In de rubriek ‘Zij vertelt’ laat ik elke week vrouwen aan aan het woord met een bijzonder verhaal rond zwangerschap of geboorte. Deze week het verhaal van Liza en haar dochter Benthe*. Benthe* overleed een paar dagen na de bevalling  Een verhaal over een prachtig meisje dat mij ontzettend ontroerde en dat ik met tranen in mijn ogen gelezen heb.
Zij vertelt
Liza’s dochter Benthe overleed een paar dagen na de bevalling.
November 2014 raakte ik gepland zwanger. We hadden het altijd over jongetjes, en jongens namen. Tot op een dag dat ik droomde over een meisje, en toen wist ik het zeker. Tijdens de 20 weken echo werd mijn vermoeden bevestigd, het is een meisje!
Maar er werd ook iets anders gevonden. Ze keek heel lang naar haar hartje en pakte mijn hand vast en zei dat dit niet goed was. Ons meisje haar hartje lag te veel naar links. Wij hebben in de 3 weken erna veel onderzoeken gehad, vruchtwaterpunctie (waar gelukkig niks uit kwam) en verschillende echo’s verder kwamen ze tot de conclusie dat het CHD is. Bij CHD is er een gat in het middenrif waardoor de buik organen in de borstholte gaan zitten. Hierdoor wordt het hart verplaatst en de longen zijn onderontwikkeld. Wij kregen met 23+4 een gesprek met een professor die ervoor geleerd had.
‘Onze Benthe kreeg 90% kans op overleving. Dus wij gingen ervoor!’
De bevalling.
Ik ben ingeleid met 38 weken. Maar de bevalling kwam maar niet op gang. Na 12 uur weeĂ«n had ik nog steeds 3cm ontsluiting. Ze besloten dat ik een spoedkeizersnee moest krijgen. Ik werd naar de ok gebracht en was bang. Ik kon mijn benen bewegen, maar zat vast gebonden. Ik heb de snede niet gevoeld. Maar ze waren zo hard aan het duwen dat het zo’n pijn deed en ik raakte in paniek. Ik liep te schreeuwen en kreeg 2 injecties en daarna een kapje. Toen ik echt niet meer kon en dat wilde zeggen hoorde ik “het hoofdje is geboren” en mijn tranen van paniek werden tranen van blijdschap en liefde. Ze werd over het doek getild, en ze was zo mooi! Mijn vriend is met haar mee gegaan. Want ze moest meteen aan de beademing en allerlei infusen. Benthe Maribelle is op vrijdag 14-08-2015 geboren om 22:44.
Zondag, toen mijn vriend naar huis was gegaan om de post door te kijken rende er opeens twee zusters mijn kamer binnen. Ze zeiden dat ik nu naar mijn dochtertje moest omdat het niet goed ging. Ik werd ernaar toe gerend en zag allemaal zusters en artsen om haar bedje staan. De kinderarts zei tegen mij dat ze aan de ecmo moest omdat het niet goed ging. Ik schreeuwde tegen hem, dat ze haar moesten helpen inplaats van met mij rustig te praten. Ecmo aanleg is goed gegaan, na twee uur mochten we bij haar komen.
(ecmo is een apparaat wat zuurstofrijkbloed terug in haar lichaam pompt)
“Wij hebben in totaal drie keer afscheid van haar moeten nemen, maar iedere keer vochtte ze terug met alle kracht die ze had.”
Het ging niet goed.
Wij werden vaak in de nacht gebeld dat het niet goed ging met Benthe. Ik was zo bang geworden voor de nachten.. 8 dagen na haar geboorte ging het weer niet goed. Ze werd aan de trilbeademing gezet. (wij ademen met een frequentie van 100 en zij met 600, zodat haar longen ontplooid bleven) 10 dagen na haar geboorte ging het goed in mijn ogen. De zusters gaven aan dat ze kritiek stabiel was. We mochten voor het eerst haar luiertje verschonen en haar wassen met gaasjes en steriel water. In de middag lag ze er oncomfortabel bij, er bleek een gaatje in haar long te zijn geslagen.
Er werden drains geplaatst maar het mocht niet baten. Wij kregen een gesprek, dat het medisch zinloos handelen is geworden. Dat de keus nu is of ze gaat langzaam sterven op haar bedje of ze sterft in mijn armen.
Wij hebben onze familie gebeld en die hebben afscheid van haar genomen.
Wij hebben de keus gemaakt om onze lieve, mooie Benthe in mijn armen te laten sterven. Ze werd van de beademing afgehaald en van alle medicatie die ze toen kreeg.
Benthe is gestorven op haar vaders verjaardag op 25-08-2015 om 10:44 in mijn armen.
Wij zijn de trotse ouders van Benthe Maribelle.
Wauw Liza, ik heb je verhaal echt met een brok in mijn keel gelezen. Ik vind het zo verschrikkelijk wat jullie arme meisje overkomen is, dit wens je geen enkele ouder toe.
Heel erg veel sterkte en bedankt dat je je verhaal wilde doen.
Heb jij ook een bijzonder verhaal rond zwangerschap of geboorte en wil je het vertellen? Dan mag je mij mailen op tamara@themommydiaries.nl
13 comments
Wat een verschrikkelijk verdriet verhaal. De tranen staan in mijn ogen en wat een dubbele dag zal het voor jou vriend/man altijd blijven. (ondanks dat dit verdriet nooit overgaat natuurlijk). Heel veel sterkte gewenst! Hoe is het nu met jullie?
Oh man wat een nachtmerrie. Verschrikkelijk om dit mee te moeten maken. Heel veel sterkte.
Wat verschrikkelijk. Geen woorden voor. Heel veel sterkte!
Wat verschrikkelijk…geen woorden voor, sterkte en alle kracht voor jullie
Wat een vreselijk verdrietig verhaal. Heel veel sterkte!
Wat een ontzettend heftig verhaal, vreselijk als je zoiets moet meemaken đ Heel veel sterkte!
Met een gruwelijke brok in m’n keel gelezen, dit artikel. Wat ontzettend heftig om de keuze te moeten maken je baby in je armen te laten sterven. Wat een nachtmerrie moet dit zijn. Er zijn geen woorden die de lading dekken. Héél veel sterkte!
Jeetje wat een heftig verhaal zeg, en wat een verschrikkelijk iets, de keuze te maken om je kindje in je armen te laten sterven. Heel veel sterkte!
Wauw, ben er stil van. Dit is de ergste nachtmerrie van elke ouder; sterkte!
Zo heftig. Sterkte
De nachtmerrie van elke ouder. Echt verschrikkelijk.
Vreselijk!! Hier zijn geen woorden voor en de nachtmerrie van iedere ouder. Heel veel sterkte!
Zo heftig. Dit gun je niemand toe. Je hebt het mooi geschreven Liza. Heb er buikpijn van dat dit jullie is overkomen. Heel veel stertke voor jullie ?