Ik mag wel zeggen dat ik een ster ben in dingen uitstellen. Ondanks dat mijn moeder vroeger wel eens geërgerd riep, ‘stel niet uit tot morgen wat je vandaag kunt doen’ was zij hier ook een ster in en laten mijn kinderen daar ook heeeel goed in zijn. Al twee keer eerder liep ik overtijd. Ok ik heb dus niet de 42 weken volgemaakt, zo erg was het niet, maar het is deze zwangerschap nu wel zo dat ik er niet eens vanuit ga dat ‘het’ ook eerder zou kunnen komen. En stiekem vind ik dat best een geruststellende gedachte, dat ik nog even heb..
Bij Maxim was dit trouwens wel anders, toen ik zwanger was van hem kon het me niet snel genoeg gaan. Ik was 30 december uitgerekend en vroeg me vanaf 37 weken constant af waar hij dan bleef die baby. Maar sinterklaas ging voorbij en zo ook kerst en oud en nieuw en net toen ik dacht dat die baby noooooooit meer zou komen, begonnen de weeën. Bij Maxim heb ik trouwens wel de nodige ‘weeën opwekkende’ middeltjes geprobeerd. Bitterlemon, ( gatverdamme) ananassen, chinees of heeeeel veel patat. Maar nee! Niks hielp! ( nee echt niets, zelfs die andere middeltjes waar jullie nu aan denken niet)
Dat zorgde ervoor dat ik er bij Floris heel anders instond. Ik was niet de dagen voor de 37 wekengrens al aan het stressen en aftellen, maar had gewoon wat meer rust. Maar goed ook, want deze meneer had het ook veel te gezellig in mijn buik en knoopte zelfs nog een dagje aan de termijn van zijn broer vast! Pestkoppie!
Sterker nog, ik had pas bij 40 weken echt het gevoel dat ik klaar was voor een baby. De datum die je al die tijd in je hoofd hebt is dan gehaald en vanaf dat moment kon het echte aftellen beginnen. Echt het lijkt me zooooo ontzettend gek om te bevallen voordat ik die datum gehaald heb!
Deze keer ben ik 5 juni uitgerekend. Ik ben nu op dit moment 38 weken en 5 dagen zwanger. Natuurlijk ben ik er in mijn hoofd wel mee bezig dat de baby ook eerder kan komen. Maar eigenlijk vind ik dat best wel een eng idee. Voor mijn gevoel ben ik nog helemaal niet klaar om te bevallen. En ookal is alles ( op wat kleine dingen na) echt wel klaar, verzin ik in mijn hoofd hele lijsten met redenen waarom ik gewoon nog niet kan bevallen. Vannacht lag ik wakker omdat ik kramp in mijn rug had ( de vorige twee keren begonnen hier ook mee) en ik kreeg meteen het gevoel van : ohjeeeeee ik wil nog helemaal niet bevallen!
Gek is dat he? Het is niet eens dat ik niet ontzettend benieuwd ben naar ons kleintje of dat ik die stomme kwaaltjes niet heeeeeeelemaal zat ben. Maar toch, ergens wil ik de tijd wel terugdraaien, zodat ik nog gewoon heeel even zwanger mag zijn.
20 comments
Spannend hoor! Geniet er nog maar even van!
Ik zat er zelf nog niet helemaal op te wachten, ik kwam zelf bijna 2 weken te laat ter wereld en mijn vriend ook, dus ik had niet verwacht met 38+4 al zo’n mooie spontane en vlotte bevalling te hebben! Toch gebeurde dit en oh, stiekem ook wel heel erg fijn dat we niet langer in spanning hebben hoeven zitten wachten.
Ik kon bij de eerste ook niet wachten, het duurde zooo lang. Ook allerlei dingen uitgeprobeerd die toch niet werken haha. Uiteindelijk met 41 weken met een vriendin een eindje gaan rijden, over heel veel hobbels, wat resulteerde in weeën in de auto, een aantal dorpen verder haha. Bij mijn tweede kindje vond ik dat het juist nog wel even mocht duren en daarbij beviel ik al met 39 weken. Ik herken het helemaal! Spannende tijden …
Pffff ik was er de laatste keer al heel vroeg helemaal klaar mee. Echt ik had het helemaal gehad. Ik kon al weken niks meer van al dat vocht, ik sliep hooguit 3 uurtjes per nacht en had constant voorweeën. Ik was echt op. Ik ben uiteindelijk ingeleid omdat ik echt uitgeput was van het slaapgebrek. Maar sja idd je denkt dat de baby nooit komt en is ie alweer 20 maanden.
