Waarom haal ik toch steeds de namen van mijn kinderen door elkaar?

by Tamara

‘Maxim!! Ehh nee, Floris! Wacht nee, dat is het ook niet. Lauren? NEEHEE! Sarah!! Wakker worden! Komt dat jullie bekend voor? Of ben ik de enige waarbij dit gebeurd? Ik heb vier kinderen en hoewel ik ze meestal wel bij hun gewone naam noem, gebeurd het ook vaak genoeg dat ik de namen door de war haal. Hoe dit kan? en of het ook af te leren is? Dat vertel ik in dit artikel!

Al die namen!

Ik weet nog dat als we vroeger bij mijn oma op visite gingen, ik regelmatig werd aangesproken met de naam van mijn tantes ( of de hond, ook leuk 😛 ) Of mijn eigen moeder dat vroeger ook deed weet ik eigenlijk niet meer, maar ik weet wel dat mijn vader me heel erg vaak aansprak met Jeanette ( de naam van mijn moeder). Toen riep ik heel erg hard dat het mij nooit zou overkomen, maar jaa.. Daar ben ik een beetje van teruggekomen. Want ik doe dit zelf ook heel vaak!

Mijn oudste, nee! Jongste zoon.. Of dochter?

Een recent voorbeeld is een interview dat over de telefoon werd afgenomen door iemand van Vrouw. Ik wilde geen namen in het artikel hebben, dus ik noemde ze ‘jongste zoon’ ‘oudste zoon’ enzovoort. Maar pff, ik haalde ze op een gegeven moment zo door elkaar dat ik helemaal niet meer wist wat ik nou moest vertellen! Heel vervelend hahah!

Hoe komt het nou dat je die namen door de war haalt?

Ik ben dol op feitjes en toen ik erachter kwam dat dit dus echt een ding is onder moeders ( en vaders) besloot ik eens uit te zoeken hoe het nou komt dat je de namen van je kinderen door elkaar haalt. Het is dus niet zo dat je moeder, je oma of wie dan ook vind dat jullie namen hele veel op elkaar lijken, of dat jij dat van je kinderen vindt. Het komt doordat je een bepaalde groep mensen, bijvoorbeeld dus je kinderen, in dezelfde relatie categorie zet, waardoor de personen binnen die groep al snel door de war gehaald worden. Dat is ook de reden waarom je je kindernamen wel eens door de war haalt, maar je je kind niet met de naam van een buurmeisje of collega aanspreekt.

Wel honden, geen katten?

En voor wie zich afvragen hoe het kan dat je je kinderen wel eens aanspreekt met de naam van de hond (zoals mijn oma dus altijd bij mij deed, haha). Dit schijnt te komen omdat honden ook vaak als gezinslid gezien worden. ( Misschien dat mijn opa en oma hun hond daarom wel eens de broer van mijn vader noemen?:P) Bij katten schijnt het dan weer helemaal niet voor te komen, misschien is er dan toch een verschil tussen kattenmensen en honden mensen! Haha!

 

Spreek jij je kind wel eens met de verkeerde naam aan?

 

Misschien vind je dit ook leuk

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.