Nophar | Waarom we voor Jonas hebben gekozen voor een agrarisch kinderdagverblijf.

Deze blog is niet gesponsord of wat dan ook. Ik deel mijn enthousiasme graag met jullie. En wie weet besluit jij ook te kijken naar een ander soort opvang voor jouw baby!

Zwangerschap.
Toen ik zwanger was van Jonas zijn Leandro en ik gaan kijken op een kinderdagverblijf bij ons om de hoek. We kregen een rondleiding en bespraken wat dingen. Op dat moment was ik pas 22 weken zwanger en wist ik nog niet wat er op ons pad zou komen. We hadden in ieder geval besloten dat Jonas 1 dag per weer naar de opvang zou gaan. Ik werkte in de zwangerschap 3 dagen, dus de andere dag zou mijn moeder doen, en een dag in het weekend wanneer Leandro thuis zou zijn. Helemaal opgelost dus. Om een of andere reden hadden we ons nog niet ingeschreven, denk dat het te maken had met de zorgen die we kregen nog geen twee weken later. We lieten het voor wat het was.

We hebben tijdens de chemo en bestraling wel gedacht om Jonas naar de opvang te doen, omdat het alleen zorgen niet ging. Maar ik was daar echt niet aan toe. De eerste paar maanden had Leandro zorgverlof omdat ik te ziek en te weinig energie had om alleen voor Jonas te zorgen. En ook mijn moeder heeft zorgverlof genomen toen de tijd. Gelukkig konden we het zo oplossen.

Maar na de zomer moesten ze beide weer aan het werk, en ik kon, met hulp van mijn moeder de zorg voor Jonas best zelf doen. Niet veel later raakte ik mijn baan kwijt en was een kinderdagverblijf niet meer nodig. Tot ik begin november (2018) kon beginnen met revalideren. Precies de dagen dat Leandro aan het werk was. Toen hadden we dus snel opvang nodig.

Agrarisch kinderdagverblijf.
Ik heb lang gezocht, en nagedacht wat ik wilde voor Jonas. Zeker na alles wat we de afgelopen maanden mee hadden gemaakt. We dachten aan een gastouder, iets kleinschaligs. Zonder teveel kinderen en groepen. Toen mijn moeder zag dat er begin dat jaar een agrarisch kinderdagverblijf was geopend. Net buiten het dorp. Ik mailde ze, met mijn verhaal en de vraag of ze snel plek hadden voor Jonas. We mochten op een zaterdag langs komen en kregen zo’n fijne rondleiding.

Het kinderdagverblijf zit op een melkveehouderij, en ze hebben daar koeien (joh!), kippen, geiten, paarden en een moestuin met allemaal groente en fruit die ze ook gebruiken voor de kinderen. Ik was meteen enthousiast. De kinderen spelen veel buiten en als het regent kunnen ze in de koeienstal spelen. Ze leren omgaan met het boeren leven, met dieren en de natuur. Iets wat we heel fijn vinden.

Ze hebben 1 grote groep met alle kinderen van alle leeftijden, en heel veel lieve leidsters en boeren waarvan de kinderen hun naam weten en iedereen gek op is. Een heus familie bedrijf.

Wat vind Jonas ervan?
Jonas weet natuurlijk niet beter dan dit. Hij ging tijdens mijn revalidatie traject 2 keer per week naar de opvang en nu gaat hij nog steeds 1 dag per week. Gewoon omdat wij het belangrijk vinden dat hij leert om te gaan met andere kinderen en ook zodat ik kan sporten en op het begin ook om bij te komen van de hele week in mijn eentje voor Jonas te zorgen.

Ik kan oprecht zeggen deze opvang voor Jonas zo goed is. Hij rent op donderdagen het plein op, wil me laten zien waar de kippen zijn en loopt bij de koeien alsof hij zelf boer Kees is. Hij kent ondertussen iedereen bij naam en lijkt nergens bang voor te zijn. Hij slaapt soms buiten in van die speciale buiten bedden en wanneer ik hem dan ophaal ruikt hij helemaal naar koeienpoep.

Lijkt me zo heerlijk om als kind zo vrij in de natuur te zijn en te leren dat je vies mag worden.

Als er bij jou een agrarisch kinderdagverblijf in de buurt zit zou ik dat zeker overwegen!

Op wat voor soort opvang zit jouw kindje?

Liefs, Nophar