Tussen twee vuren Hoofdstuk 14

Minuten lang stonden we te zoenen alsof we al die verloren maanden wilden inhalen. Ik voelde een hand over mijn onderrug gaan die me dichter naar hem toe trok en ik sloeg mijn armen om zijn hals. Langzaam liet hij zijn mond van mijn lippen naar mijn nek dwalen en toen hij me daar begon te zoenen, kreunde ik zachtjes. Ik wilde niets anders dan hem en ik voelde aan alles dat dat gevoel wederzijds was. Ik wurmde mijn handen onder zijn overhemd en ik voelde zijn zachte huid en zijn harde buikspieren die zich aanspanden. Op zijn beurt knoopte hij mijn blouse open tot mijn beha zichtbaar was en liet hij zijn handen zacht over mijn borsten gaan. Ik kreeg dat gevoel weer van de eerste keer dat we dit deden, dat gevoel van pure opwinding en het kon me niet snel genoeg gaan. Maar ineens stopte hij en draaide hij zich om. ‘Joris?’ zei ik zachtjes. ‘Waarom stop je? Wat is er?’ Ik hoorde hem zwaar ademhalen alsof hij de grootste moeite had om zichzelf onder controle te houden en ik legde zacht een hand op zijn schouder. ‘Joris? Je kunt het me vertellen. Wat is aan de hand?’

Hij zuchtte diep en draaide zich om. ‘Sorry ik heb een fout gemaakt, dit kan niet. Sorry Isa.’ Hij draaide zich weer om en wilde weglopen, maar ik pakte zijn hand vast en probeerde hem tegen te houden. ‘Nee Joris, sluit me niet weer buiten. Alsjeblieft, vertel me wat er aan de hand is. Wijs me niet weer af. Vertel het me alsjeblieft!?’ Ik voelde mijn ogen vochtig worden en deed mijn best om niet te gaan huilen. