Tussen twee vuren hoofdstuk 20

by Tamara

Daar was ze, zo klein en toch al zo perfect. Zo veel gegroeid in die periode dat ik haar niet gezien had. Zelfs terwijl ze nog zo klein was, was ze al duidelijk het evenbeeld van haar moeder. Grote donkere ogen, donker haar en een licht gebruinde huid. Ze keek me aan alsof ze me al jaren kende. ‘Kate ze is prachtig!’ zei ik terwijl ik mijn kleine nichtje bewonderde. Ze lag in de armen van Liam en ik moet eerlijk toegeven, het stond hem echt heel erg goed zo’n kleintje. Ik zat een tijdje in de woonkamer en ik verbaasde me erover dat het bij hun allemaal zo natuurlijk ging. Het was alsof ze in hun hele leven niets anders gedaan hadden dan kinderen grootbrengen. Toen Kate Jasmijn gevoed had, liep ze naar me toe. Nerveus vroeg ik of ze het wel zeker wist, maar voordat ik het wist had ik een baby in mijn armen. Voor het eerst zo’n kleintje vast houden deed me meer dan verwacht. Het kleine meisje staarde me met haar grote ogen aan en ik werd spontaan verliefd op haar. Ik bekeek haar kleine handjes met haar kleine mini nageltjes en lachte toen ze zich uitrekte en gaapte. Ik had niet verwacht dat ik ooit zoveel liefde voor zo’n kleintje zou kunnen voelen en ik merkte dat mijn ogen vochtig werden en er een traan over mijn wang rolde. Ik keek op en zag Kate en Liam naar me kijken, snel veegde ik de wang weg. ‘Sorry..’ zei ik zachtjes.

Kate kwam naast me zitten. ‘Het geeft niet, ik snap het. Ooit zit jij er ook zo bij met een kindje dat van jou is.’ Voorzichtig gaf ik Jasmijn terug aan haar moeder en waarna ze haar voorzichtig in slaap wiegde en in de box legde. We kletsten nog wat over de aankomende bruiloft en voor ik vertrok liet ik Kate beloven dat ze me zou bellen als ik iets kon doen.

De zondag vloog voorbij en maandagochtend zat ik iets onwennig weer achter mijn bureau. Hoe moest ik nou tegen Luke doen alsof er niks was gebeurd? En hoe moest ik me gedragen tegenover Joris zodat Luke niets zou merken? Volgens de agenda op mijn scherm hadden beide mannen die ochtend een afspraak en het was dan ook even na elven toen ze samen binnen kwamen lopen. Ik was ondertussen druk met het uittikken van een contract bezig toen ik ze ineens binnen zag komen. Jeetje, waarom kon één van de twee nou niet gewoon heel erg lelijk zijn? Hoe moest ik me nou concentreren terwijl ik samen moest werken met twee mannen die zo uit een modellenblad leken te zijn gekomen. Luke zag me zitten en kwam als eerste op me af. ‘Heeeee schatje! Ik heb je echt ontzettend gemist! Was het leuk met deze kwal in Parijs?’ Ik lachte wat en keerde mijn wang naar Luke toe terwijl hij me een kus wilde geven. ‘Wat doe je afstandelijk.’ zei hij licht geïrriteerd terwijl zijn blik van mij naar Joris ging. ‘Jullie hebben toch niet liggen krikken hé?’ Ik wist dat hij het als grapje bedoelde, maar ik kon niet voorkomen dat ik moest blozen. Joris rolde met zijn ogen en liep richting zijn kantoor terwijl Luke op mijn bureau ging zitten. Hij vertelde dat hij me gemist had en dat de Franse klant vol lof over mij en Joris was geweest. Hij grapte dat hij ons vaker samen naar afspraken zou sturen als we zo elke keer deals binnen zouden halen. Ik lachte zijn complimentjes een beetje weg en voelde me ontzettend ongemakkelijk terwijl hij met zijn hand over mijn been streek. Toch leek het hem niet op te vallen en toen hij naar zijn kantoor liep, slaakte ik een zucht van opluchting.

