De volgende ochtend werd ik al heel erg vroeg wakker van Joris die onder de douche keihard aan het zingen was. Ik rekte me uit en draaide me om, zodat ik zicht had op de badkamer. Achter het glas van de douche zag ik een blote kont heen en weer gaan op de maat van de muziek en ik moest heel erg mijn best doen om mijn lach in te houden. Terwijl ik genoot van mijn uitzicht hoorde ik naast het bed de huistelefoon gaan en ik besloot op te nemen. ‘Hallo met de telefoon van Joris.’ zei ik in de hoorn. Ik hoorde een geërgerde zucht en meteen werd de verbinding verbroken. Verbaasd keek ik naar de telefoon en zette hem weer in de houder. Ik wilde uit bed stappen om bij Joris onder de douche te gaan staan, toen ik zijn telefoon hoorde piepen. Ik wist wel dat ik beter niet kon kijken, maar ik had het vermoeden dat diegene die net belde nu een berichtje stuurde en ik kon mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen. Ik gluurde op zijn scherm en zag dat Maribel hem een foto had gestuurd. ‘Nee Isa, dit kun je niet maken, het gaat je niks aan wat zij hem stuurt.’ sprak ik mezelf toe. Ik wilde de telefoon wegleggen, maar net voordat ik hem neerlegde swipte ik het berichtje en werd hij geopend.
Op het scherm stond een foto die niets aan de verbeelding over liet. Het was een selfie van Maribel, op een groot bed met witte lakens en ze was helemaal naakt. Meteen voelde ik een vlaag van woede. Waarom stuurde ze zulke foto’s naar hem? Hij was toch duidelijk geweest dat hij haar niet wilde? Ik wierp nog een blik op de foto met haar jaloersmakende figuur en toen ik de douche uit hoorde gaan verwijderde ik de foto snel. Maar goed ook, want net toen ik de telefoon op het nachtkastje had gelegd en me had omgedraaid, hoorde ik Joris uit de badkamer komen. ‘Je bent wakker! Ik dacht je komt me wel even vergezellen onder de douche!’ Ik glimlachte en moest me inhouden om niet te gaan huilen. Meteen kwam hij naar me toe en sloeg zijn armen om me heen. ‘Ach Isa, zit je nog steeds met dat gedoe met je vader? Het komt allemaal echt wel goed Waarom ga je niet lekker lunchen met je moeder, dan kun je vragen wat die man in Italië bedoelde met dat ze gelogen heeft.’ Ik knikte, hoewel dat niet het gene was waar ik verdrietig over was, kon ik moeilijk zeggen dat ik in zijn telefoon had zitten loeren en verdrietig was omdat zijn bloedmooie ex-vrouw hem naaktfoto’s stuurde. Terwijl ik naar hem keek hoe hij zijn pak aantrok en zijn stropdas knoopte, stuurde ik mijn moeder een berichtje dat ik met haar wilde afspreken omdat ik haar iets moest vragen. We spraken die middag af in een lunchroom vlakbij Joris zijn appartement en ik bracht de ochtend door in bed totdat het tijd was om te gaan. Voordat ik vertrok douchte ik nog snel en deed ik schone kleren aan, ik gooide de sleutels in mijn tas en vertrok. Terwijl ik naar de lunchroom liep had ik steeds het gevoel dat ik iets vergeten was, maar ik kon er niet achter komen wat het nou precies was. Eenmaal bij de lunchroom aangekomen, zag ik mijn moeder al staan.
De band tussen mijn moeder en mij was nooit echt geweldig geweest. Ze had het heel erg zwaar gevonden om in haar eentje twee dochters op te voeden en daarnaast heel hard te werken om te zorgen dat wij nooit wat tekort kwamen. Voor zolang als ik me kon herinneren had ze altijd twee banen gehad, eentje voor overdag op een advocatenkantoor als receptioniste en in de avond als serveerster in een hotel. Hoewel we echt helemaal niets tekort kwamen en altijd nette schone kleding en goede schoenen droegen, misten we haar wel altijd heel erg en zorgden Kate en ik vooral voor elkaar, wat onze band enorm sterk had gemaakt. Kate was altijd een beetje het lievelingetje van mijn moeder geweest, wat niet zo gek was aangezien Kate altijd alles goed deed. Ze haalde goede cijfers, was nooit brutaal en was heel erg sportief. Ik daarentegen deed heel erg mijn best, maar had wat meer moeite op school en was met al mijn pukkels, bril en overgewicht ook niet echt heel erg knap.
