Wanneer durf ik toch eens voor dat rijbewijs te gaan?

by Tamara

In maart is het alweer 2 jaar geleden dat ik mijn zevende en laatste poging deed om een rijexamen af te leggen. Poging inderdaad, want het is toen niet gelukt. Dit jaar wordt ik 28 en tja.. Oke ik schaam me hier best wel voor, maar goed. Ik ben dus op mijn 18e verjaardag begonnen met rijlessen en inmiddels ben ik dus al tien jaar bezig. In die tien jaar had ik dat roze pasje al wel tien keer kunnen hebben, maar ik durf wel met zekerheid te zeggen dat het de komende tijd nog niet weer ga proberen. Waarom niet? En waarom ik toch zo bang ben om het niet te halen? Dat vertel ik in deze blog.

Het rijles gedoe tot nu toe.

Ik hou van autorijden. Echt, ik ben er gewoon echt gek op. Dat klinkt misschien heel gek als je het hoort van iemand die dus geen rijbewijs heeft, maar het is dus wel zo. Ik kan echt genieten van in de auto zitten en dat is altijd al zo geweest. Ik vind het nooit erg om lange ritten te maken, zelfs toen we vorig jaar naar Frankrijk reden vond ik het helemaal niet erg om zo lang in de auto te zitten. Maar ja, dan zit je naast iemand en dan hoef je dus niet zelf op te letten. Ik dacht dus altijd dat ik het zelf rijden misschien minder leuk zou vinden, maar niets is minder waar.

Ik weet nog het eerste moment dat ik zelf achter het stuur plaats mocht nemen. Het klinkt misschien heel stom, maar ik reed letterlijk zo weg. Het ging echt ontzettend goed en in de lessen daarna leerde ik steeds beter en beter rijden. Nadat ik mijn theorie had gehaald mocht ik dan ook al vrij snel afrijden. Appeltje eitje toch? Nou nee niet dus, want ik zakte en daar begon de ellende.

Ik heb altijd al heel veel last gehad van faalangst. Rijden kan ik en ik ben allesbehalve een gevaar op de weg, ik kan alleen niet afrijden. Tijdens de lessen gaat alles goed, ik kan zelfs heel goed fileparkeren, ik bedoel maar! Maar dat afrijden? Nee dat lukt me gewoon niet. Al zodra ik de datum weet, beginnen de zenuwen en als hij dichterbij komt, wordt het steeds erger. De nacht ervoor kan ik niet slapen en ik ben de dag van het examen gewoon niet eens aanspreekbaar. Ik heb alle trucjes om rustig te worden al eens geprobeerd en heb zelfs gesprekken hierover gehad om de reden dat ik het zo eng vind te achterhalen, maar er komt niets uit.

Het voelt als een grote mislukking.

In de afgelopen 10 jaar heb ik zoveel lessen gehad, dat ik van dat geld een hele mooie auto en een rijbewijs had kunnen kopen. Ontzettend zonde natuurlijk, want ik had mijn rijbewijs al tien keer kunnen hebben voor dat geld. Dat het de eerste vijf keer niet lukte is wel te verklaren overigens. Mijn vorige rijschoolhouder heeft me een aantal dingen verkeerd aangeleerd waardoor ik steeds zakte. Maar goed, hij had me dat zo geleerd, dus ik wist niet wat ik fout deed. De laatste twee keer reed ik bij een hele fijne rijschool die me heel goed hielp en ook écht goed begeleidde. Alleen ja het kwaad was al geschied. Hoe goed het tijdens de lessen ook ging, het lukte tijdens de examens niet.

Het voelt echt als een mislukking, want wie doet er nou 7 keer over afrijden? Iedereen kan toch autorijden? Overal waar je kijkt staan auto’s. Het is zo ontzettend vanzelfsprekend! Waarom lukt het mij dan niet? Ik weet nog wel dat iemand ooit eens tegen me zei dat er niets veranderd als je zakt. Je gaat gewoon verder en doet nog een poging. Maar voor mij is dat dus niet zo. Bij elke keer dat ik zak wordt de angst om het niet te halen weer groter en groter.

Moet ik het dan maar gewoon opgeven?

