Valentijnsdagverhaal 2019 | Hoofdstuk 5

Isa.

Ik opende mijn ogen en zag Joris bezorgd naar me kijken. Het duurde een paar seconden voordat alles terugkwam, maar al snel realiseerde ik me dat de man die naast Joris stond de man was die me had gered en nadat ik Joris een knuffel had gegeven, omhelsde ik hem. Ik zag een blonde vrouw achter hem zitten en meteen realiseerde ik me hoe ongepast het was dat ik hem geknuffeld had. ‘Sorry ik ehh..’ mompelde ik. Ze lachte voorzichtig en schudde haar hoofd. ‘Geen punt, zo zou ik ook reageren als iemand mijn leven zou redden.’ Ze stond op en meteen schrok ik van haar enorme buik. Ze zag me kijken en stak haar hand uit. ‘Ik ben Tessa en zoals je kunt zien ben ik heeeeel erg zwanger. Dus ik hoop niet dat jullie het erg vinden, maar ik moet echt even liggen.’ Ik schudde mijn hoofd en zag hoe Jake met haar mee liep naar de slaapkamer.

‘Isa? Gaat het een beetje lieverd?’ Joris stond achter me en sloeg zijn armen om me heen. ‘Ja ik geloof het wel, ik ben alleen heel erg geschrokken.’ Ineens voelde ik mijn ogen nat worden. ‘Joris, ik kreeg je niet wakker, ik was zo ontzettend bang dat we dood zouden gaan in die auto.’ Hij trok me wat dichter tegen zich aan en drukte een kus op mijn voorhoofd. ‘We hebben zoveel moeten doorstaan om bij elkaar te zijn er is wel wat meer voor nodig om ons uit elkaar te krijgen hoor.’

Jake kwam de kamer weer binnengelopen en gaf ons beide een stapeltje kleding. ‘Ik denk dat dit jullie wel past. Daar is een logeerkamer met een badkamer. Dan kunnen jullie je even douchen en omkleden. Jullie kunnen blijven slapen als jullie willen? Dan kunnen we morgenochtend een sleepauto bellen om te kijken of ze jullie auto uit die sloot krijgen.’ We pakten de kleding aan en ik werd ineens helemaal emotioneel. Ik weet niet of het door de schrik kwam of doordat ik echt heel erg moe was, maar ik voelde een traan over mijn wang lopen en pakte Jake zijn hand. ‘Ik weet niet hoe ik je ooit kan bedanken. Als je niet was gekomen dan.. Ik wil er niet eens over na denken. Maar echt, dank je. Ontzettend bedankt!’ Hij glimlachte en klopte op mijn hand: ‘Graag gedaan. Ik ben blij dat jullie oké zijn.’

We liepen naar de slaapkamer en net toen ik klaar was met douchen en ik me aankleedde, hoorde ik een gil uit de kamer naast ons komen. Meteen rende ik naar de kamer en toen ik op de deur klopte om te vragen of alles goed was, deed Jake de deur open. ‘Ik ving op dat jij een dochter hebt?’ zei hij. Ik knikte, al vond ik het wel een beetje een vreemde vraag. ‘Heb jij verstand van bevallingen? Ik kan de verloskundige niet bereiken en nouja kijk maar….’ Hij deed de deur een stukje open en ik zag hoe Tessa tegen de rand van het bed aanleunde en kreunde van de pijn.’ Ik had nog maar één bevalling meegemaakt, maar ik had daarvoor wel heel erg veel gelezen over bevallingen en ik weet niet hoe, maar ik vermande mezelf en liep naar Tessa toe. ‘Tessa? Gaat het een beetje? Hoe lang heb je al weeën?’ Ze tilde haar betraande gezicht op. ‘Een paar uur nu, maar het kan niet. Ze mogen niet komen! De verloskundige is er helemaal niet en ik… Auw!!!!’ Ik riep naar Jake dat ik schone handdoeken, een emmer en nog wat dingen nodig had. Ook vertelde ik dat hij ondertussen moest blijven proberen de verloskundige te bereiken.’

Ondertussen was Tessa helemaal in paniek. Ze bleef maar zeggen dat het nu niet kon en dat ze nog niet wilde bevallen. Ik pakte haar handen en keek haar aan. ‘Lieve Tessa, je kunt het niet tegenhouden. Je baby komt eraan. Ik vind het ook heel erg eng, maar ik denk dat het wel goed komt, als we het maar samen doen. Goed?’ Ze knikte en veegde haar tranen weg. ‘Het zijn er twee.’ zei ze zachtjes terwijl ze een wee wegpufte. Ik voelde het bloed uit mijn gezicht wegtrekken en probeerde niet aan Tessa te laten merken hoe eng ik dat vond.

Jake kwam eraan gerend met de telefoon en toen ik hem aannam, kreeg ik de verloskundige aan de telefoon. Ze vertelde dat ze door de storm moeite had met komen en dat alle wegen afgezet waren, maar dat ze me door de bevalling heen zou loodsen, terwijl ze onderweg was. Ik zette de telefoon op de luidspreker en al snel mocht Tessa beginnen met persen en kwam de eerste baby. Het jongetje begon meteen te huilen en nadat de navelstreng doorgeknipt was, kreeg ze meteen weer een perswee. Het tweede jongetje kwam ook zonder al te veel moeite naar buiten en net toen Jake de tweede navelstreng ook doorknipte, kwam de verloskundige binnengelopen.

Ik liet haar haar werk doen en liep de kamer uit, waar Joris me op stond te wachten. Meteen sloeg hij zijn armen om me heen. ‘Wat ben jij een geweldige vrouw. Ik ben zo ontzettend trots op je!’