Na de presentatie werden we teruggebracht naar het hotel en daar zouden we te horen krijgen of de deal door zou gaan of niet. We wilden eigenlijk daarna uit eten gaan om te vieren dat de deal gesloten was, maar het werd later en later en toen het al tegen de avond begon te lopen besloten we maar roomservice te bestellen. Omdat ik niet kon kiezen, bestelde Joris maar een paar verschillende dingen zodat we konden delen en toen het even later gebracht werd, ging ook Joris zijn telefoon. Hij liep naar zijn kamer en hij bleef daar een kwartier. Ik hoorde hem zachtjes praten, maar toen ik mijn oren spitste om te luisteren, hoorde ik hem Frans spreken en kon ik niets verstaan van wat hij zei. Ondertussen nam ik wat kleine hapjes van het heerlijke eten dat koud stond te worden en was heel erg benieuwd naar wat er gezegd was in die kamer naast me. Eindelijk kwam hij de kamer weer binnen en met een grote grijns op zijn gezicht vertelde hij dat ze heel erg onder de indruk waren en dat de deal rond was. Meteen sprong ik op en gaf ik hem een knuffel. Ik was zo trots op hoe hij het allemaal gedaan had en dat hij in zijn eentje deze deal tot een succes had kunnen maken.
‘Ik moet even Luke bellen dat het gelukt is.’ zei hij zachtjes waarna hij me een kus gaf. Hij liep de kamer weer uit, maar liet deze keer de deur open staan. Meteen viel me iets op aan zijn gezicht terwijl hij met Luke belde. Het was me eerder niet opgevallen, ik dacht altijd dat het gewoon zijn zakelijke gezicht was, maar nu zag ik pas dat hij gewoon echt een hekel aan Luke had. Hij liet niks van enthousiasme merken en rondde het gesprek snel af, waarna hij weer naast mij op de bank plofte. Hij schepte wat eten op en gaf het bord aan mij. ‘Je krijgt de groetjes.’ zei hij chagrijnig. Ik rolde met mijn ogen. ‘Zei hij verder nog iets?’ vroeg ik. ‘Ja, dat ik van je af moet blijven.’ grinnikte Joris. ‘Nou daar ben ik het niet mee eens!’ lachte ik en ik kuste hem. Snel zette hij zijn bord met het inmiddels koude eten weg en hij zoende me vol overgave terug. ‘Heb je enig idee hoe sexy het was om je daar vanmiddag te zien en dat je ook nog Frans aan het praten was?’ fluisterde ik zachtjes. Hij lachte en fluisterde iets terug wat ik niet verstond, maar wat ongelofelijk opwindend klonk. ‘Wat zei je nou?’ vroeg ik. ‘Ik zei dat het eten niet lekker is, kom we gaan beneden wel wat warms eten.’
Ik kleedde me snel om in een strak zwart jurkje en een paar pumps en toen ik klaar was gingen we naar beneden om in het restaurant wat te eten. Daar zaten we de rest van de avond te eten en te drinken en bij te kletsen over de afgelopen maanden waarin we elkaar, zo bleek, heel erg gemist hadden. De avond eindigde, zoals ik stiekem al gehoopt had, op zijn slaapkamer en dat was ook de plek waar ik de volgende ochtend wakker werd.
De twee dagen die we voor onszelf hadden in Parijs vlogen voorbij. Doordat Joris hier een jaar gewoond had wist hij overal de plekjes te vinden met het mooiste uitzicht en nam hij me mee naar de restaurantjes met het heerlijkste eten. Het was alsof we elkaar opnieuw leerden kennen. We ervoeren de stad als een stel dat zou doen, met wandelingen langs de Seine en ontbijt met uitzicht op de Eiffeltoren. Hoe moeilijk het ook was, we probeerden niet te denken aan het moment dat we naar huis zouden gaan en dat alles tussen ons weer voorbij zou zijn. Luke mocht er niet achter komen wat er allemaal tussen ons gebeurd was hier in Parijs, niet voordat Joris een investeerder had gevonden die hem een lening zou geven om zijn schuld bij Luke af te lossen.
De laatste uren van onze trip gingen in en zwijgend zaten we naast elkaar in de hotelkamer te wachten tot de taxi ons kwam halen. De spanning was om te snijden, beide wisten we dat het vreselijk moeilijk zou zijn om dit geheim te houden. De hele taxirit en vlucht zwegen we tegen elkaar en toen we in de taxi terug van het vliegveld naast elkaar zaten, moest ik me vreselijk inhouden om niet te gaan huilen. We stopten eerst bij zijn huis en hij pakte zacht mijn hand en gaf me een kus op mijn wang voor hij uitstapte. Pas toen ik thuis was en de voordeur achter me sloot, stortte ik helemaal in. De tranen bleven maar stromen en ik merkte niet eens dat ik niet alleen was in mijn huis. Pas toen ik een hand met lange slanke vingers op mijn schouder voelde, zag ik dat er iemand naast me stond. ‘Oh Kate, ik heb er zo’n puinhoop van gemaakt.’ snikte ik. Ze sloeg haar armen om me heen. ‘Het geeft niet, je hoeft niks te zeggen.’ Ik weet niet hoe lang we daar zo hebben gestaan, maar het luchtte ontzettend op om gewoon uit te kunnen huilen en alle emoties eruit te kunnen gooien. Kate was in mijn huis om wat boodschappen te brengen zodat ik dat niet alleen hoefde te doen en wilde daarna weer gaan. Maar na een telefoontje naar Liam die zei dat Jasmijn heerlijk sliep en hij voor haar zou zorgen, besloot ze nog even te blijven. Ze warmde een maaltijd op die ze mee had genomen en terwijl we aten vertelde ik alles over mijn trip met Joris. Over hoe raar de heenreis was geweest, over het moment dat hij eindelijk vertelde wat er aan de hand was en waarom hij zo afstandelijk had gedaan.
Ook vertelde ik over de geslaagde deal en de twee heerlijke dagen die we in Parijs hadden gehad. Hoe moeilijk het was geweest om afscheid te nemen terwijl we wisten dat we dit geheim moesten houden. Ze beloofde niets te vertellen aan Liam en toen ons eten op was vertrok ze weer.
Ik was te moe om mijn spullen nog uit te pakken dus ik gooide mijn koffers in een hoek en kroop in bed. De volgende ochtend werd ik wakker van mijn wekker die ik uit automatisme had gezet, terwijl het zaterdag was. Na nog even gelegen te hebben besloot ik maar uit bed te komen. Ik draaide de was van dat weekend en stuurde Ric een berichtje dat ik inmiddels weer thuis was. Kate had vertelt dat hij naar een hotel was gegaan omdat hij het niet gezellig vond in zijn eentje. Toen ik de koelkast opentrok zag ik dat die stampvol zat met allerlei maaltijden die hij had gekookt in zo’n hoeveelheid dat ik iedere avond etentjes zou kunnen geven.
Tegen de middag werd de post bezorgd, met daarbij een prachtige créme kleurige envelop. Met trillende handen maakte ik hem open en las ik de kaart die erin zat.
Hoe had ik dit kunnen missen?
Dit verhaal is het vervolg op het boek ‘Onbereikbare liefde’ Dit boek koop je hier.
Dit verhaal meteen verder lezen? Het ebook ‘Tussen twee vuren’ is hieronder onder de blauwe knop verkrijgbaar!
