In eerste instantie wilde ik heel hard roepen dat ik heus niet gekwijld had, maar die donkere vlek op zijn schouder kon ik niet ontkennen. Pas toen drongen zijn woorden tot me door. Trouwen? Vroeg hij me nou ten huwelijk? Het kostte een paar seconden, maar toen ik zijn lach zag, wist ik ineens zeker dat hij het echt gevraagd had. Ik sprong om zijn hals en riep keihard: ‘Ja natuurlijk wil ik dat!’ Hij tilde me op en draaide me een rondje, terwijl overal om ons heen geklap en gejuich te horen was, Pas toen zag ik dat er een heleboel mensen in een kring om ons heen stonden en dat die allemaal het aanzoek hadden gezien. Een paar meter verderop zag ik achter een raam een hele rij met bekende gezichten staan die allemaal elkaar aan het feliciteren waren. Terwijl Joris zei dat hij de bagage zou halen, rende ik richting die mensen die ik al maanden niet had gezien.
‘Mama!!! Kate! Wat doen jullie hier? Wat heb ik jullie gemist!’ Beide vlogen ze om me heen en knuffelden me stevig. ‘Ohh Isa, wil je alsjeblieft niet weer zo lang weggaan? Dit was echt te lang hoor, je twee keer in een jaar zo lang niet zien!’ Ik zag de tranen in de ogen van Kate en knuffelde haar stevig. Achter haar stonden mijn stiefvader Ben en Liam, de man van Kate. Liam had een buggy bij zich waar een baby in lag te slapen. ‘Wat is ze gegroeid! Hoe kan het dat ze zo snel gegroeid is! Wat heb je haar gegeven?’ Ik slikte even bij het zien van mijn nichtje Jasmijn, de dochter van Kate. Toen we weggingen was ze nog een klein poppetje en nu was ze gewoon al een flinke baby. Toen ik me omdraaide zag ik dat ook Joris aan was gekomen en dat mijn moeder en stiefvader hem omhelsden. ‘Hoe wisten jullie allemaal dat we nu zouden landen? We hebben gisteravond deze vlucht pas geboekt!’ vroeg ik verbaast aan Liam en Kate. ‘Die aanstaande man van je belde vanmorgen dat we allemaal naar het vliegveld moesten komen omdat hij je eindelijk ten huwelijk ging vragen. We wisten allemaal dat hij voor jullie vertrek een ring had gekocht, dus we zaten al 4 maanden in spanning wanneer hij je nu eindelijk eens ging vragen. Maar nu dus!’ Ik giebelde een beetje bij de woorden van Liam. Aanstaande man, wat klonk dat ontzettend officieel en volwassen zeg! We liepen met zijn allen naar de uitgang van het vliegveld en hoewel ik best nog ergens wat had willen eten, moest iedereen weer aan het werk en namen we weer afscheid. We stapten bij mijn moeder en Ben in de auto die aangeboden hadden om ons naar huis te brengen en onderweg luisterden we naar het drukke gekibbel over onze bruiloft. Ik grinnikte wat toen ik mijn moeder tegen Ben hoorde zeggen dat ze deze keer meer tijd nodig had om alles voor te bereiden. Kate was ontzettend snel getrouwd en mijn moeder had regelmatig laten vallen dat ze het niet leuk vond dat ze zo buiten de voorbereidingen gehouden was. Tenslotte wat haar grote hobby toch wel de baas spelen en ons bemoederen.
