Afgelopen week plaatste ik een post op instagram waarin ik vertelde dat ik een droom heb. Het is iets dat ik al jaren in mijn hoofd heb, maar tot nu toe altijd op de achtergrond is gebleven. Maar de laatste tijd begint het steeds meer te kriebelen en de kans is heel erg groot dat ik er iets mee ga doen.. Als ik durf tenminste..
Werken in de zorg.
Ik weet niet waarom, maar ik heb iets met ziekenhuizen. Niet dat ik het leuk vind om er te liggen hoor, maar het is zo’n plek waar zoveel professionals samenkomen en waar zoveel ontzettend goede dingen gedaan worden. Ik ben misschien raar, maar iedere keer als ik in het ziekenhuis loop en al die mensen zie in hun uniform, krijg ik zo’n kriebel in mijn buik. En die kriebel zorgde ervoor dat ik me ruim zes jaar geleden, na behoorlijk getwijfeld te hebben, inschreef voor HBO v.. Om me een dag later weer uit te laten schrijven omdat ik een positieve zwangerschapstest in mijn handen had..
Daarna is het een beetje op de achtergrond verdwenen, maar het was nooit helemaal uit mijn gedachten. En juist nu, nu er zoveel in het nieuws is over de handen tekort in de zorg, is het gevoel sterker dan ooit. Ik wil hier iets mee gaan doen.
Dit bericht bekijken op Instagram
Wat wil je dan gaan doen?
Destijds wilde ik verpleegkunde gaan studeren om uiteindelijk door te stromen naar de opleiding operatieassistent. Maar inmiddels wil ik iets anders doen. Toen Lauren, mijn oudste dochter, vier jaar geleden opgenomen werd in het ziekenhuis, omdat ze heel erg ziek was, lag ze op de kinderafdeling. En ik had er zoveel bewondering voor dat die verpleegkundigen dat kleine meisje dat helemaal niets kon en zoveel pijn had toch konden opvrolijken en lieten lachen. Ze verzorgden haar zo ontzettend goed en stelden haar en mij ook steeds op ons gemak. Als ik iets zou mogen kiezen, dan wil ik dat gaan doen.
Hoe wil ik dat gaan bereiken?
Nou, ik heb me alvast wat verdiept in mijn mogelijkheden en ik moet dus eerst een opleiding verpleegkunde gaan doen en daarna een opleiding kinderverpleegkunde. Daarnaast zijn er nog een heleboel opleidingsvormen, dus ik moet nog het Ă©Ă©n en ander uitzoeken. Het liefst zou ik voor een deeltijd studie gaan, een BBL opleiding, waarbij je kunt werken en leren. Ik kan wel heel stoer roepen dat ik goed in leren ben, maar praktijk gaat me gewoon een stuk makkelijker af.
Het liefste zou ik een interne opleiding volgen ergens, maar het blijkt dat dat hier in de omgeving helaas niet zo makkelijk te vinden is. Mocht iemand nog tips hebben, dan hoor ik het uiteraard graag!
En wat ga ik doen met mijn huidige werk?
Hetgeen wat me nog wel behoorlijk tegenhoudt in dit alles, is hoe ik het allemaal moet gaan combineren. Want vier kinderen en een studie, plus de bijbehorende stages lijkt me behoorlijk zwaar. Het is ongetwijfeld te doen, maar hoe? Dat weet ik niet. En dan heb je natuurlijk nog de kosten. Er zijn ongetwijfeld vergoedingen en je krijgt volgens mij ook een stagevergoeding, maar ik moet blijven werken om het allemaal te redden. Anders houden we niet echt veel over.
Kortom, er zijn een heleboel voors en tegens en ik twijfel echt ontzettend. Maar ik weet wel dat dit mijn grote droom is en als dat zo is, dan moet dat lukken toch? Ik ben wel benieuwd naar verhalen van moeders die hetzelfde gedaan hebben. Zijn er meer die na hun dertigste ineens een studie zijn gaan doen? Of mensen die in de zorg werken? Ik ben heel erg benieuwd!
