In Tweestrijd, deel 14.

by Tamara
Het eerste hoofdstuk.

Heb je de vorige delen gemist? Je vind ze hier! Deel 1, deel 2, deel 3, deel 4deel 5, deel 6, deel 7, deel 8. Deel 9, deel 10. deel 11, deel 12, deel 13.

In Tweestrijd, deel 14.

De volgende ochtend werd ze wakker en voelde ze zich beter dan verwacht. Ze deed haar ochtendjas aan en liep naar beneden waar ze in de keuken een roos op tafel zag liggen met een briefje erbij. Ze pakte de roos op en terwijl ze eraan rook, las ze het briefje, waarop eigenlijk maar een paar woorden stonden.

Marit,

Na vannacht denk ik dat het beter is als ik vertrek. Ik gun jou je tijd om erachter te komen wat je graag wilt en ik heb tijd nodig om een paar zaken te regelen. 

J.

Ze voelde zich plots schuldig. Had ze hem gebruikt om achter haar gevoelens voor Frank te komen? Zelfs toen ze vannacht seks hadden gehad, kon ze niet stoppen met aan die ene nacht met Frank te denken. Maar terwijl ze daaraan dacht, voelde ze ineens dat verdriet weer. Hij was verder gegaan, zonder haar. Het maakte haar niet uit hoeveel ze nog voor hem voelde, zij wilde niet die vrouw zijn die een relatie kapot maakte. Ze keek om zich heen en besloot dat het wel goed zou zijn als ze een paar dagen weg zou gaan. Ze pakte snel wat spullen bij elkaar en terwijl ze zich aankleedde, belde ze Brenda om te kijken of ze thuis was.

Brenda had haar oude appartement over genomen toen ze vertrok naar het huis van haar moeder. Marit had haar verplicht te beloven dat ze altijd langs zou mogen komen om in de logeerkamer te slapen. Sinds ze had vertrokken had ze daar nooit gebruik van gemaakt, maar het leek haar nu wel heel fijn om een paar dagen weer in de stad te zijn.

Brenda nam niet op, dus ze besloot het onderweg nog eens te proberen. Terwijl ze tegen de tuinman zei dat ze een paar dagen weg zou gaan, ze stapte in haar auto en reed terug naar de stad waar ze al die jaren gewoond had. Het eerste wat haar opviel bij het terugkomen, was hoeveel lawaai er was. Thuis was het enige geluid wat ze hoorde de wind en af en toe een vogel. Toen ze bij haar oude appartement aan kwam, merkte ze op dat de sloten niet vervangen waren. Ze liep het appartement binnen en wat haar meteen opviel was de rommel. Er hingen kleren over de bank, er stonden halfvolle glazen wijn op tafel en er lag een half opgegeten afhaalmaaltijd op het aanrecht.

Ze hoorde zacht gesnurk uit haar oude slaapkamer en toen ze de deur open deed, zag ze een enorme bos rode krullen boven het dekbed uitpiepen. Maar dat was niet het enige, naast haar lag een man die ze niet direct herkende, maar toen ze beter keek schrok ze. Het was haar broer Brent die daar naast Brenda in bed lag. Ze grinnikte zacht, sloop de kamer uit en zette haar spullen in de logeerkamer. Terwijl ze het hele appartement opruimde en ontbijt maakte, kwam Brenda ineens binnen gelopen. ‘Jeetje Maart! Ik schrik me kapot joh! Wat doe jij nou hier?’ Meteen vloog ze haar om haar nek en knuffelde ze haar. ‘Zeg, ken je mijn broer al?’ grinnikte Marit. Met een rood hoofd legde Brenda uit dat hij een paar weken terug had aangebeld in de veronderstelling dat zijn zusje er nog woonde en dat hij na die avond niet meer weg was gegaan. Hij vloog 1x per 2 weken naar Italië om zijn dochters te zien en de rest van de tijd was hij bij haar geweest. Eergisteren had hij haar tijdens een etentje ten huwelijk gevraagd en ze liet de prachtige antieke ring zien die ze van hem gekregen had.  Marit moest ontzettend lachen. Als er 1 ding was wat ze nooit had verwacht dan was het wel dat haar baas en haar broer ooit een stel zouden worden. Toen even later haar broer de kamer kwam binnengelopen kon ze het niet laten om hun twee een knuffel te geven. Ze was zo blij dat hun elkaar hadden gevonden, dat ze haar eigen verdriet een beetje vergat.

Die avond ging ze uit eten met Brenda, het was zo heerlijk om even bij te kunnen kletsen. Ze vroeg van alles over het aanzoek en de afgelopen tijd, maar vertelde niks over zichzelf. Brenda vertelde dat Robert en Jolanda inmiddels weer uit elkaar waren. Ze waren de baby verloren en daarna was het mis gegaan tussen hen. Zij was weer bij haar ouders gaan wonen en hij werkte inmiddels in een andere stad. Om de een of andere reden voelde ze niets toen ze dat hoorde. Ze had al zo lang niet meer aan Robert gedacht dat het haar gewoon niet kon schelen.

Pas toen Brenda vroeg of ze nog iets van Frank gehoord had, durfde ze te vragen hoe het met hem ging. Het bleek dat hij na die nacht bij haar naar  Brenda toe was gegaan. Helemaal in tranen had hij verteld dat hij het verprutst had en dat hij bang was dat ze hem nooit meer wilde zien. Op aanraden van Brenda belde hij haar keer op keer en gaf hij niet op, totdat hij doorhad dat het geen zin meer had. Daarna was hij naar Amerika gegaan om alles te beëindigen met Cassie, tot hij daar een baan aangeboden had gekregen en besloot te blijven. Toen ze beschreef hoe verloren en verdrietig hij was geweest, voelde Marit zich opnieuw schuldig en realiseerde ze wat ze weg had gegooid. Zou ze ooit nog een tweede kans krijgen?

Toen ze die avond in haar bed lag, realiseerde ze zich dat als ze hem terug wilde, ze naar hem toe zou moeten. Op haar laptop boekte ze voor de volgende dag een reis naar Amerika en viel daarna in slaap. Nog even en  zou ze hem weer zien.

 

 

( Benieuwd naar wat er de volgende keer gebeurd? Vanavond om half 7 staat er weer een stuk online.)

Misschien vind je dit ook leuk

2 comments

Jeanne 10 december 2016 - 11:43

Yes!
Vanavond alweer het volgende hoofdstuk!
Je schrijft echt super.

Reply
Sanne 10 december 2016 - 08:15

En daar is Julian natuurlijk ook naartoe ?

Reply

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.