In Tweestrijd, Hoofdstuk 4.

In de afgelopen weken kon je hoofdstuk 1 tot en met 3 van het verhaal ‘In tweestrijd’ lezen. Vandaag lees je deel 4.

De vorige delen gemist? Je vindt ze hier. deel 1, deel 2, deel 3.

In Tweestrijd,

Hoofdstuk 4.

Verslagen en alleen bleef ze huilend wakker in bed. Hoe had ze ook zo stom kunnen zijn om met hem naar bed te gaan? In de afgelopen twee weken was ze door een hel gegaan door hem. Had ze dan verwacht dat hij haar terug zou nemen? Dat ze door zouden gaan alsof er niks aan de hand was? Dat hij die blonde snol, die nog ook nou eens zwanger was, opzij zou zetten voor haar? Hoe kon ze nou zo dom zijn? Weer voelde ze een traan over haar wang rollen en ze zag hem belanden op de dekens. De dekens waar ze de hele nacht samen met hem onder had geslapen. Boos rukte ze de lakens van het dekbed af en propte ze in de wasmachine. Ineens viel haar oog op de grijze trui die in de hoek lag te stinken. Had hij die trui niet terug willen hebben? Om iets dat in de zak zat? Met ingehouden adem pakte ze de trui op en voelde ze in de zakken. Ze haalde er een klein papiertje en een zakje uit. Op het papiertje stond een telefoonnummer en toen ze het zakje openmaakte en de inhoud in haar hand liet glijden, zag ze dat er 2 prachtige kleine diamanten oorbellen in zaten. Allemachtig, in die twee jaar had zij nooit een sieraad van hem gekregen en mevrouw snollebol kreeg én een diamanten ring én oorbellen?

Ze keek naar zichzelf in de spiegel met de oorbellen in haar hand en besloot ze gewoon in te doen. Als wraak voor vannacht en omdat hij haar alweer had laten stikken. Met het papiertje in haar hand tikte ze het nummer in op haar smartphone. Na een paar keer overgegaan te zijn, nam er een jonge vrouw op. ‘Ro? Ben jij dat? Wat doe je bij Marit? Waar ben je? We zouden toch naar mijn ouders gaan om het nieuws over de zwangerschap te vertellen?

Nu had ze natuurlijk kunnen ophangen, maar boos als ze was, besloot ze dat niet te doen. ‘Hoi, ja dit is Marit! Robert is net weg, we hebben een heeerlijke nacht samen gehad. Ik denk dat hij zo wel thuis is. Doe hem de groetjes! Toedeloe!’ Hoewel ze meteen spijt van haar actie had, voelde het toch als een soort van genoegdoening. Zij hadden haar leven verpest, dus net goed!

De agenda van haar telefoon gaf een melding aan en ze zag dat Frank vandaag eindelijk terug zou komen uit Amerika! Hij was daar de afgelopen twee maanden geweest, deels voor zijn werk, deels om gewoon wat rond te reizen. Frank en Marit kenden elkaar al sinds hun studie journalistiek en hoewel ze echt perfect bij elkaar zouden passen, was er nooit wat opgebloeid tussen hen. Twee jaar geleden, net voordat ze wat met Robert kreeg, waren ze wel een keer bij elkaar in bed beland, maar omdat hun vriendschap zo sterk was, hadden ze  besloten dat dat nooit meer mocht gebeuren. Brenda grapte altijd waarom ze hem niet gewoon aan de haak sloeg, zo’n knappe kerel liet je toch niet lopen? Daar had ze natuurlijk wel gelijk in. Frank was een stuk langer dan haar en doordat hij altijd aan het sporten was, ontzettend gespierd. Tel daar donkerbruin haar en donkerblauwe ogen bij op en je hebt wat voor veel vrouwen een droomman zou zijn. Maar toch zag ze hem niet zo, hij was gewoon Frank, verder niets!

Ze sprong onder de douche en besteedde daarna wat extra aandacht aan haar uiterlijk. Ze merkte dat het haar op de een of andere manier goed had gedaan dat ze een soort van wraak had genomen. Ze föhnde haar haar en deed make-up. Toen ze klaar was, zag ze dat ze 5 gemiste oproepen had van Robert. Meteen begon haar hart weer te bonzen en klikte ze haar voicemail aan.

‘Ja, Mar? Met Robert! Jeetje mens wat heb je gedaan? Jolanda is door het dolle heen! Hoe kon je dat nou vertellen? Je hebt het nu echt verpest, ik hoef je nooit meer te zien! Stom takkewijf dat je bent!’

Trillend legde ze haar telefoon op tafel. Ja, misschien was het niet zo heel erg slim wat ze had gedaan. Misschien had ze gewoon moeten ophangen toen ze hoorde dat Jolanda aan de telefoon kwam. Maar wat hun gedaan hadden was nog veel erger! Ze hadden maanden achter haar rug om een relatie gehad! Ineens herinnerde ze zich al die keren dat hij over moest werken, dat hij s’avonds nog even snel naar zijn vriend Willem ging. Dat hij af en toe naar vrouwenparfum rook en die keer dat hij condooms in zijn tas had zitten. Ineens drong het tot haar door hoe lang dit al bezig moest zijn. Vlak na hun vakantie naar Italië begon hij zich raar te gedragen, maar dat was al een half jaar geleden. Zou het al zo lang bezig zijn?

Lang kon ze er niet over nadenken, want haar deurbel ging. Als het Robert maar niet was, ze kon die leugenachtige kop van hem niet aan. Terwijl ze haar adem inhield, deed ze de deur open en ze bleef met open mond staan.

‘Wat doe jij nou hier!!!??’