Voor eeuwig en altijd. Hoofdstuk 8.

Ik liet toe dat ze me op mijn beide wangen zoende en keek ondertussen woedend naar Joris. Wat deed zijn ex hier? Ik had hem een week niet gezien en op de avond dat hij mij uitnodigde om bij hem te komen eten zit zijn ex ineens bij hem op de bank te huilen? ‘Schatje? Ik moet even naar het toilet om me op te frissen.’ zei ze en ze liep met haar jaloersmakend lange benen naar de badkamer alsof ze hier dagelijks kwam. ‘Wat doet zij hier?’ siste ik boos tegen Joris. ‘Ohhh het spijt me, ik weet hoe het eruit ziet, maar ik zweer echt dat er niks geks is gebeurd. Ik kwam terug uit mijn werk en toen zat ze hier te huilen op de bank. Haar man is bij haar weg en ze wist niet waar ze anders naartoe moest.’ Ik rolde met mijn ogen. ‘Heeft ze niemand anders om naartoe te gaan? Waarom rent ze meteen naar jou toe, ze weet toch dat je mij hebt?’ Hij pakte mijn hand beet en streek een plukje haar uit mijn gezicht. ‘Ze heeft inderdaad niemand anders. Ze is opgevoed door haar oma en die is vorig jaar overleden. Er is niks tussen ons Isa, dat beloof ik je. Echt, we zijn alleen maar vrienden.’ Ik zuchtte en gaf hem een kus. ‘Ik geloof je wel, ik baal gewoon een beetje. Ik heb je echt gemist en ik verlangde zo naar een avond alleen met jou.’ pruilde ik. Hij lachte en tilde me op waarna hij me op het aanrecht zette. ‘Ik verlang naar iets heel anders.’ zei hij terwijl hij zijn handen over mijn benen liet gaan. Ik sidderde en voelde hoe ik helemaal warm werd van binnen. Hij boog zich naar me toe en zoende me zachtjes.

‘Uhm, ja nou dan ga ik maar. Ik spreek je later goed schatje?’ Beide keken we om naar Maribel die op een afstandje naar ons stond te kijken. Ik zag de irritatie in haar ogen en zette mijn meest lieve stem op. ‘Waarom blijf je niet? Ik heb je prachtige kaart ontvangen en ik wil je eigenlijk wel eens wat beter leren kennen.’ Ze keek verbaasd naar mij en vragend naar Joris die zijn schouders ophaalde. ‘Uhm, nou oké dan, dan blijf ik wel!’ zei ze. Meteen had ik spijt van mijn uitnodiging, want ze liep meteen de keuken in waar ze de groenten die al klaar lagen begon te snijden. Joris stroopte zijn mouwen omhoog en net alsof ze twee koks in een sterrenrestaurant waren maakten ze samen een geweldige maaltijd. Hun handelingen gingen moeiteloos in elkaar over en het was alsof ze elkaar perfect aanvulden. Joris pakte een fles wijn uit de kast en voor hij het kon vragen gaf ze hem de kurkentrekker al. Hij gooide iets in de pan en zij roerde de saus met een lepel waarna ze hem wat voerde. Maar wat me nog het meest ergerde, zelfs nog meer dan die irritante grapjes die zij alleen snapten of het feit dat ze geen mogelijkheid voorbij liet gaan om even aan hem te zitten, was dat ze hem de hele tijd schatje noemde. Schatje dit, schatje dat, schatje geef me de pollepel even aan. Joris betrapte me er één keer op dat ik met mijn ogen rolde toen ze hem weer zo noemde en gniffelde. ‘En wat kan ik deze prachtige jongedame inschenken?’ vroeg hij terwijl hij een buiging maakte alsof hij een ober was. Ik lachte en zei met een moeilijk gezicht: ‘Dat weet ik niet, wat zou jij me aanbevelen?’ Meteen draaide Maribel zich om en schonk een glas wijn voor me in. ‘Ik denk dat je deze heerlijk zal vinden, het is een wijn met een volle smaak, dus hij past prima bij je.’ Wattt? Hoezo paste vol bij me? Ik keek naar mezelf in het raam van de buffetkast en kon niks ‘vols’ aan mezelf ontdekken. Maar goed, naast die Maribel met haar lange giraffebenen leek iedereen natuurlijk wel een olifant. Ik nam een slok van de wijn en meteen verslikte ik me. De wijn smaakte verschrikkelijk bitter en zuur en ik ging bijna over mijn nek. Terwijl ik bleef hoesten, schonk Joris snel een glas water voor me in en keek hij naar de fles waaruit Maribel me had ingeschonken. Hij rook aan de opening en trok een vies gezicht. ‘Gatver, hier zit kurk in!’ mopperde hij terwijl hij de fles leeggoot in de wasbak. Terwijl ik nog een slokje water nam, zag ik Maribel met een gemene grijns naar me kijken. Gatver wat een kreng was het ook, ze had me gewoon expres die vieze wijn gegeven. Ze pakte drie borden uit de kast en begon pasta op te scheppen. ‘Hoeveel wil jij? Ik neem aan een kleine portie?’ zei ze terwijl ze me aankeek. Ik rolde met mijn ogen en zag tot mijn genoegen dat Joris de lepel van haar overnam. Hij schepte 3 normale porties op en bracht ze naar de tafel waar hij naast me plaats nam. Onder het eten vertelde Maribel van alles over zichzelf, over hoe ze modellenwerk deed, wat ik natuurlijk totaaaal niet had verwacht en over haar man met wie het allemaal echt niet meer lukte omdat ze geen gevoelens meer voor hem had en dat hij meteen had aangegeven te willen scheiden. Ze leek erg haar best te doen om mij te laten merken dat ze Joris heel erg goed kende, ze noemde alle namen van zijn broers en zussen op (dat bleken er dus in totaal 7) en vroeg hoe het met hun kinderen ging. Daarna vertelde ze nog over het weekend weg dat ze binnenkort met zijn moeder had geboekt.

