Toen ik thuis kwam, was Ric al druk aan het koken. Mijn keuken was een enorme bende, maar het rook allemaal heerlijk dus ik vergaf het hem. Meteen vertelde ik dat ik de volgende dag naar Parijs moest voor mijn werk en dat ik moest inpakken. Hij liep met me mee naar de slaapkamer en hielp een aantal outfits uit te kiezen die perfect waren voor de trip. Ric was absoluut geen homo, ook al dachten veel mensen dat wel als ze zijn fleurige outfits zagen. Maar hij had echt een geweldig gevoel voor mode en hij sloeg nooit de plank mis als het om kleding ging. Hij beloofde de dagen dat ik weg was op mijn huisje te passen en daarna dook hij de keuken weer in, terwijl ik make-up uitzocht om mee te nemen. Tegen 6 uur kwamen Kate en Liam om te eten en Kate kwam met het blije bericht dat Jasmijn de volgende dag naar huis zou mogen als ze de nacht goed zou doen zonder zuurstof. Ik baalde wel een beetje dat ik nou net in Parijs zat als mijn kleine nichtje thuis kwam, maar Kate gaf al aan dat ze nog heel kwetsbaar was en dat ze even een paar dagen als gezinnetje wilden genieten voordat er bezoek kwam. Ric en Liam konden meteen goed met elkaar opschieten, Liam had kennelijk 2 jaar in Spanje gestudeerd en was supergoed in Spaans (serieus, wat kon die man niet?) waardoor ze dus de hele avond in het Spaans tegen elkaar aan het leuteren waren. Tegen 10 uur gingen ze weer weg en ik was zo uitgeput en zenuwachtig voor de reis, dat ik onder de douche sprong en meteen daarna mijn bed in dook.
De volgende ochtend werd ik om 6 uur gewekt door de wekker. Ik kleedde me snel aan deed wat make-up op en toen de taxi om 7 uur voor de deur stond, was ik helemaal klaar om te gaan. Ric hielp mijn koffer in de auto te tillen en zwaaide me daarna uit. Ik was super opgewonden over de reis, hoewel ik al heel wat plekken had bezocht, was ik nog nooit in Parijs geweest. Mijn vlucht ging om 10 uur en het was ongeveer 3 kwartier rijden naar het vliegveld, dus ik was heel verbaasd dat de chauffeur een hele andere kant op reed. ‘Sorry meneer? Maar is het vliegveld niet de andere kant op?’ vroeg ik. Ik was zo bang om te laat te komen en als de chauffeur de verkeerde kant op ging kwam ik zeker te laat. ‘Nee mevrouw, we moeten eerst uw collega nog ophalen. Daarna vertrekken we naar het vliegveld. Maakt u zich maar geen zorgen.’ Ohoh, moest ik een hele taxirit naast Joris zitten? De trip op zich was al ongemakkelijk genoeg na onze zoen, maar het idee aan bijna een uur naast hem in de auto zitten maakte me zenuwachtig. Al snel stopten we voor het appartementencomplex waar Joris woonde en hij stond al beneden voor het gebouw te wachten. Te vroeg, zoals altijd. Hij tilde zelf zijn koffer in de auto en ging naast me zitten. Hij begroette de chauffeur en zei mij kort gedag. De rest van de rit zwegen we, pas op het vliegveld sprak hij weer een woord tegen me toen hij zei welke kant we op moesten. Ik volgde hem en nadat we ingecheckt hadden namen we plaats in de businesslounge. Ik had nog nooit businessclass gevlogen en ik keek mijn ogen uit. Overal zaten rijk uitziende mensen, vrouwen met grote zonnebrillen en dure tassen. Ik was de harde bankjes gewend waar ik normaal uren op moest wachten, dus ik vond het ontzettend luxe om op de zachte stoelen te kunnen zitten. De tijd vloog om en al snel mochten we aan boord. We namen naast elkaar plaats in de heerlijke grote stoelen en omdat ik wist dat het een hele korte vlucht zou zijn, besloot ik van elke seconde te genieten. Toch kon ik die ongemakkelijke stilte tussen Joris en mij niet negeren. Ik was dan ook heel blij dat hij eindelijk iets zei: ‘Heb je zin in de trip?’ Ik knikte. ‘Ja, ontzettend. Ik ben nog nooit in Parijs geweest!’ zei ik enthousiast. Hij lachte. ‘Nou, dan komt het goed uit dat we deze hele dag voor onszelf hebben, de meeting van vandaag is verschoven naar morgen.’ ‘Ohh, wat gaaf! Ik heb zoveel dingen die ik wil zien. Hebben we daar tijd voor.’ Hij lachte weer en knikte. ‘Bedenk maar wat je allemaal wil zien en wat haalbaar is gaan we bekijken.’ De rest van de vlucht spraken we amper, maar dat gaf niet, ik was veel te enthousiast voor wat komen ging.
