Waarom is geslachtsvoorkeur eigenlijk zo’n taboe?

by Tamara

Ik loop al een tijdje rond met het idee om maar weer eens iets te schrijven over dit onderwerp, maarja.. Wat kan ik eigenlijk zeggen dat er nog niet verteld is? Dus ik stelde het uit en stelde het uit, tot ik ineens de blog van collegablogger Josan zag, waarin ze eerlijk toegaf dat ze, nu ze in verwachting is van haar vierde kindje, best wel even moest wennen aan het idee dat ze een jongen krijgt, na drie meisjes. En ja, hoewel ik twee jongens heb en twee meisjes, herken ik dat gevoel heel goed. Want ik had ook een hele sterke voorkeur voor een geslacht en moest ook heel erg wennen toen ik niet kreeg waar ik op gehoopt had. Ik vertel jullie alles in deze blog!

Wat voor voorkeur had ik?

Ik zag mezelf altijd als een echte meisjesmoeder. Wat is een echte meisjesmoeder dan? Nou, zo’n moeder die lekker gaat shoppen met haar dochters, nagels lakken, ze roze jurkjes aantrekt en haren invlecht. Het leek me allemaal geweldig en toen ik zwanger was van de eerste, wilde ik dolgraag een meisje. Ik heb een zusje van nu dertien en een broertje die drie jaar jonger dan ik is. En ik vond mijn broertje vroeger gewoon echt niet leuk. ik was een ontzettend meisje meisje, dat urenlang met barbies speelde en elke dag met papa wilde trouwen in mijn ( door mijn moeder gemaakte) prinsessenjurk. Mijn broertje vond ik leuk zolang hij nog klein genoeg was om mijn poppenkleren aan te trekken, maar ik herinner me vooral dat ik hem echt heel erg vervelend vond en we alleen maar ruzie maakten. Mijn zusje werd geboren toen ik vijftien was en dat vond ik gewoon echt een stuk leuker.

Stiekem even slikken.

Ik had echt verwacht dat ik een meisje zou krijgen en al die stomme bakerpraatjes wezen daar ook op. Dus toen we er tijdens de twintig weken echo achter kwamen dat we een jongen kregen, moest ik wel even schakelen. Of het echt teleurstelling was? Nee niet echt, maar ik moest gewoon wel even wennen aan het idee. ( en ik vond de kleertjes gewoon echt geen bal aan! Hahha!)

Oké, ik beviel van de meest geweldige zoon ter wereld en was meer dan dol op hem. Ik kon me niet voorstellen dat ik liever een meisje wilde hebben en vond het allemaal ontzettend leuk. Okeee, ik slikte soms wel heel even als ik langs de meisjesafdeling liep, maar dat was het enige. Ik miste niks!

Toen raakte ik weer zwanger van een meisje en hoewel ik stiekem wel weer hoopte op een meisje, vond ik een jongen ook prima. Twee broertjes leek me heel erg leuk en dat was ook wat ik kreeg, want ik kreeg nog een jongen en was zo, in plaats van de meisjesmamma, een echte jongensmoeder, die het heerlijk vond om voor haar twee jongens te zorgen.

Nooit een dochter?

Het klinkt heel erg stom, maar toen mijn jongste zoon een paar maanden oud was, stak het ineens. Ik zou nooit een dochter krijgen. We hadden besloten dat ons gezin compleet was met twee kinderen en dat het hier voorlopig bij zou blijven, zeker omdat ik graag terug naar school wilde. Ik had zelf geen moeder meer en zou nooit die moeder dochter band met iemand hebben. Dat vond ik stiekem best wel een heel vreemd idee en ook best moeilijk, want tja.. ik wilde gewoon toch wel heel erg graag een meisje.

Wat ik toen deed.. Tja.. Ik weet niet. ik schaam me er best wel een beetje voor. Maar ik ging op zoek naar manieren om eventueel ooit een meisje te krijgen. We wilden toch eigenlijk wel graag een derde kindje en ach, een beetje proberen kan geen kwaad toch?  Nouja.. ik ga die manieren niet allemaal vertellen hier, maar ze zijn er en ik besloot eens een bepaald dieet te gaan volgen, om te kijken of dat haalbaar was.  Na een paar weken stopte ik weer, omdat ik had besloten me toch in te schrijven voor school. Onze jongste zoon was een hele erge huilbaby, sliep amper en was de meest verschrikkelijke peuterpuber ooit en daarom leek het ons een goed idee om te wachten tot hij op school zou zitten.

