Echt, ik vind zwanger zijn een wonder, zelfs deze derde keer vind ik het weer ontzettend speciaal dat er gewoon een baby in mijn buik zit en uitgroeit tot een perfect klein kindje! Maar er zijn ook een heleboel niet zo heel erg leuke dingen aan zwanger zijn. Hadden ze me best even kunnen vertellen voordat ik voor het eerst zwanger raakte!

Wat je niet wist voor je zwanger werd.

Je zult aankomen. ( en veel ook!)

Ja echt, ondanks dat sommige mensen het geluk hebben bijna niet aan te komen, behoorde ik gewoon tot de zwangere kamerolifantjes club aan het einde van mijn eerste zwangerschap. Als ik soms foto’s terug kijk is het een wonder dat ik niet spontaan omviel met al dat extra gewicht. ( + 29 kilo )

Je word een loslopende hormoonbom.

Ik heb echt tijdens alle zwanger zwangerschappen wat afgejankt, geen wonder dat ik amper vocht vast hield want ik jankte al het vocht eruit ( okok flauw grapje). Naast het hernieuwde jankvermogen, zijn zwangere dames ook nog eens heel onredelijk en wanneer ze dan hun onredelijke zin niet krijgen ( om 3.45, maandagavond.. ‘ Maar ik heb zo’n zin in een mcKroket! Kun je die echt niet even halen? ) dan gaan ze gewoon huilen tot ze hun zin krijgen. Ja echt, je word een kreng als je zwanger bent.

Positiekleding.

Je weet wel, die ontzettend leuke strakke positiejurkjes die zo ontzettend leuk staan bij al die slanke modellen met opplakbuik in de folders? Daarin lijkt iedereen met een normaal figuur op een vacuum verpakte rollade. Dat je het even weet.

Hot n’ Cold

Nu genoeg gezeur over kwaaltjes en je figuur. Een van de minst leuke kwaaltjes vind ik dat ik het altijd óf ijskoud, óf bloedheet heb. Op dit moment zit ik in dikke joggingbroek met wollen trui en deken op de bank te bibberen, maar afgelopen nacht had ik het zo warm dat ik zonder dekens geslapen heb.

Vreemden knopen praatjes met je aan en willen aan je buik zitten.

Normaal als je niet zwanger bent zit er nooit iemand aan je buik. ( Thankgod zeg) terwijl je als zwangere een soort wandelende ( waggelende) attractie + aanspreekpunt bent. Mensen hebben de vreemde neiging om domme vragen aan je te stellen als je zwanger bent:
‘Weet je zeker dat het er geen twee zijn?’ ‘ Ja behoorlijk zeker, of er moet nog ergens een verdwaalde cavia inzitten ofzo’
‘Ohh je hoeft zeker nog maar even?’ *wrijft over 18 weken buik* ‘ ja nog even 4 maanden ofzo’
‘Je hebt echt een jongensbuik, ja dat moet wel een jongen worden’ ‘ Ok, ik wist niet dat mijn buik een uithangbord met : ‘Gok het geslacht’ erop had?’

Maar mijn favoriete uitspraak kwam toch wel aan het einde van mijn zwangerschappen, wanneer mensen je, terwijl je toch echt gewoon je hoogzwangere buik nog hebt, of de baby er al is…. Zucht.

Bevallen is niet charmant.

Voor wie dacht op een een naar bloemetjes ruikend spierwit laken, onder het genot van spirits of nature muziek en een hapje en drankje een baby uit te niezen… Ik zal je even uit de droom helpen. Bevallen is heel mooi, maar ook heel pijnlijk en smerig. Het breken van je vliezen voelt bijvoorbeeld alsof je jezelf en je bed onderpiest. Om nog maar te zwijgen over al dat slijm, bloed en poep. Nee bevallen is heel bijzonder, maar echt geen sprookje.

Je zult nooit een perfecte moeder zijn. ( en dat hoeft ook niet)

Ik had in het begin bij Maxim een constante drang om alles perfect te willen doen. Huis perfect schoon, kind leuke kleren aan, mezelf netjes aangekleed en het liefst ook nog opgemaakt. Kind mocht niet huilen, elk zelf gekookt prakje werd geproefd en als het niet lekker was kookte ik opnieuw. Op een gegeven moment ging de knop om. Werden Maxim en ik er nou echt minder gelukkig van als alles wat minder perfect zou zijn? Nee toch? Het voelde echt als een opluchting geen perfectie moeder te willen en hoeven zijn, goed genoeg is ook prima!

Schrikt dit je toch allemaal wat af? Laat ik het goed proberen te maken.

Beeld je het moment in dat je het aller gelukkigst was in je leven. Dat je overspoeld werd met onvoorwaardelijke liefde en de tijd echt even stil leek te staan. Doe dat keer 10 en je hebt het gevoel te pakken wat je krijgt als je voor het eerst je kindje ziet. Een allesoverheersend gevoel van liefde, trots en geluk! En het allermooiste? Dat zul je elke keer als je je kindje ziet opnieuw meemaken. Het gevoel wat je eigen kind bij je losmaakt, daar kan echt niks tegenop!

Heb jij nog meer voorbeelden van wat je niet wist voor je zwanger werd?