Ik was ontzettend blij toen ze aangaf dat ze genoeg gehad had en hoopte dat ze nog zou vertrekken, maar ondanks dat ze amper wat gegeten had, zei ze dat ze ook nog wel een toetje lustte. Joris liep naar de keuken met de borden en toen hij buiten gehoorafstand was, begon ze ineens te praten. ‘Ach meisje, wat is het toch een geweldige man he? Hij is knap, lief en charmant. Heeft een goed gevoel voor humor… Ik vind het zo ontzettend jammer dat jij hem tekort doet. Want je bent best een leuk ding.’ Mijn oren klapperden van haar woorden. ‘Tekort? Hoezo doe ik hem tekort? We zijn hartstikke gelukkig samen en we gaan trouwen, mocht je dat niet doorhebben.’ Ze nipte wat van haar drinken en keek me gemeen aan. ‘Ach kindje, je weet zelf ook wel dat je nooit goed genoeg voor hem zal zijn. Hoelang ken je hem nou al? En hij durft je niet eens aan zijn moeder voor te stellen. Ik zou als ik jou was de verloving verbreken en hopen dat hij een echte vrouw vindt die hem gelukkig kan maken.’

Ik wilde nog wat zeggen, maar ik zag Joris binnenkomen met de desserts. Ik had verwacht dat het iets heel erg luxes zou zijn, maar het waren gewoon drie kommen yoghurt met hagelslag erdoor. In mijn kommetje had hij hagelslag met hartjes gestrooid waar ik stiekem wel een beetje om moest lachen, zeker toen ik die snol geërgerd met haar ogen zag rollen. Ze nam maar twee hapjes van haar yoghurt, waarna ze zich verontschuldigde en Joris vroeg om mee naar de deur te lopen. Ik hoorde haar zacht praten en hoewel het duidelijk niet de bedoeling was, kon ik precies verstaan wat ze zei.

‘Schatje, weet je wel zeker dat je met haar wil trouwen? Ze is zo ontzettend anders dan het soort vrouw waar jij normaal op valt. Ik wist niet dat je op dikke blonde meisjes viel en ze is zo jong en ze komt niet echt slim over.’ Ik hoorde Joris zuchten. ‘Mari, wij zijn niet zonder reden uit elkaar gegaan, ik vind je als vriendin echt heel erg leuk en ik waardeer je mening, maar ik hou van Isa en ik ben 100 % zeker van mijn keuze dat zij de ware voor mij is.’

Ik hoorde nog wat onverstaanbaar gemompel en toen hoorde ik ineens de deur dichtslaan. Joris kwam de kamer binnen en pakte me bij mijn middel beet. ‘Zo, laat jij mij maar eens zien hoe erg je naar me verlangd hebt.’