Waarom winkelen met 3 kinderen echt niet leuk is.

by Tamara

Je hoort wel eens van die mensen die voor de lol met hun kinderen gaan winkelen. Kinderen die niet in gangpaden gaan liggen gillen, die niet vragen om snoepjes of cadeautjes, kinderen die niet weglopen en niet gillen. Nou ik kan je vertellen, die schatjes van mij doen dat toch wel een tikkie anders,

Eergisteren begin ik de fatale fout om niet 1, niet 2 maar 3 kinderen mee te nemen uit winkelen. Al bij het afstappen van de fiets ging de eerste er vandoor. Op dat moment bedacht ik me nog dat ik  hem ook gewoon terug in de fiets kon zetten en weer terug naar huis kon fietsen, maar he? We hadden van die stomme sintmaarten stokjes nodig omdat ze degene die ik de dag daarvoor gekocht had al gesloopt hadden. Nu is het zo dat wanneer je Maxim vraagt waar de afstandsbediening is die hij 5 minuten daarvoor nog had, dat hij geen idee heeft (dat ding is dus al maanden onvindbaar), maaar zodra de winkels hier in zicht zijn roept hij al: ‘Jaaaaaaaaa speeeeelgoed! Mamma? mijn speelgoed is niet compleet, er ontbreekt nog een heleboel!’ Zelfs omfietsen heeft geen zin, hij weet hem altijd te vinden.

Dus vooruit, daar naar binnen terwijl ik de mantra ‘Kijken, kijken, NIET kopen’ die in in Turkije leerde, achter elkaar herhaalde in mijn hoofd. Nadat ze 5 minuten lang al het speelgoed in de winkel geactiveerd hadden en het net een zingende dierentuin musical leek, voelde ik de: ‘Ga je nou nog eens wat kopen?’ blik van de verkoopster in mijn rug priemen, zuchtte ik diep en riep de twee oudste leden van de terrorsquad bij elkaar, natuuuurlijk werd ik eerst heel erg genegeerd, waarna ze elkaar aankeken en het beide op een lopen zetten. De oudste had ik al snel gevagen, marr Floris is snel!! Zo snel dat ik het al snel opgaf en: ‘Doei Floris!!!!’ riep. Toen kwam hij er aan gestormd: ‘Neeee mama! Laat mij niet alleeeeen!’

Weet je wat ook enig is? Boodschappen doen met kinderen. Nee echt, als je graag aandacht wilt moet je dat echt eens doen. Als je het ezelf helemaal vreselijk moeilijk wilt maken moet je ze een klein karretje geven, dan kun je pas echt je lol op, want dan kunnen ze achter elkaar aan racen, tegen dingen aanbotsen, tegen andere mensen aanbotsen en continue alles wat te tegen komen in hun karretje mikken. Snel boodschappen doen kun je wel vergeten, want zodra je je lijstje uit je zak gepakt hebt en je eigen handschrift door alle tekeningen heen probeert te oncijferen, ben je al een kind kwijt. Nou weet Floris altijd feilloos in 1 x de snoepjes afdeling te vinden, dus ik ga gewoon op het gekraak af en Maxim zit altijd in de tv hoek. Als je dan eindelijk de helft van je lijstje bij elkaar hebt gesprokkeld, (aangezien de andere helft toch onleesbaar is) kun je aan het leukste klusje beginnen, namelijk het kleine karretje ontdoen van het halve snoepgangpad dat erin gemikt is, met op de achtergrond het gekrijs van een kind dat HEUL BOOS is en op de grond ligt.

Vroeger schaamde ik me dan heel erg en beloofde ik hem een snoepje als hij op zou houden, met als gevolg dat hij gewoon standaard elke keer in het gangpad ging liggen huilen omdat hij dan een snoepje kreeg (ja ik maak slimme kinderen), dus tegenwoordig negeer ik hem gewoon en moet ik me inhouden om er niet gewoon naast te gaan liggen schreeuwen. Lijkt me stiekem hilarisch!