( Voor iedereen die nu gaat roepen dat de man het geslacht bepaald, lees dit artikel)

En of het nou toeval was of niet, net toen ik de aanmelding voor HBO-v verstuurd had, had ik een positieve zwangerschapstest in mijn handen. En je raad het al, ik kreeg een dochter. Ik moest alleen naar de twintig weken echo en dacht daar balletjes te zien, dus ik ademde even een paar keer diep in en uit en zei tegen mezelf dat ik gewoon voorbestemd was om een jongensmoeder te zijn. Ik zag mezelf al helemaal met al mijn zoons aan een tafel zitten, toen Richard de envelop open maakte en we een meisje bleken te krijgen. Nou ik heb serieus de rest van de dag met een enorme glimlach rondgelopen.

Maar goed, ik kon dus nu op de meisjesafdeling shoppen, al bleek ik al dat roze ineens toch niet zo geweldig te vinden en toen ik dus een nieuwe kinderwagen uit mocht zoeken, ging ik gewoon lekker voor een donkerblauwe hahha!

Onze vierde bleek ook een meisje te zijn en ik heb dus het geluk dat ik beide kanten mag meemaken. Ik heb twee geweldige zoons en twee geweldige dochters en eerlijk? Ik ben geen jongens of meisjes moeder, ik ben bewoon een moeder van allebei. Het is ontzettend leuk om de beide kanten mee te mogen maken en alle verschillen te zien. Ik hou van allemaal evenveel en heb regelmatig het gevoel dat het gewoon zo heeft moeten zijn.

Maar gezondheid is het belangrijkste toch?

Nu wordt er altijd gezegd dat gezondheid het belangrijkste is en daar ben ik het ook wel mee eens. Natuurlijk is gezondheid veel belangrijker dan het geslacht van een kind, maar als je kind niet helemaal gezond zou zijn, zou je er dan minder van houden? Ik bedoel, het is misschien een beetje een gekke vergelijking.. maar ik heb twee zoons die beide toch wel serieuze problemen hebben en ik hou niet minder van ze. Dus het enige nuttige wat ik daarover te zeggen heb is:

Het maakt niet uit als je een voorkeur hebt, als je maar geen afkeur van het andere hebt. 

Het maakt echt niet uit als je even moet slikken als je een jongen krijgt, terwijl je een meisje had verwacht of had gewild. Als je er maar niet doodongelukkig van wordt.

Dus.. Oké.. Uhm.. Nou dat was wat ik wilde zeggen over dit onderwerp! Hoe denk jij hierover? En had jij voorkeur voor geslacht?

Misschien vind je dit ook leuk

1 comment

Sanna 7 november 2019 - 07:59

Ik had het juist andersom. Ik ben geen meisje meisje dus ik hoopte stiekem dat de 1e een jongen was. En dat bleek gelukkig zo te zijn. Ik was ook echt een jongensmoeder, al baalde ik er wel van dat de meisjesafdeling in de kledingwinkels altijd veel leukere kleding had. Toen ik vorig jaar zwanger was waren we er echt van overtuigd dat het weer een jongen zou zijn dus de schok was groot toen het echt een meisje bleek te zijn. Ik moest even omschakelen naar alle roze dingen. De kinderwagen werd gewoon een grijze en papa sloeg juist door met alle toze kleding en spullen. Maar al sinds ze geboren is ben ik dol op mijn kleine meid. Dat is ook geen meisje meisje namelijk.
Dit jaar bleek ik weer zwanger te zijn en we hoopten dan maar weer op een jongetje (al was een meisje ook zeer welkom). Maar helaas na 7 weken kreeg ik een miskraam en is het nog onzeker of we nog zwanger mogen worden. Ik ben dus nu gezegend met een mooi knulletje en een prinsesje en dat is ook wel goed zo.

Reply

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.