Ik stond op en liep naar Joris zijn kantoor waar ik voorzichtig om het hoekje keek. Hij wenkte me naar binnen en snel sloot ik de deur. ‘Ik kan dit niet Joris, hij zit de hele tijd aan me en ik kan amper verbergen hoeveel ik van hem walg.’ Hij stond op van achter zijn bureau en liep naar me toe. Zachtjes streek hij met zijn vingertoppen over mijn wang gaan en kuste me voorzichtig. ‘Nog even volhouden liefje. Ik doe echt mijn best met zoeken naar oplossingen.’ We schrokken op van wat gerommel in de kamer naast ons en lieten elkaar snel los. Maar goed ook, want op dat moment kwam Luke binnengelopen. Hij keek ons aan, trok een wenkbrauw op en schudde zijn hoofd. Ik zei snel gedag en liep Joris zijn kantoor uit, waarna ik weer achter mijn bureau ging zitten.

Ik probeerde mijn takenlijstje van die dag af te werken, maar er kwam weer eens niets uit mijn handen en ik verspilde een heleboel tijd met voor me uit staren en nutteloze notities in mijn agenda maken. Gelukkig hoefde ik maar een halve dag te werken, dus toen het 1 uur was pakte ik mijn jas en liep ik zo snel mogelijk het kantoor uit. Ik had nog ruim de tijd voor ik naar een afspraak moest, dus ik liep naar de bruidsmodezaak om te kijken of mijn bruidsmeisjes jurk al klaar was. Toen ik met Kate een trouwjurk ging uitzoeken, had Stella mijn maten opgenomen zodat de jurk die Kate voor me had uitgezocht op maat gemaakt kon worden.

Ik begroette Stella en samen met haar ging ik naar een pashokje, waarna zij de jurk ging halen. Hoewel ik bij Kate al had lopen vissen over de jurk, had ze niets losgelaten. Oké, dat was niet waar. Ze had gezegd dat hij paars was met groene bloemetjes en de keer daarna zei ze dat hij fuchsia roze met een heleboel ruches was. Kortom, antwoorden waar ik niets aan had.

Ik stond een beetje onwennig in mijn ondergoed in het pashokje toen Stella met een hoes binnen kwam lopen. Ze hing de hoes op en ritste hem open. Er kwam een prachtige jurk uit, nog mooier dan ik had durven hopen. Het lijfje was van donkerblauw kant en hij liep uit in een rok in dezelfde kleur. Toen Stella hielp met het aantrekken, voelde ik hoe makkelijk hij aanging en viel mijn oog op de achterkant, die helemaal open was. Het was echt een prachtige jurk die alle rondingen van mijn lichaam volgde. Kate had niets mooiers kunnen uitzoeken. Terwijl ik mezelf stond te bekijken in de spiegel, excuseerde Stella zich omdat de telefoon ging. Ik keek naar de jurk in de spiegel en streek zachtjes met mijn hand over het kant en de steentjes. Ineens zag ik achter me iets bewegen en toen ik opkeek, zag ik een bekend gezicht naar me terugkijken in de spiegel. Twee lichtgroene ogen fonkelden in het licht en geschrokken draaide ik me om. ‘Luke! Wat doe je hier? Hoe wist je dat ik hier was?’

Hij liep naar me toe en pakte mijn hand. ‘Jeetje Isa, wat zie je er prachtig uit. Ik geloof niet dat ik je ooit zo mooi heb gezien als nu.’ Ik slikte en ik voelde mijn wangen rood worden. Hij schraapte zijn keel en liet zich op één knie zakken. ‘Lieve Isa, ik had je dit op een ander moment willen vragen, op een speciaal moment, zodat het onvergetelijk zou zijn…..’ Ik slikte, ging hij dit echt doen? Ik voelde me vreselijk opgelaten. Ik wilde dit helemaal niet! ‘Maar ik wil niet meer wachten. Ik wil gewoon aan iedereen kunnen vertellen dat jij mijn vrouw bent.’ Hij rommelde in zijn zak en haalde er een prachtige ring met diamanten en een blauwe saffier uit.

‘Lieve Isa, in de afgelopen weken ben ik steeds verliefder op je geworden. Zou je met me willen trouwen?’

Dit verhaal is het vervolg op  het boek ‘Onbereikbare liefde’ Dit boek koop je hier.

Dit verhaal meteen verder lezen? Het ebook ‘Tussen twee vuren’ is hieronder onder de blauwe knop verkrijgbaar!

 

 

Misschien vind je dit ook leuk

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.