Joris zijn auto stond nog bij mijn huis en nadat mijn ouders ons hadden afgezet was voor ons ook dat rare moment gekomen om afscheid te nemen. Natuurlijk zouden we elkaar wel heel snel weer zien, maar toch was het gek om naar al die maanden samen daar voor mijn huis te staan en te wachten tot hij weg zou gaan. ‘Wil je niet nog even binnenkomen?’ vroeg ik zachtjes. ‘Ik zou wel willen, maar ik moet echt naar huis. Ik heb net met Liam afgesproken dat ik zo naar de zaak kom om wat dingen te overleggen. Ik kan het echt niet maken om na zo’n lange periode nu ook nog weg te blijven. Maar we zien elkaar snel weer toch? Misschien kunnen we morgen afspreken om ergens te gaan eten?’ Ik keek naar mijn schoenen en probeerde niet te gaan huilen. Waarom had ik niet wat meer genoten van de afgelopen maanden die we samen waren? Hij sloeg zijn armen om me heen en drukte een kus op mijn voorhoofd. ‘Ik hou van je Isa, laten we morgen afspreken en het dan ook even hebben over wat we gaan doen met dit huizen probleem. Nu je mijn vrouw wordt wil ik niets liever dan elke ochtend naast jou wakker worden.’ Ik knikte en gaf hem een kus. Hij kneep nog even in mijn hand en daarna gooide hij zijn koffer achterin zijn auto, waarna hij wegreed.
Toen ik de deur achter me dicht deed, moest ik eerst even heel erg wennen. Mijn huis voelde na al die maanden kil en ongezellig. In de hoek stond nog de inmiddels overleden kerstboom met de lampjes en kerstballen er nog in. Ik dacht terug aan die avond dat ik hem samen met Joris opgezet had. Beide waren we flink aangeschoten en we konden niet van elkaar afblijven. Ik moest blozen toen ik terugdacht aan wat er gebeurde. Hoe we urenlang seks hadden gehad op het vloerkleed en tussendoor hier en daar een kerstbal hadden opgehangen en wijn hadden gedronken. Dat was de laatste keer dat we echt zo uitgebreid de liefde met elkaar hadden bedreven. Natuurlijk hadden we ons tijdens onze reis ook wel vermaakt in bed, maar mijn hoofd stond er steeds niet naar en de laatste weken was het er door de vele teleurstellingen helemaal niet meer van gekomen. Ik zette de ramen tegen elkaar open en ik plofte op de bank. De post lag als een enorme stapel op tafel en ik bladerde alle enveloppen door. Tussen de post zaten nog een heleboel kerstkaartjes die ik nog niet geopend had. Ik was door de ruzie met kerst bij mijn moeder aan de eettafel zo klaar geweest met kerst dat ik de enveloppen gewoon in de brievenbus had laten zitten. Het waren de standaard gelukswensen van iedereen waarvan ik elk jaar een kaartje kreeg. Mijn oude buurvrouw van toen ik nog in de stad woonde. Mijn nichtje Olivia en haar man Steven, mijn oma en nog wat oude studievriendinnen. Helemaal onderop lag een gouden envelop waar met sierlijke grote letters mijn naam op was geschreven. De brief was zo te zien door de verstuurder zelf in mijn brievenbus gegooid, want er stond geen adres op de envelop. Ik scheurde hem open en haalde er een prachtige kaart uit. Het is misschien stom om zoiets over een kerstkaart te zeggen, maar het was zonder meer de mooiste kerstkaart die ik ooit had gezien.
Hij was gemaakt van dik papier en in gouden sierlijke letters stond er een kerstwens boven. Daaronder stond een kerstboom, gemaakt van veertjes in allerlei tinten groen, een slinger van kleine pareltjes en steentjes in verschillende kleuren als kerstballen. Ik sloeg vol bewondering de kaart open en las de boodschap die in een prachtig handschrift met gouden pen geschreven was.
Lieve Isa,
Allereerst een hele gelukkige kerst en een geweldig nieuwjaar gewenst.
Je kent me niet, maar ik heb al heel erg veel over jou gehoord. Ik ben heel erg blij om te horen dat je mijn grote liefde Joris zo ontzettend gelukkig maakt. Elke keer als ik jullie zie stralen jullie.
Heb je binnenkort zin om eens wat te gaan eten om elkaar te leren kennen?
Liefs Maribel.
