Ik was mijn dochter kwijt.. In het zwembad.

by Tamara

Bij het lezen van de titel zullen jullie wel denken : ‘ Hoe kun je je kind nou kwijtraken? En zeker op zo’n plek als in het zwembad?’  Nou, dat dacht ik dus laatst ook. Op televisie was een vrouw aan het woord die tijdens de zwemles van één van haar kinderen haar dochter uit het oog was verloren, waarna het meisje verdronken was. Ik dacht toen nog: ‘Nou, dat zal mij niet overkomen, ik let altijd goed op!’  En dat klopt ook, zeker sinds we Lauren als baby bijna kwijt zijn geraakt, ben ik altijd op mijn hoede en let ik altijd heel erg goed op. Maar afgelopen weekend deed ik dat dus 1 moment niet, met als gevolg dat ik mijn dochter kwijt was..

Ik was mijn dochter kwijt.. In het zwembad.

Afgelopen weekend zaten we een weekendje in centerparcs. We gaan regelmatig naar dit park toe, maar afgelopen jaar waren we niet geweest ivm de zwangerschap en de verbouwingen in huis. De laatste keer dat we er waren was Lauren anderhalf jaar oud en kon ze zichzelf makkelijk vermaken met een emmertje en een gietertje in het zwembad. Bovendien hadden we toen nog maar 3 kinderen en die hou je toch iets makkelijker in de gaten dan vier.

Lauren heeft er de laatste tijd nogal een handje van om weg te lopen, als we ergens naartoe gaan dan zet ik haar ook altijd in de kinderwagen of in een winkelkarretje omdat ik haar anders gewoon kwijt ben. Een tijdje geleden was ik dat vergeten in de supermarkt en het ene moment stond ze naast me bij de kassa en ik pakte mijn pinpas uit mijn zak en ze was weg. Ze was dus even naar de broodafdeling gelopen om croissantjes te pakken.. Maar je kunt je vast voorstellen hoe ongerust ik was dat ze ineens weg was.

Je kind kwijtraken in het zwembad.

Het was afgelopen weekend superdruk in het park en dus ook in het zwembad. Met een baby brachten we vooral veel tijd door in het babybadje en Richard en ik wisselden elkaar wat af met het naar de grote glijbanen gaan met de jongens. Lauren was al een paar keer snel het badje uitgeglipt en achter Richard aangelopen, maar elke keer had ik haar nog net voor ze uit mijn zicht was in de gaten gehad en kunnen pakken. Maar één keertje dus niet. Ik had net Sarah gevoed en hing de omslagdoek over een bankje. Lauren was lief met haar eendjes aan het spelen die ze van Richard had gekregen en keek steeds om zich heen of niemand haar eendjes wilde afpakken (zal de leeftijd wel zijn). Ik zag dat de omslagdoek gevallen was, dus ik draaide me om zodat ik hem weer op kon hangen. Toen ik me omdraaide zag ik niet direct dat Lauren weg was, ik dacht dat ze misschien een stukje verderop was gaan zitten, dus ik keek het badje door. Maar nergens een spoor van Lauren.

Nu was het heel erg druk, zoals ik al zei, dus ik stond op en keek nog een keertje rond, maar nee hoor, geen Lauren. Snel stond ik op, ik had haar net nog gezien, ze kon toch niet ver weg zijn? Ik liep het babybadje uit en keek goed om me heen. Maar nee hoor, nergens een spoor van Lauren. Inmiddels begon ik me flink zorgen te maken. Omdat we alleen in het babybadje zaten had ze geen zwembandjes om en ze kan natuurlijk nog niet zwemmen. Ik liep met Sarah op mijn arm wat heen en weer maar ik kon haar echt nergens vinden. Snel zocht ik een badjuf en toen ik die gevonden had vroeg ik haar of ze me alsjeblieft kon helpen met zoeken. Meteen riep ze de andere badmeesters en juffen op om Lauren te zoeken en gelukkig was ze al vrij snel gevonden.

Waar was je nou?

En daar kwam ze aangelopen, aan de hand van de badjuf, met in haar armen haar badeendjes. En toen sprongen de tranen in mijn ogen. Hoe kan het nou dat ik niet in de gaten had gehad dat ze weg was? Straks was ze in het diepe gevallen en verdronken, ik wil er niet eens aan denken wat er had kunnen gebeuren. Ik voelde me ineens zo’n verschrikkelijk waardeloze moeder dat ik het niet gezien had dat ze wegliep.

Ik heb haar eerst even flink geknuffeld en daarna gevraagd wat ze nou wilde doen en kennelijk wilde ze gewoon graag haar eendjes even aan papa laten zien.. Nou ik kan jullie vertellen, de schrik zat er flink in en ik zal in het vervolg nog beter opletten!

 

Hebben jullie ook wel eens zoiets meegemaakt? Dat je je kind kwijt was? 