5 comments
Doen! Ik werk zelf al lang als verpleegkundige en heb een vervolgopleiding gevolgd om mij te specialiseren in de intensieve -en spoedgevallenzorg. Dat was een pittige opleiding om te combineren met het huishouden en twee kids. Mijn man heeft mij goed geholpen omdat hij volledig achter mij stond. Ik vond het ook een goed excuus om lastige taken zoals grote kuis te laten staan omdat school voorging. Toen de opleiding afgelopen was had ik geen excuses meer en moest ik weer volop aan de lastige klusjesđ
Het opnieuw student zijn vond ik leuk, me-time op een heel ander niveau. De leuke nieuwe campus met starbucks bar was natuurlijk ook een pluspunt. Het lastigste vond ik de vele werkjes schrijven en daar heb jij met je vlotte pen dan weer een groot voordeel mee.
Heel veel succes! Groetjes
Doen!
Uiteindelijk komt alles altijd goed. Ook financieel.
Ik ben 35 en wil ook graag gaan studeren maar ik weet nog niet wat. Ik ben alleen al jaloers op dat jij precies weet wat.
Doe het, ga ervoor! Juist nu je in 30âs bent!
Als je verpleegkundige wordt, heb je een mooi en gevarieerd beroep op een bijzondere werkplek. Realiseer je wel, dat je als kinderverpleegkundige in een 24/7 setting werkt. Weekenden, avonden, nachten, feestdagen. Als je dat geen probleem vindt, kan je je oriënteren op deeltijd en duale opleidingen tot verpleegkundige. De opleiding tot kinderverpleegkundige volg je als je aangenomen bent op een kinderafdeling na je verpleegkunde opleiding. Je werkgever faciliteert je opleiding dan (omdat dat ook een vereiste is). Succes!
Hai,
Mijn advies is om je droom achterna te gaan. Als het niet lukt kun je altijd nog de handdoek in de ring gooien en als het wel lukt heb je je droom werkelijkheid laten worden.
Zelf ben ik (bewust) alleenstaande moeder (37 jaar) van een zoontje van 10 maanden. Door veranderingen/reorganisatie in mijn werk (banksector) ben ik ook gaan nadenken over mijn (nabije) toekomst. Dus afgelopen februari ben ik begonnen met de verkorte PABO (voltijd studie). Ik werk 36 uur, heb om de week een dag ouderschapsverlof en verder regel ik mân stage en collegedagen met mân vakantiedagen. De komende twee jaar heb ik dus sowieso geen vakantie, maar als ik in het onderwijs werk komt dat wel weer đ
Het is gigantisch zwaar, alle vrije uurtjes die ik heb stop ik in mân studie, maar ben trots op mezelf dat ik de spreekwoordelijke beren op de weg weet te omzeilen.
Veel succes met het maken van jouw keuze!
Groetjes, Hedwig
volgens mij zijn er momenteel potjes om om te scholen, je zou eens kunnen informeren bij de rijksoverheid (vanwege corona misschien?) of de gemeente?
Een studie combineren naast het ouderschap is pittig, daar ga ik doekjes om winden. Je hebt het bij mij gezien destijds met pasgeboren Leia. Maar ik ben ook van mening, dat wanneer je iets echt heel erg graag wilt, het je lukt. En je wel een manier vindt om het te doen.
De kinderen zouden bijv naar de BSO kunnen, en je zult gestructureerd moeten plannen. Wellicht een vaste dag in de week pakken voor je werk (je boeken en blog) en de rest voor je studie en stage. Het is niet onmogelijk. Ik liep 24 uur stage, deed op zondag destijds de blogs voor een week (of 2) vooruit tikken en de rest was voor studeren en Leia. Nu heb jij 4 kids, dat zal wellicht iets zwaarder zijn of juist iets makkelijker : want ze kunnen elkaar ook wat opvangen?
Anyway, ik ben er van overtuigd dat je dit kunt. En ik vind het oprecht ook echt bij je passen. Mocht je een persoonlijke cheerleader nodig hebben, dan mag je mij altijd appen. Go for it Woman!