Zoals ik al zei, ik heb de afgelopen twee jaar geen les meer gehad. Dat was heel bewust omdat ik gewoon even een pauze wilde nemen. Even de druk eraf. Eerlijk is eerlijk, ik red me prima zonder rijbewijs. Ik weet immers niet wat ik mis omdat ik hem nog nooit gehaald heb. Maar het is wel zo dat het steeds lastiger wordt. Vier kinderen hebben en geen auto is gewoon vervelend. Bovendien wil ik niet elke keer Richard maar laten rijden ( hij vind autorijden dus niet leuk) omdat ik het niet kan. Ik heb al vaker over dit onderwerp geschreven en elke keer krijg ik reacties dat ik het gewoon moet opgegeven en dat het er niet in zit. Maar dat weiger ik. Ik weet dat er ooit een dag komt waarop het me gewoon gaat lukken en dat ik dan ontzettend trots op mezelf kan zijn dat ik toch doorgezet heb. Maar wanneer die dag gaat komen? Ik heb werkelijk geen idee.

 

Ik ben wel benieuwd of er onder mijn volgers meer mensen zijn die moeite hebben gehad om hun rijbewijs te halen en hoe het jullie uiteindelijk wel of toch niet gelukt is.

( Ik hoef verder geen tips van dingen die ik kan doel en faalangstexamens etc. Zoals ik al zei heb ik alle dingen al eens geprobeerd en is het gewoon iets waar ik me zelf even overheen moet zetten.)

Misschien vind je dit ook leuk

8 comments

Sam 10 juli 2020 - 23:33

Hoi Tamara,

Ik ben nu bijna 40 en ben begin dit jaar begonnen met rijlessen. Ik ben begonnen bij een rijinstructeur die mij een trauma heeft bezorgd. Hij maakte lullige opmerkingen als ik een fout maakte en reageerde soms boos als ik fouten maakte.

Daardoor verkrampte ik en resulteerde dat ik buikpijn kreeg bij elke rijles. Overgeven. Misselijk tot op het bot. Toen kwam Corona en stopten alle rijlessen. Ik had besloten om te stoppen bij deze rijschool en op advies van een collega rijlessen genomen bij de instructeur bij wie hij had gelest.

Er ging een wereld voor mij open!! Mijn rijinstructeur is geweldig. Eindelijk kon ik het zelfvertrouwen opbouwen die ik nodig heb.

Jij gaat het echt halen. Een tip om iemand te praten over deze angst: rijexamenangst. Er zijn mensen die hierbij kunnen helpen. Een andere tip: neem rijlessen bij mijn instructeur. Die ik heb gun ik jou!

Reply
Joelle 5 juni 2020 - 13:36

Ik vind het echt heel knap dat je dit deelt. Ik ben 5 jaar geleden ook 5 keer gezakt en was er toen helemaal klaar mee. Ik vind het echt heel fijn dat je dit deelt want het lijkt altijd maar alsof iedereen zo hop z’n rijbewijs haalt zonder moeite. Ik hoop echt voor je dat je de moed/zin/energie weer vindt om te beginnen en dat je hem dan eindelijk kan halen! Ik gun het je in elk geval van harte!

Reply
Isa 23 maart 2019 - 05:04

Hoi Tamara,

Ik herken me heldmaal in jouw verhaal.

In totaal ben ik ook al 5 jaar bezig en 4 keer gezakt. De eerste rijschool waar ik bijna 3 jaar leste liet me geen examen doen omdat hij me aan het lijntje hield.

Hierdoor ben ik nog onzekerder geworden en ben ik naar een grote rijschool overgestapt die me wel al 4 keer heeft laten afrijden.

Door de onzekerheid en ook faalangst zakte ik op de meest kleine puntjes.

Inmiddels 2 kinderen , een eigen bedrijf en ik mis dat stukje vrijheid ook, ik ben nu afhankelijk van man, vrienden en zelfs personeel.

Het laatste examen was 10 weken geleden en ik ben toen de hele dag na de rit op mijn bed gaan liggen.

Ik heb binnenkort het bnor examen waar ik nu ook tegenop zie.