Jaa inderdaad, ik dacht op het einde van mijn zwangerschap ook dat die baby nooit meer ging komen! Bizar gevoel is dat eigenlijk. Om er maar eens een gouwe ouwe tegenaan te gooien: Er is er nog nooit eentje blijven zitten!
Oeh, ik heb dat heel erg gemist, de eerste keer beviel ik zes weken te vroeg en ik was nog nergens klaar voor. Bij de tweede rekenden we min of meer ook op een vroege geboorte. Alles stond klaar voor een supersnelle bevalling ook. En toen bleef ze zeven weken langer zitten dan wij hadden verwacht. Echt, ik dacht dat ze nóóit geboren zou worden. Hihi, toch gebeurd…
Ooh, spannend! Bij mij kon het niet snel genoeg gaan, maar achteraf denk ik ‘had ik nog maar wat langer genoten’ geniet er nog maar even lekker van!
Heel erg herkenbaar! Ik kan niet wachten tot ze er eindelijk is, maar ga het stiekem ook wel missen dat ik haar nu altijd zo dicht bij me draag!
Ah, kan me voorstellen dat je nog even wilt genieten van deze zwangerschap! Maar wees ook maar blij dat je de 37 weken in ieder geval gehaald hebt en je je babytje nu ‘veilig’ op de wereld kan zetten. Eerder dan 37 weken is namelijk helemáál niet leuk..( en dat is echt een understatement).
Grappig om te lezen, van de meeste moeders in mijn omgeving hoor ik juist vaak dat het ze niet snel genoeg kan gaan!
Oh herkenbaar! Noor is met 37+6 geboren vanwege een scheurtje in mijn vliezen… Van mij had ze nog wel even
mogen blijven zitten, al keek ik er wel heel erg naar uit om mijn meisje te ontmoeten!
Ik kan me voorstellen dat je nog even wilt genieten van het zwanger zijn! Ik vond het heerlijk! Ik denk nu steeds (wij willen waarschijnlijk 2 kindjes) bij een volgende zwangerschap is het de laatste keer… ? Extra genieten dus!
Nou, jij mag dan geduld hebben – dat van mij naar jouw baby is op hehe 😉
Het wordt nu toch echt heel spannend. Het gevoel dat je nog niet klaar voor de bevalling bent ken ik, door de vroeggeboortes van mijn kids, al te goed. Succes met de laatste loodjes!
Ah spannend!! En ik lach me dood om jouw laatste moment dingen hihi
Haha spannend! Precies vier jaar geleden was ik vijf dagen over tijd en ik vond het echt vreselijk. Ik heb de negen dagen dat Anna te laat kwam zoveel zitten huilen, was er echt depressief van haha. Wij gingen sinds 1 mei (37 weken) de deur ook al niet meer uit, omdat we dachten dat ze te vroeg zou komen. En alle baby’s van mijn zwangerschapsgroepjes kwamen te vroeg… en ik maar wachten…
Fijn dat je er in ieder geval op voorbereid bent nu 🙂
Het kindje komt wanneer het komt 🙂
Spannend hoor. Misschien voelt je kleintje het wel aan dat je er nog niet klaar voor bent.
En blijft het lekker zitten 🙂 tot 43 weken?
Ik ben echt zo benieuwd naar wanneer het zo ver is. Weet nu zelf uit ervaring het kan een derde keer anders gaan. Maar je moet wel de rust hebben.
Ik was er op een gegeven moment wel klaar mee en wilde alles behalve tot 42 weken blijven rondlopen. Met 37 zeiden ze dat eerste baby’s bijna altijd later worden geboren en ik hoopte daarop een uitzondering te mogen zijn. I. werd gelukkig de week erna geboren en dat vond ik helemaal prima. Ik stond toch al op exploderen haha.
Spannend zeg! Ik ben heel benieuwd wanneer je kindje komt 🙂
Zelf had ik vanaf 37 weken al zoiets van, kom nou maar.