Wat ook grappig is, is dat ze in een winkel een heel eentonige vocabulaire krijgen, die bestaat uit: ‘Mama ik heb honger/dorst, ik moet plassen, ik wil/moet die, die, die en die en je bent HEUL STOM MAMA!

image

Maar de absolute horror va het winkelen met kinderen? Zo’n elektrisch paard/helicopter/motor/bus ding waar een muntje in moet. VERSCHRIKKELIJK. Ik zeg gewoon standaard elke keer als dat ik geen kleingeld bij me heb, maar echt niet dat dat ze tegenhoud, ze klimmen even hard in zo’n ding en gaan net zolang boos op alle knopjes drukken totdat je er een muntje ingooit (of het ding de geest geeft) of mama het zat is en wegloopt.

Nee, winkelen met 3 kinderen is niet mijn hobby, maar he? Ik hou van uitdaging en dus doe ik het elke keer weer!

Wat vind jij de allergrootste irritatie als je gaat winkelen met kinderen?

 

(Natuuuuuuurlijk zijn enkele dingen zwaar overdreven, ik heb namelijk schatjes van kinderen 😉  )

Misschien vind je dit ook leuk

21 comments

Liess 15 november 2015 - 21:21

Heel eerlijk gezegd was mijn dochter heel relaxed. Ze ging gewoon in min kar zitten en a der liep ze naast me. Ik heb haar al heel snel duidelijk gemaakt dat zeuren niet helpt en dat ze niks krijgt.

Tuurlijk moest zij wel op al die dingen klimmen maar dat vond ik niet zo heel erg.
Ze is wel 1 x weggelopen trouwens, naar zon autootje waar een munte in moest. Heb me toen verstopt en ze heeft t nooit meer gedaan.

Tada. Opgevoed.

Reply
Daniëlle 15 november 2015 - 08:21

Haha, ja je moet jezelf het zo makkelijk mogelijk maken naar de omstandigheden die er op dat moment zijn. Meestal doe ik boodschappen als mijn oudste op de peuterspeelzaal is, maar soms kan het niet anders en móet ik met twee kinderen naar de winkel. Aangezien ik een duowagen heb die niet door de gangpaden van Kruidvat past, doe ik mijn jongste altijd in de buggy en loopt de oudste ‘los’ met mij mee. Over het algemeen gaat dit heel goed, maar inderdaad; al het speelgoed en koek..Het lijkt alsof er een magneet in is gestopt. Ze komt dus óveral aan. Ook is ze één keer weggelopen, maar dan zeg ik net als jij: ‘mama gaat weg hoor’. Dan is de binnen no-time weer terug. Ja, het is een hele uitdaging.

Reply
Mama van Vesper 13 november 2015 - 15:06

ik winkel ook liever zonder kinderen… anders vergeet ik meestal wel iets, haha!

Reply
Michelle 13 november 2015 - 11:38

Ook ik heb hardop zitten lachen bij het lezen van dit artikel. Ik ben zo benieuwd hoe ik dit straks ga ervaren!

Reply
Channah 13 november 2015 - 11:03

Haha super leuk artikel! Ik vind het met een kind soms al een hele onderneming, laat staan met drie!

Reply
Vandaagismooi.nl 13 november 2015 - 10:09

Hahahaha ik moet er ook heel hard om lachen. Het hoort er allemaal bij he hihi. Ik ben stiekem ook heel blij dat ik er maar eentje heb. 😀

Reply
Joyce 13 november 2015 - 10:08

hahahah waarom kom ik je dan niet tegen 😛

Reply
Malou 13 november 2015 - 09:27

Hahaha, wat heb je dit weer leuk geschreven! Ik kan me voorstellen dat dat best lastig is. Ik had het laatst met Bart nog over die paardjes enzo en we hebben afgesproken dat we daar gewoon niet aan gaan beginnen. Ik ben benieuwd of dat lukt..

Reply
Bregje 13 november 2015 - 08:22

Gewoon in dat gangpad gaan liggen joh, vergeet je niet te vloggen? ?
Met 1 exemplaar is het vooralsnog goed te doen, strak ingesnoerd in de buggy en buiten schopbereik van de schappen en rekken…?

Reply
eva 13 november 2015 - 08:20

Hihi ik heb erg gelachen om je verhaal! Tegenwoordig zijn de bezoekjes wat minder erg in de supermarkt want ze gaan vaak spelen in zo’n speelding die ze midden in de winkel hebben staan. Toen mijn oudste dochter nog echt klein was heb ik ook krijs sessies gehad, heerlijk ;-). Toen nam ik haar zo snel mogelijk mee uit de winkel. Hup in de houdgreep naar buiten ….
Liefs,
Eva

Reply
Nicole @ Everyday-Life.nl 13 november 2015 - 07:57

Hahah ik ben even zo blij met het feit dat ik er maar eentje heb!

