Wauw! Ik zit net op de bank en ben helemaal overweldigd door alle ontzettend lieve reacties van iedereen in de afgelopen dagen! Echt geweldig! Gisteren, op 1 oktober, was het dan eindelijk zo ver! We kregen de sleutels van ons prachtige nieuwe huis! Ik was vandaag al druk bezig met foto’s plaatsen op instagram stories ( volg me daar als je de hele verbouwing ‘live’ wilt volgen) maar ik dacht, ik schrijf ook nog even een update voor de mensen die me daar niet volgen. Kijken jullie mee?
Donderdag 1 oktober.
Na een nacht met heel weinig slaap ( sorry mega zenuwachtig) is het op donderdagochtend dan eindelijk zo ver. We brengen de kinderen naar school, rijden nog even een rondje en zijn om 11 uur bij het huis voor de eindinspectie met de makelaar en de oude bewoners van het huis. Nu kwam alleen de man omdat de vrouw het er toch wel moeilijk mee had en ze die ochtend al afscheid genomen hadden. Ik voelde me gewoon een beetje schuldig, want ik kan me dat zo goed voorstellen! Ik vind het al raar dat er straks andere mensen in mijn huis wonen, laat staan als je er zo ontzettend lang gewoond hebt. De verkoper gaf ook aan dat ze mijn blogs gelezen hadden over de verhuizing, dus ik zat alweer zo van: ‘Ohjeee.. Wat heb ik allemaal gezegd?’ Haha! (Mochten jullie nu nog meelezen, bedankt voor de super lieve kaart!! Ik werd er een beetje emotioneel van!)
Maar goed, de eindinspectie dus. Zoals jullie misschien wel weten, had ik een beetje twijfels en cold feet in de afgelopen weken. Maar, meteen toen we naar binnen liepen, viel dat helemaal weg. Het huis voelt ZO goed! Je kunt gewoon merken dat er met liefde in gewoond en voor gezorgd is! Dat vind ik ook één van de mooie dingen aan oudere huizen, dat ze een eigen verhaal hebben. De verkoper kon ook zoveel dingen over het huis vertellen, allemaal dingen die we anders nooit te weten waren gekomen. Ik ben altijd nieuwsgierig en had al wat google werk gedaan, maar dit zijn dingen die je gewoon nooit ergens zal kunnen vinden. We gingen het hele huis door en kamer voor kamer voelde ik me meer thuis. Raar is dat eigenlijk, maar ik kreeg gewoon echt zo’n ‘verliefd’ gevoel! Alsof alles gewoon klopte.
Na de rondleiding door het huis, hebben we beneden nog wat gepraat en hebben we beloofd goed voor het huis te zorgen. Gaan we ook echt doen, want echt.. dat verdiend het huis gewoon!
De eerste klusdag.
Op de dag van de overdracht hebben we niets gedaan in het huis. Toen we klaar waren bij de notaris ( en ik bijna een potje wilde gaan huilen van opluchting omdat het na al die jaren eindelijk was gelukt om een huis te vinden) gingen we Sarah op halen, die helemaal door het dolle heen was. Daarna gingen we vast wat spullen ophalen uit ons oude huis om ze vast daar neer te zetten (verf enz) en daarna de rest van de kinderen ophalen. Aan het einde van de middag kwam Richard zijn moeder nog even kijken en daarna zijn we naar huis gegaan, hebben we eten besteld en zijn we gaan slapen. Ja, om half 10 lagen we al. Het was alsof alle spanning ineens van me af viel en dat resulteerde in heel erg moe zijn en een flinke migraine aanval.
Maar goed, klussen dus. Want we willen er graag eind volgende week wonen, dus er moest nog wel wat gebeuren. Terwijl ik naar de winkel ging om kwasten, schuurpapier etc te halen, was Richard druk met afplakken van de kozijnen. Eenmaal weer bij het huis hebben we al het houtwerk dat geverfd moet worden goed geschuurd en ontvet, om het daarna in de grondverf te zetten. Toen de eerste streep erop zat was het wel een beetje “oh jee!’ maar toen het hele kozijn gedaan was, was het wel heel erg tof. Bij de nu nog witte muur lijkt het een beetje gek, maar alle muren worden een beetje licht koel groenig en er komen zwarte jaloezien voor. Ik denk dat het wel echt supermooi wordt. Daarna hebben we alle behang eraf getrokken en dat allemaal opgeruimd en weggegooid. Richard heeft Maxims kamer en onze kamer vast in de verf gezet, terwijl ik beneden alles nog eens goed in de verf zette. Tja, heel veel krijg je niet gedaan in huis met vier kinderen om je heen, maar het schiet al op!
Ik weet niet hoe vaak ik ga updaten, want druk druk druk! Maar ik denk dat dit later ook wel superleuk is om terug te lezen!
Fijne avond verder!
Ineens lag de hele gang vol met behang.
Kijk ons uitzicht!
Ik vind dit hoekje zo leuk! Al maakt het het inrichten van de woonkamer wel een beetje lastig! Haha!
Vanaf beneden kun je helemaal naar boven kijken! Hier werd ik verliefd op bij de bezichtiging.
kleur van onze slaapkamer!
de prachtige trap!
mijn kantoor!
1 comment
Oh wauw, die traphal inderdaad! Die verdient wel echt een pracht van een lamp… 🙂
Ik ben benieuwd naar een grondplan van het huis, dat maakt het altijd zo leuk om te visualiseren!