Ralph.
Ralph? Ik moet je zien, kunnen we ergens afspreken?
Nog een beetje slaperig staarde ik naar het berichtje op mijn telefoon. Sinds het telefoontje van Florine een week geleden, dat ervoor zorgde dat we halsoverkop naar huis vertrokken, was het contact tussen mij en Maud bekoeld geraakt. We waren samen teruggevlogen, maar sindsdien had ik niets meer van haar gehoord. Ik vermoedde dat ze het misschien moeilijk vond dat ik voor Lexie terugging, maar ik had gehoopt dat we toch nog contact zouden houden. Ik had niet verwacht dat we een relatie zouden krijgen, maar gewoon wat contact was leuk geweest.
Haar berichtje verbaasde me een beetje, zeker omdat het best op een dwingende toon geschreven was.
He Maud. Ja dat is goed, waar wil je afspreken?
Ik wilde net mijn telefoon in mijn zak stoppen toen ik weer een berichtje binnenkreeg.
Om 11 uur bij de Zeester? Die bar waar ik werkte?
Ik stuurde terug dat dat prima was en sprong onder de douche. Het klonk alsof het dringend was en ik was benieuwd wat ze wilde vertellen. Onder de douche dacht ik aan Lexie. Hoe ze net op het punt stond om weg te gaan, toen ze ineens allemaal berichtjes kreeg over haar oma die overleden was. Het was voor haar het zoveelste slechte nieuws dat ze kreeg en hoewel ik wel zei dat ik er voor haar was, kon ik niets voor haar doen. Het was niet alsof ik met haar mee zou kunnen naar het afscheid van haar oma. Ik had Florine wel een kaartje gestuurd om mijn condoleances te sturen, maar verder hadden we geen contact meer gehad.
Die zoen daar op het strand bleef maar in mijn gedachten terugkomen en zorgde er elke keer voor dat ik een glimlach op mijn lippen kreeg. Er waren in de afgelopen jaren een heleboel meisjes geweest, maar met Lexie voelde het als thuiskomen. Het was een gevoel waar ik al die tijd onbewust naar verlangd had en waarvan ik niet had gedacht had dat ik het zo zou missen. Toen ik haar mee naar mijn kamer nam, wilde ik eigenlijk meer doen dan alleen maar praten, ze had geen idee gehad hoe moeilijk het was om haar zonder kleren te zien en me in te houden. Maar het kon niet, voor nu stond er gewoon nog steeds een bruiloft gepland en ik wilde niet degene zijn die dit voor haar zou besluiten.
Ik trok mijn kleren aan en liep naar buiten, richting de bar waar Maud het over gehad had. Onderweg daarnaartoe kwam ik langs het kleine kerkje van het dorp, waar zo te zien een begrafenis bezig was. Ik dacht er niet teveel bij na en liep verder naar de boulevard, waar ik tegen de muur wachtte tot ik Maud zou zien. Na een tijdje kwam ze aangelopen. Na wat er gebeurd was, was het heel gek om haar hier ineens tegen te komen.
‘Hé…’ zei ze zachtjes.
‘He..’
Ze liep naar me toe en kwam tegenover me staan. Nog voor ik het doorhad drukte ze haar lippen op de mijne en zoende ze me.
‘Maud! Wat doe je nou?’ vroeg ik.
Ik duwde haar zachtjes weg en keek in haar verbaasde gezicht.
‘Serieus? Je bent één week terug en je bent meteen weer helemaal in de ban van Lexie?’
Ze keek me boos aan en ik zuchtte.
‘Nee, zo zit het niet. Ik dacht alleen dat wat wij hadden, dat was op vakantie.. Ik had niet verwacht dat je het hier voort wilde zetten.’
‘En waarom zou ik dat niet willen? Omdat alles tussen ons perfect was en je meteen na één telefoontje van je ex-schoonmoeder halsoverkop naar huis vliegt en probeert je oude relatie met Lex weer op te pakken?’
Ik trok een wenkbrauw op en keek haar vragend aan.
‘Sorry voor het misverstand dan. En mocht je het willen weten, er is niets tussen Lexie en mij. Ja, we hebben gezoend, maar dat is het.’