 

 

Misschien vind je dit ook leuk

12 comments

Marisnne 2 februari 2018 - 08:03

Vreselijk! 1x ben ik ons zoontje in het centrum kwijt geraakt. Gelukkig was 1 mevrouw zo slim om te denken dat hij daar vast niet alleen hoorde te lopen en is met hem op de arm aan de zijkant gaan staan. Onze dochter daarentegen loopt vaker weg. Onlangs nog tijdens zwemles. Onze zoon zit op ‘t laatste tijdstip. Ze speelt altijd in de kleedkamer. Tijdens het afdrogen zag ik ineens haar voetjes onder de deuren door verdwijnen! Ze had de deuren open gedaan en was zelfs al bij het zwembad! Sindsdien moet ze van mij altijd bij me op het bankje blijven.

Reply
jolanda bruggink 1 februari 2018 - 19:30

Yep.
Ik de kantine van het sportcomplex in ons dorp mijn 2 jaar en 4 maanden jonge dochtertje.
31 mei 2008 rond 13.00
Vorige week vierden we haar 12e geboortedag.
Want we vonden haar bijna 10 jaar geleden in het peuterbad terug.
Helaas te laat

Reply
Sanne 1 februari 2018 - 22:23

Jeetje wat erg ?

Reply
Michelle 2 februari 2018 - 08:59

Hoi Jolanda, wat ontzettend erg zeg. Wat een verdriet en wanhoop.. Het is nu 10 jaar geleden schrijf je. Ik wens jullie heel veel liefde, licht en kracht toe. Verder heb ik geen woorden..

Reply
Sanne 1 februari 2018 - 14:34

Maar super fijn dat het goed afgelopen is! ! Kids zijn soms zo snel in in 1 seconde ben je ze kwijt. En knap dat je het deelt!

Reply
Sanne 1 februari 2018 - 14:31

Zo, ik zou me ook echt rot schrikken!
En sorry, maar wat een k*t reactie van Meryll over die bandjes…. Zelf laten wij onze oudste bewust in het babybadje zonder bandjes spelen. Dit omdat ik wil dat hij er bewust van raakt dat hij mét bandjes makkelijk blijft drijven en zonder dus niet. (Ooit eens op vakantie van een zwemjuf geleerd die daar de kids zwemles gaf)
Nu hebben wij ook ‘maar’ twee kinderen dus die houd je wel ff makkelijker in de gaten, maar toch. Die van ons zitten in het babybad ook zónder bandjes.

Reply
Meryll 1 februari 2018 - 14:50

Ik snap niet wat je zo erg vindt aan mijn reactie? Het is alleen maar wat mijn persoonlijke mening is, omdat ik ook weet wat er allemaal gebeuren kan. Neemt niet weg dat je in een minuut 20 jaar ouder wordt als je je kind kwijt bent, of dat alleen al denkt. Je hebt ogen tekort met veel kinderen, dat weet ik zelf ook 🙂

Reply
Maud 1 februari 2018 - 18:23

Klein detail dat kindjes ook mét bandjes kunnen verdrinken in het babybadje, dus voor de veiligheid hoef je het niet te doen. Die bandjes hebben alleen effect als het kindje zelf actief “zwemt” en inderdaad is het goed dat ze leren dat ze zonder bandjes niet blijven drijven

Reply
Meryll 1 februari 2018 - 10:15

Het is zo gebeurd! Maar waar ik me persoonlijk altijd aan irriteer zijn de mensen die hun kindjes ZONDER bandjes in het babybadje laten. Dat is echt super onverantwoord hoor! Niet alleen omdat ze weg kunnen lopen, kindjes kunnen in een babybad ook verdrinken hoor. Struikelen, hoofd stoten, of motorisch nog niet goed kunnen opstaan als ze languit gaan in water. Ik begrijp dat echt niet, sorry.

Reply
Manouk 1 februari 2018 - 09:30

Schrikken zeg! En wat goed van je dat je dit open deelt. Want zulke situaties kunnen iedereen overkomen. Helaas heeft niemand aan de voor- en achterkant ogen.

Zoiets heb ik niet meegemaakt, maar nu moet ik zeggen dat de laatste keer dat wij hebben gezwommen een halfjaar terug is en dat mijn dochter toen nog niet liep. Wel waren we een keer in de supermarkt en ik was vierde in de rij. Dit duurde alleen allemaal superlang en toen ik een seconde even de andere kant op keek zat mijn zoontje achter een dichte kassa. Om vervolgens een paar seconden later op de draaimolen te zitten. Het ging echt om seconde werk dat ik hem uit het oog verloor en even kwijt was. Maar volgens mij werd ik spontaan om 26-jarige leeftijd grijs.

Reply
Stefanie 1 februari 2018 - 09:22

Wat ontzettend eng! Gelukkig is het goed afgelopen! T is ons ook wel eens gebeurd met onze oudste en onze tweede . Niet in het zwembad, maar wel buiten . Beide keren snel weer terug gevonden.. maar k stond te janken als een klein kind.. en de jongens waren zich van geen kwaad bewust.

Reply
Yvette 1 februari 2018 - 06:55

Ohh wat kan ik me goed voorstellen dat je geschrokken bent! Maar je moet jezelf niets verwijten, iedereen kijkt wel eens 2 seconden weg, dat kan toch niet anders? Mij is het (nog) niet overkomen, mijn dochter is 10 maanden en loopt nog niet, maar pfff kan me zo goed voorstellen dat je hart stilstaat!

Reply

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.