Reply
Caro 11 januari 2019 - 21:59

Ik herken jou verhaal. Ik heb mijn rijbewijs ook pas gehaald nadat ik 6 keer gezakt was. Ik had bijna de moed al opgegeven. Maar door aandringen van mijn omgeving toch door gegaan. Ik had het geluk een hele lieve man. Hij nam elke keer pauzes om mij even tot rust te laten komen. Uiteindelijk toch gehaald met zweet, bloed en tranen. Ik rij nu dagelijks meer als 100 km. Als ik het kan, kan jij het oook.

Reply
Johanneke 11 januari 2019 - 20:03

Hier net zo’n drama. Om de kinderen toch op mijn 26e begonnen. Ik vond het vreselijk en bakte er niks van. Twee keer weer gestopt met lessen en uiteindelijk na 3 jaar twee keer examen gedaan en gezakt. Derde keer voor het examen metoprolol tabletjes (bètablokker) genomen tegen de faalangst symptomen. Normaal functioneer ik door de enorme angst gewoon niet meer en doe ik de gekste dingen en nu zonder problemen geslaagd!!
Daarna een jaar niet gereden uit angst maar nu rij ik wel met de kinderen en dat gaat steeds beter en begin ik het zelfs leuk te vinden!!

Reply
Nvs 11 januari 2019 - 16:16

Ik heb mijn rijbewijs bij de tweede keer gehaald. Het leek mij zo leuk maar als de les over was was ik altijd blij dat ik weer uit die auto was. Bleek voornamelijk gewoon de klik te zijn. Gestopt na niet halen van het tussentijdsexamen, ik moest daar een bijzondere verrichting doen die ik nog gedaan had, daarna was het voor mij dus klaar. Half jaar gewacht en toen bij andere rijschool begonnen vanaf begin de klik en af en toe lekker kibbelen (daar kon je voor, nee ik vond van niet, ja dat kon wel). Te snel op gegaan omdat anders theorie verliep, maar ook faalangst.Bij tweede poging had ik in het begin al een fout gemaakt, wat niet geheel mijn schuld was. Heeft de examinator pas achteraf verteld dat ik die fout gemaakt had want hij zag ook dat ik strak stond van de zenuwen. En daarna nog praatje gehad met mijn rij instructeur die al zo veel ervaring had met die man dat de examinator hem geloofdd dat die fpaar kleine foutjes echt van de zenuwen waren (was ook zo) , en toen had ik eindelijk mijn rijbewijs.

Reply
Iris 11 januari 2019 - 12:36

Je kan autorijden vertel je in je verhaal maar dat je het niet haalt is de “schuld” van iedereen…. behalve van jezelf. Het ligt aan de rijschool, het verkeerd aanleren en aan de faalangst. Onthoud goed; jij bent niet de faalangst. Maar deze angst beïnvloed wel je leven op een negatieve manier. Wat ik uit je verhaal begrijp is opgeven geen optie. Dat siert je! Er zit dan maar 1 ding op en dat is het probleem bij de wortels aanpakken. Geen 80 lezen en elke keer hopen dat je het maar haalt. Want dat is het probleem niet. De faalangst bestrijden. Hoe? Daar kan ik als vreemde je niet bij helpen. Maar ik weet zeker dat er iets is om jou hiervan af te helpen en dan haal je fluitend dat rij examen. Goodluck!!!

Reply
Stefanie Brouwer 11 januari 2019 - 10:55

Echt vervelend dat het het examen steeds niet lukt, juist als je lessen zo goed gaan..! Snap dat je er van baalt. Maar ik vind het super tof van je dat je het niet opgeeft! Ik heb er zelf 5 keer over gedaan. Eigenlijk hetzelfde verhaal..tijdens het lessen prima en tijdens het examen ging er van alles mis. Het vijfde examen was een staatsexamen, een kopje thee vooraf, lekker relaxed. Het hele examen had zo’n andere sfeer dan die vier daarvoor. Dus dat heeft mij echt geholpen.. het was heel ontspannen, rustige weggetjes en veel begrip!
Enne.. je gaat het echt wel halen! En dan kun je lekker overal heen scheuren met je gezinnetje 😀

Reply

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.