‘Isa kindje! Wat zie je er slecht uit, had je je nou niet even wat kunnen opmaken?’ Mijn moeder gaf me een vlugge kus op mijn wang en liet daarmee een rode vlek van haar lipstick achter. ‘Nee mam, daarom dus. Omdat ik het er dan nu weer af had kunnen halen.’ Mijn moeder rolde met haar ogen en mopperde wat, waarna ze me gebaarde naar binnen te gaan. Al snel vonden we een tafeltje en nadat we besteld hadden, richtte ze zich tot mij. ‘Zo, je zei dat je iets wilde vertellen. Ga alsjeblieft niet zeggen dat ik alweer oma word? Ik ben te jong om nog een keer oma te worden hoor!’
Ik zuchtte diep, hoe kon ik dit het beste aanpakken? ‘Nee mam je wordt niet nog een keer oma, maak je maar geen zorgen.’ Ik zag de opluchting in haar ogen en eigenlijk deed het me wel een beetje zeer dat ze zo blij was dat ik niet zwanger was. Ik besloot maar meteen ter zake te komen. ‘Mam, in Italië heb ik gezocht naar mijn vader zoals je weet. Ik wilde zo graag weten wie mijn vader was en vragen waarom hij nooit contact heeft opgenomen.’ Mijn moeder nam een slokje van haar koffie en keek me nadenkend aan. ‘Ja, dat weet ik, ik heb je het adres van zijn ouders nog gegeven.’ ‘Klopt mam, we zijn naar dat adres toe gereden en we hebben het huis gevonden, maar zijn ouders woonden daar niet meer.’
Ik zag een vlaag van opluchting in mijn moeders ogen. ‘Ach Isa, dat is nu jammer he? Dat je nu geen antwoord op je vragen krijgt, maar soms is het maar beter om het verleden te laten rusten. Ik bedoel het is niet voor niks dat hij weggegaan is en dat hij nooit interesse in jou getoond heeft. Ik bedoel Kate kreeg elk jaar nog een kaart met kerst, maar voor jou kwam er nooit wat.’ Ik verslikte me in mijn thee en begon te hoesten. ‘Hoezo kwam er voor Kate wel elk jaar een kaart? Waarom wist ik dat niet?’ Mijn moeder keek heel schuldbewust en zette een zielige stem op. ‘Omdat ik al die kaarten voor haar ook verborgen heb gehouden, ik vond het sneu voor jou dat jij nooit wat hoorde en daarom heb ik de kaart elk jaar verstopt. Ik heb ze aan Kate gegeven toen je weg was. Ik had verwacht dat hij je wel zou vertellen waarom hij je nooit wat stuurde als je hem zou vinden, maar je hebt hem dus niet gevonden.’
Woedend keek ik mijn moeder aan. ‘Ik heb hem wel gevonden mam! Ik heb hem gevonden en hij zei dat hij mijn vader niet is. Dat hij maar één dochter heeft die Kate heet en dat jij me voorgelogen hebt. Hoe kon je me dat aandoen mam? Hoe kun je al die jaren liegen dat ik een vader heb in Italië en me niet tegenhouden als ik hem ga zoeken?’
Ik zag dat mijn moeder schrok van mijn uitbarsting en dat ze naar de juiste woorden zocht om wat te zeggen. ‘Bespaar je de moeite mam. Je hebt al die jaren niets gezegd, je hoeft nu ook niks te zeggen.’ Boos pakte ik mijn jas en tas en liep de deur uit. Zonder dat ze me probeerde tegen te houden.
Dit verhaal is deel van een triologie. Je koopt alledrie de boeken hier!
