meteen naar me toe en ondersteunde me terwijl ik mijn buik vasthield. ‘Ja, nu wel weer.’ zuchtte ik. Was dat nou een wee? Jeetje ik hoopte niet dat het de hele tijd zo’n zeer bleef doen want dat zou ik nooit volhouden. Ik ging op de bank zitten en pakte net mijn kopje thee toen ik de volgende wee al op voelde komen. Twee uur lang ging het door, eerst met een tussenpauze van negen minuten, maar steeds werd het minder en nu zat ik rond de vier minuten rust tussen de weeën. Vanuit het niets had ik nu ineens weeën en ik hoopte heel erg dat het nu wel zou opschieten, want dit zou ik niet nog uren volhouden. Inmiddels was Joost in alle staten. Hij deed zijn best om rustig te blijven, maar ik merkte aan hem dat hij het echt heel erg eng vond. Ik snapte heel erg goed dat het voor hem zo voelde en ik hoopte maar dat alles goed zou gaan, zodat hij ook een keer een mooie herinnering aan een bevalling zou hebben. Toen er weer een wee afgezakt was, riep ik dat het tijd was om de verloskundige te bellen. Met een rood hoofd belde hij en ze beloofde dat ze er meteen aan zou komen.

Inmiddels leunde ik op de rand van de box en zuchtte ik de weeën weg. ‘Waarom doet het ook zo’n pijn?’ vroeg ik zachtjes terwijl Joost over mijn rug aaide. ‘Ik snap echt niet dat er vrouwen zijn die hierna nog meer kinderen willen!’ Joost lachte en gaf me een kus, waarna hij de deur open ging doen voor de verloskundige. ‘Oh, nou kijk dit lijkt er meer op!’ zei ze. ‘Als deze wee voorbij is, gaan we eens kijken hoe ver je bent en of we al naar het ziekenhuis kunnen.’ Met pijn en moeite liep ik de trap op en liep ik naar onze slaapkamer waar Joost op op bed hielp. De verloskundige voelde en ik zag haar gezicht ineens vertrekken. ‘Je kunt niet meer naar het ziekenhuis Florine, je zit al bijna op acht centimeter. De baby komt eraan.

 

Meteen verder lezen of één van de vijf vervolgen kopen? Je koopt ze allemaal hier!

Misschien vind je dit ook leuk

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.