Reply
Vianne 13 november 2015 - 07:43

Haha jij beleefd heel wat met die terrorisme squad van je . Ik kan daar echt niet over mee praten, natuurlijk heb ik geen engeltjes …. maar winkelen kunnen we echt voor de lol doen met allebei . Ze zeuren nooit om speelgoed alleen soms een stille hint kijk mama dit is wel heel mooi hè en om snoepjes word ook niet gezeurd . Boodschapjes doen doen ze heel lief met hun eigen karretje naast mijn kar . Oh wauw zo klinker ze als engeltjes maar ze hebben soms echt wel eens oortjes die niet werken hoor als ze thuis zijn … die oortjes kennen het woordje opruimen namelijk niet !

Reply
saskia 13 november 2015 - 07:41

Die dingen waar een muntje in moet zijn inderdaad verschrikkelijk. Als ik met Senna naar het dorp ga moet ik hem elke keer van zo’n ding afplukken, heel irritant.

Reply
Hanna @ eenbezigbijtje.nl 13 november 2015 - 07:31

Het lijkt me een behoorlijke onderneming, gelukkig dat salueren nog niet weg kan lopen, scheelt er voorlopig nog eentje 😉

Reply
Bianca Ronday 13 november 2015 - 07:20

Heel knap om zo te kunnen winkelen. Ooit waren we allemaal klein en hebben we het onze ouders ook moeilijk gemaakt. Ik heb altijd medelijden met ouders als ik kinderen dramatisch zie doen in winkels, maar kijk ze nooit scheef aan. Kinderen leven in hun eigen wereld zodra ze een winkel in stappen.

Reply
Carlijn 13 november 2015 - 07:14

Haha ik heb me rot gelachen om deze blog, wat schrijf jij toch hilarisch. De terrorsquad ook echt, en op het geritsel afgaan in de supermarkt, te grappig. Ik ben heeeeeel benieuwd hoe boodschappen doen mij straks afgaat, nu liggen ze nog braaf in de bakjes van de kinderwagen.

Reply
Josan 13 november 2015 - 07:06

Vanaf een bepaalde leeftijd kan je gewoon met ze winkelen om dat het leuk is. In die fase verkeer ik nu al weer 2 jaar. Sterker nog oudste dochter vraagt er altijd om. Heeft waarschijnlijk ook te maken met dat we dan ergens even wat gaan drinken maar toch…Ze vindt het super gezellig. Oh en baby gaat gewoon mee, zonder zeuren. Hopelijk doet goed voorbeeld goed volgen en slaat ze drama in de gangpaden over….

Reply
Charlotte 13 november 2015 - 06:57

Ik wil jou best een keer gillend in het gangpad zien liggen haha ?

Reply
Tips voor Papa's 13 november 2015 - 06:50

Het op de grond liggen krijsen is by far het ergste. Als J. z’n zin niet krijgt, probeert hij elke keer op die manier duidelijk te maken dat het toch echt zo moet zoals hij het wilt.
Ik kan me niet echt voorstellen hoe dat met een terror Squad van 3 kids gaat, maar vind t erg knap dat je het doet en hoe je het doet.
Het krijsen en op de grond liggen is nog niet eens zo vervelend, maar het gênante gevoel dat je krijgt als andere mensen je verwijtend aankijken; zelf had ik vroeger ook zoiets van: houd je kind onder controle, maar besef steeds beter dat dat makkelijker gezegd dan gedaan is en dat je er op een gegeven moment zo klaar mee bent dat je denkt: laat maar ?

Reply
Sopdet 13 november 2015 - 06:37

De spulletjes aan de kassa vond ik het ergst. Dochterlief liet ik alles wat op het lijstje stond zelf nemen en ze mocht telkens haar schoolkoeken zelf kiezen. Dat verliep telkens vlot. De verveling sloeg echter toe bij het wachten aan de kassa. Dan was ze een kleine ekster die allemaal blinkende dingetjes zal liggen. Vreselijk.

Reply
Channa 13 november 2015 - 06:31

Ik vind met twee al erg genoeg en daarvan terroriseert er maar eentje de boel haha. Het keihard door de winkel schreeuwen blijft het ergst, maar ook dat negeer ik tegenwoordig 😉

Reply

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.