Eenmaal aangekomen stond er al een taxi klaar die ons naar het hotel zou brengen. Het hotel was adembenemend mooi, we hadden samen een suite die nog groter was dan mijn hele huis, met twee slaapkamers, twee badkamers en een zitkamer. Ik liep meteen naar mijn kamer, waar ik mijn spullen uitpakte en me even opfriste. Ik was me net aan het omkleden toen Joris binnen kwam. ‘Oh shit sorry! Ik wist niet dat je geen kleding aanhad.’ zei hij en hij wilde de deur meteen sluiten. Ik stond in mijn donkerblauwe kanten beha met bijpassende slip in de kamer en giechelde. ‘Het geeft niet, het is niets wat je niet eerder hebt gezien. Wat wilde je vragen?’ Hij kwam de kamer binnen en hij slikte terwijl hij me aan het opnemen was. ‘Ik wilde vragen of je roomservice wil voordat we gaan. Ik heb nog niet gegeten vanmorgen, jij wel?’ Ik schudde van niet en liep langzaam naar hem toe. Hoewel ik zag dat hij weer wilde vluchten, bleef hij staan en keek hij me strak aan. Ik stond voor hem en kuste hem zachtjes. ‘Isa alsjeblieft. Als ik dit doe kan ik niet stoppen. Ik wil niet nog eens je heerlijke lichaam tegen me aanvoelen en je dan afwijzen. Ik kan het niet.’ Ik kuste hem nogmaals zachtjes op zijn mooie lippen en fluisterde. ‘Je hoeft van mij niet te stoppen, ik wil jou net zo graag als jij mij.’ Hij slikte nogmaals en ik hoorde hoe zijn ademhaling versnelde toen ik zacht mijn lippen over de zijne liet gaan. ‘Alsjeblieft Isa, maak het me niet zo moeilijk. Ik kan dit niet.’ Plotseling werd ik geïrriteerd. Waarom wees hij me nu alweer af? Er was hier niets of niemand die ons zou kunnen betrappen. Boos draaide ik me om. ‘Weet je Joris? Laat maar, als ik niet goed genoeg voor je ben dan bekijk je het maar. Ik laat me niet keer op keer afwijzen zonder reden.’ Ik pakte kleren uit de kast en gooide ze op bed. ‘Allemachtig Isa, denk je echt dat het dat is? Dat je niet goed genoeg voor me bent? Heb je wel enig idee hoe idioot dat klinkt? Ik geloof niet dat ik ook maar één vrouw ken die beter bij me zou passen dan jij. Er is maar één vrouw waar ik mijn hele leven mee zou willen delen en dat ben jij Isa.’ Ik hoorde een snik in zijn stem en liep weer naar hem toe. ‘Maar waarom wil je dan niet? Waarom blijf je me afwijzen? Waarom kan het niet zo zijn als eerst?’ Inmiddels liep er een traan over mijn wang, die hij zachtjes wegstreek.
‘Ik zou niets liever willen dan dat het zo zou kunnen zijn als eerst, maar ik heb een fout gemaakt. Dus het kan echt niet.’ Boos draaide ik me om, ‘Als jij me niet wil vertellen waarom je me niet wil dan zie ik niet in waarom ik hier zou moeten blijven.’ Ik pakte mijn koffer uit de kast en begon huilend mijn spullen erin te proppen. ‘Isa toe, als ik het kon zeggen dan zou ik het doen, maar het kan echt niet. Ik heb het beloofd.’ Hij legde zijn hand op mijn schouder maar ik duwde hem weg. ‘Wat heb je beloofd, aan wie? Ik snap echt helemaal niets van je. Laat me met rust.’ ‘Isa alsjeblieft’ zei hij. ‘Nee Joris, laat me met rust!!!!’ schreeuwde ik. Ik zag de tranen over zijn wangen lopen. ‘Isa, we zijn dit bedrijf begonnen met Lukes geld. Ik heb de helft van het startkapitaal van hem geleend en hij ging daarmee alleen akkoord onder één voorwaarde. Ik moet me aan één domme regel houden en dat is de grootste fout van mijn leven. Zolang dit bedrijf bestaat mag ik geen relatie met jou hebben. Ik mag je niet aanraken, niet met je praten en niets. Anders ben ik mijn deel van het bedrijf kwijt.’
Dit verhaal is het vervolg op het boek ‘Onbereikbare liefde’ Dit boek koop je hier.
Dit verhaal meteen verder lezen? Het ebook ‘Tussen twee vuren’ is hieronder onder de blauwe knop verkrijgbaar!