Ze balde haar vuisten en liet een grommend geluid uit haar mond ontsnappen.
‘Ik wist het.. Je moet het haar wel vertellen Ralph. Ik heb haar verteld dat ik op vakantie een man heb ontmoet.’
‘Waarom zou je dat in godsnaam tegen haar zeggen?’
‘Ehh, misschien omdat ze mijn beste vriendin is en we elkaar alles vertellen? Niet iedereen houdt ervan om alles geheim te houden he? Je moet het haar vertellen Ralph. Ze blijft ernaar vragen, ik kan het echt niet nog langer geheim houden.’
Ik knikte en keek haar aan.
’Wat moet ik zeggen dan? Sorry dat ik seks heb gehad met je beste vriendin?’ Ze kwam wat dichterbij me staan en wilde mijn handen pakken, maar ik trok ze weg.
Ik zuchtte en deed mijn handen in mijn zakken.
‘Wat wil je van me Maud? Je wilde me spreken, is er iets dat je me wilt vertellen?’
Ze keek me verdrietig aan toen we ineens werden opgeschrikt door een vreemd geluid. Het klonk alsof er iemand aan het kokhalzen was. Snel renden we beide richting de boulevard, waar we Lexie zagen. Ze boog voorover bij een bosje en gooide haar hele maaginhoud eruit.
Ik rende naar haar toe.
‘Gaat het Lexie? Wat doe je hier?’
Ze veegde haar mond af met een zakdoek uit haar tas en keek me woedend aan. ‘Ik wist het. Jullie twee.. Het was te toevallig allemaal.’
Maud kwam naast me staan.
‘Ja sorry Lex dat je dat moest horen. Ik weet ook niet wat ik moet zeggen. Het gebeurde gewoon.’
Lexie keek ons vol ongeloof aan.
‘Het gebeurde gewoon? Sorry hoor, maar gleed je uit en kwam je op zijn piemel terecht ofzo? Je weet toch wel wie Ralph is? Of ben je vergeten waarom ik die eerste twee jaar continue bij jou aan het uithuilen was?’
Ik zag dat Mauds gezicht veranderde van geschrokken in boos en vreesde een beetje voor wat ze zou gaan zeggen. ‘Sorry hoor Lex, maar wat moest hij dan? Net zolang blijven wachten tot de heilige maagd Lexie eens opduikt en eens besluit met wie ze nou verder wil? Waar maak je je zo druk over? Je gaat toch trouwen? Of is dat ook nog niet zeker?’
Lexie slikte en liet haar ogen van Maud naar mij en weer terug gaan, alsof ze niet goed wist wat ze nou moest zeggen.
‘Is dat hoe je over me denkt? Ik dacht dat je mijn beste vriendin was..’ Zei ze zachtjes.
‘Ja, maar zelfs als beste vriendin ben ik gewoon klaar met jouw gedrag. Jemig Lex, je raakt zwanger en hebt geen idee van welke man het is, vervolgens wordt de keuze voor je gemaakt en loop je vijf jaar lang te janken omdat je niet tevreden bent met je rijkeluisleventje in je enorme huis en met je dure auto. Dan komt Ralph terug en ben je boos dat hij verder is gegaan in die jaren? Terwijl jij hetzelfde gedaan hebt? Je bent gewoon een ordinaire slet die overal mee weg komt.’
Ik pakte Maud haar arm vast:
‘Het is genoeg Maud. Dit kun je niet maken.’ Maud keek me vals lachend aan en schudde haar hoofd.
‘Sorry hoor, maar jij denkt er precies hetzelfde over. Je wilde niet eens over Lexie praten omdat dat allemaal achter je lag en nu ben je ineens weer verliefd op haar? Ga gewoon eens door met je leven. Dit is gewoon zielig.’
Lexie keek ons beide aan en schudde haar hoofd.
‘Ik wens jullie heel erg veel geluk samen. Jullie verdienen elkaar…’
Met die woorden liep ze terug richting de kerk.. Waardoor ik realiseerde dat vandaag de begrafenis van haar oma was.. En ik haar nu voorgoed kwijt was.
Meteen verder lezen? Je koopt het boek hier!
