Waarom ik verschrikkelijk opzie tegen de babytijd.

by Tamara

There, I said it.. Nog een paar weekjes tot ons vierde kindje komt  (ik schrijf deze blog vooruit en weet nog niet precies wanneer hij online komt) en ik zie ontzettend op tegen de babytijd. Ik heb het allemaal al 3 keer meegemaakt en ik weet dus wat ik kan verwachten, maar toch zie ik er behoorlijk tegenop, terwijl ik dat bij mijn vorige 3 kinderen niet had. Waarom ik er zo tegenop zie lees je in deze blog.

Waarom ik verschrikkelijk opzie tegen de babytijd.

Ik genoot heel erg van de babytijd van mijn kinderen. Van het babyknuffelen, het snuffelen aan de haartjes,  het voeden van zo’n kleintje. Alle eerste keren die je zo trots maken en laten overlopen van liefde. Dat eerste lachje, die kleine handjes en voetjes, de eerste mijlpalen. Er zijn gelukkig genoeg dingen aan de babytijd die ik heel erg leuk vind. Maar aan de andere kant vind ik de babytijd heel erg zwaar. Ik heb 2 keer een huilbaby gehad. En dan bedoel ik geen baby die een paar keer per dag een huiluurtje had, maar echt twee keer een baby die dag en nacht aan het huilen was. Baby’s die alleen rustig werden als ze bij mij lagen en bij mij sliepen en zelfs dat nog niet eens altijd.

Fulltime nachtouders.

Ik heb 3 kinderen die alledrie niet geweldig slapen, maar Floris spande wel de kroon. Die sliep namelijk gewoon echt vrijwel niet in het eerste jaar. Overdag sliep hij alleen als ik hem in de kinderwagen in slaap wiegde en snachts alleen als ik hem in slaap voedde en wiegde. Als ik dan geluk had kon ik een paar uur slapen, had ik pech werd hij elk uur wakker en was ik de hele nacht met hem bezig. Soms was het zelfs zo erg dat ik op de bank ging slapen zodat hij in de kinderwagen kon slapen of Richard sleepte de kinderwagen naar boven zodat we tenminste wat slaap kregen. Nadat hij 1 werd ging het iets beter en toen hij 3 jaar werd sliep hij redelijk door.

Bij Lauren leek het in het begin goed te gaan, ze sliep al vrij snel door, maar na 6 maanden was dat ineens over en sliep ze ook niet meer goed. Dat hield aan totdat ze ongeveer 1.5 was en daarna ging het stapje voor stapje steeds beter. Ik denk dat andere ouders die kinderen hebben die niet goed slapen het wel herkennen als ik zeg dat zo weinig slaap je op den duur op breekt. Zeker wanneer je elke nacht twee kinderen wakker hebt. En ja, we hebben echt ALLES geprobeerd om ze te laten slapen, maar het lukte gewoon niet.

Helemaal opnieuw beginnen.

Ik realiseer me dat dit echt klinkt als de meest ontaarde moeder ooit, maar ik vind baby’s pas echt leuk worden als ze iets groter zijn. Als ze wat dingen beginnen te doen zoals lachen en brabbelen, staan en lopen. Ik grap wel eens dat ik zou willen dat de baby meteen een peuter was. Ik vind Laurens leeftijd ook niet makkelijk, maar ik kan er echt van genieten dat ze zelfstandig kan spelen, dat je met haar kunt kletsen en dat ze grapjes uit haalt! Dus ja, helemaal opnieuw beginnen, dat gaat wel even wennen worden.

 

Natuurlijk zijn er ook een heleboel dingen waar ik wel naar uit kijk. De bevalling bijvoorbeeld! En het voeden en knuffelen met zo’n kleintje! Ach, als ze er eenmaal is zal het ook allemaal wel meevallen!

Keken jullie ook op tegen de babytijd?

 

 

 

Misschien vind je dit ook leuk

5 comments

Carmelina 12 oktober 2017 - 15:23

Toen Jonah was geboren keken mijn man en ik elkaar aan en was het oh ja… zo was het… we genoten van hem hoor wij zijn alleen niet gemaakt voor slapeloze nachten enz.. ik vind het zo leuk als ze echt hun eigen ik gaan ontwikkelen.. eerlijk is eerlijk de eerste babytijd weerhoud ons van een derde ?

Reply
Henrieke 4 oktober 2017 - 11:36

Zoals jij de babytijd omschrijft zou ik er ook niet zo blij mee zijn. Ik hoop dat het mee zal vallen. ‘s Nachts wakker kan ik wel tegen maar een ontroostbare baby lijkt me vreselijk.

Hopelijk is Sarah een blije baby! 🙂

Reply
Lianthe 4 oktober 2017 - 10:56

Dan ben ik ook een ontaarde moeder want ik vond ook de babytijd echt heel zwaar en emotioneel heftig.
Heb ik ook nooit een geheim van gemaakt, vind ze nou ook eenmaal leuker als ze wat ouder zijn ?.

Reply
Joyce 4 oktober 2017 - 09:10

Ik keek er niet tegenop, maar F. is toch meer wakker dan de rest was haha!

Reply
Iva 4 oktober 2017 - 08:49

Ik kijk er zeker niet tegenop. Vind het juist heel fijn dat ik het allemaal nog eens mag mee maken want bij mijn zoontje had ik juist heel erg dat ik wilde dat dingen sneller gingen zoals omrollen, zitten, kruipen etc. Maar nu denk ik waaaarom ze zijn maar zo kort zo iniminie!

Het is niet dat ik er tegen opzie maar iets waar ik wel bang voor ben is hoe deze baby zal zijn.
Oliver is vanaf het begin zo een ontzettend makkelijk en tevreden kindje. Sliep door met 7 weken en huilde nooit veel. Hij is nu bijna 2 en ik mag nog steeds in mijn handen klappen met hoe makkelijk hij is. Voor mij is het moederschap echt reuze mee gevallen tot nu toe en had ik het allemaal veel zwaarder verwacht dat het me bang maakt dat het bij de 2e helemaal omgekeerd zal zijn en dat we dan echt heel erg moeten gaan wennen!

Maar goed we zullen daar pas achterkomen als ze er is over zo een 2.5 maand. Hoe dan ook zullen we er een weg in zien te vinden. Voor nu kijk ik uit naar die iniminie baby knuffels!

X

Reply

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.