We hebben zoveel geluk gehad.

by Tamara

Een ongeluk zit in een klein hoekje. Ik weet zelf maar al te goed dat je nog zo voorzichtig kunt zijn en zo goed kunt opletten, maar dat er altijd dingen fout kunnen gaan of kunnen gebeuren. Afgelopen week kreeg ik een berichtje van een volger, die door mijn social posts een vakantie naar La Croix du vieux pont had geboekt. Ik vond het zelf een hele leuke camping en heb hem dan ook bij heel erg veel mensen aangeraden, waarvan er ook een heleboel daadwerkelijk geboekt hebben. Nu kreeg ik alleen een berichtje, waar ik een beetje van baalde. Ik kreeg een foto van het strandje op de camping, dat echt enorm leuk was. Alleen het standje was nu helemaal leeg. Het water was allemaal weggelopen en er was dus niet zoveel meer te doen. Stiekem zat ik daar wel een beetje mee, raad je een leuke camping aan aan iemand, mist er zoiets. Totdat ik even later achter de ware reden kwam dat het standje gesloten was.

Een ongeluk zit in een klein hoekje.

Ik stuurde voor de grap die foto door naar mijn vriend, met daarbij een berichtje met iets van: ‘Nou leuk hoor, ik raad ook eens iets aan.’ Maar die avond kreeg ik een berichtje, waar ik nog steeds kippenvel van krijg. Het bleek namelijk, dat de dag na ons vertrek, een 12 jaar oude jongen verdronken is in dat meertje. Ineens voelde ik me zo schuldig over mijn grapjes.. Een gezin was daar op vakantie gegaan, ze zijn daar naar het strandje ( dat op het diepste punt ongeveer 1.60 diep is) gegaan en waren daar hun zoon verloren. Even was ik helemaal sprakeloos en wist ik gewoon echt niet meer wat ik moest zeggen. Wat een verschrikkelijke nachtmerrie moet dat zijn geweest voor die mensen…

Nu kan iedereen zeggen: ‘Ja, je moet je kind in de gaten houden, of je moet ervoor zorgen dat je kind niet alleen het water in gaat. Maar ik weet uit ervaring, dat het niet uitmaakt hoe goed je oplet. Het kan namelijk heel erg snel mis gaan. Hoe ik dat weet? Nou omdat bij ons bijna hetzelfde gebeurde, een paar dagen daarvoor.

Bijna was het mis gegaan.

Laat ik jullie eerst eens wat uitleggen over het strandje. Wij zijn twee keer in mei naar deze camping geweest en beide keren stond het water niet zo hoog. Ik ben zelf niet heel erg lang, maar ik kon in het midden van het meertje goed staan, en zat toen bij lange na niet onder water. Het strandje is erg schoon en wordt goed onderhouden, bovendien zitten er twee strandwachten. ( Al waren die continue heel druk met hun telefoon en niet echt aan het opletten. Maar goed, taak van de ouders toch?)

Mijn beide zoons hebben zwemles op school en kunnen beide heel goed zwemmen. Beide kun je ze in het diepe gooien en ze zwemmen zo naar de kant, helemaal geen probleem. Ik vind het dan ook niet eng om ze bij het water te laten spelen, zeker niet als het niet zo diep is.

Maar deze zomer was het water wel iets dieper, dus we waarschuwden ze dat ze tot de filters mochten gaan en niet verder. Dat deden ze ook, beide jongens waren lekker aan het spelen, wij waren met de meisjes bezig en hielden ondertussen de jongens goed in de gaten. Maar die waren druk met zand aan het spelen, dus prima.

Ik weet niet meer precies wat er gebeurde, maar ik keek en zag Floris spelen.. Ik nam een slokje water, kletste wat met de meisjes en toen we keken was ineens Floris weg. Beide schoten we overeind en zagen hem nog net kopje onder gaan. Hij spartelde en gilde toen hij boven kwam en gelukkig kon Richard hem zo uit het water halen en naar de kant brengen.

Nadat we beide gekalmeerd waren en Floris ook weer rustig was, hadden we het er met elkaar over. Hoe kon het nou ineens mis gaan? Het water was heel erg ondiep en een paar seconden geleden zat hij tot nog gewoon aan de kant? Ik ben toen een beetje langs de rand gaan lopen en merkte al snel het probleem. Er waren gaten in de bodem, waarin je ineens naar beneden kon zakken. Normaal kwam het water tot aan mijn heupen, op die plekken was het hier en daar een stuk dieper.

We hebben het er nog over gehad met elkaar.. Dat het gevaarlijk was dat er van die gaten zaten, maar we zagen regelmatig medewerkers heen en weer lopen die gaten aan het dichten waren op het strand en in het water bezig waren, dus we dachten dat het wel goed zou komen…. Maar dat was dus helaas niet het geval..

 

Die paar seconden dat hij daar zo in het water aan het spartelen was, waren doodeng en dan is het bij ons nog goed afgelopen. Ik weet van mezelf dat wij altijd goed op onze kinderen letten, maar weet heel goed dat er altijd iets kan gebeuren.. We hebben deze keer ontzettend veel geluk gehad…. Maar ik realiseer me heel erg goed dat het voor ons ook heel anders had kunnen aflopen.. ;'(

 

 

Misschien vind je dit ook leuk

1 comment

Lori (Mama's Jungle) 10 september 2019 - 21:02

Oh wat erg zeg! Jeetje stil van. Misschien onnodig om te zeggen maar voel je niet schuldig om je grapje je wist toen tenslotte nog van niets. Ik snap dat je het even van je af moet schrijven. Wij hadden op reis ook zoiets. Ik let de hele tijd op, onze dochter zonder zwemdiploma zat op een bootje aan de rand en ineens zag ik haar niet meer! Ik gillen naar de jongens op het bootje maar die haalden hun schouders op. Voelde me zo machteloos. Blijkt dat onze dochter iets verderop bij het trapje stond, ze ging eruit omdat de jongens verder het water op wilde gaan. Ik voelde me zo trots en slecht tegelijk. Dat gedoe bij het water blijft eng qua loslaten. Oeff

Reply

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.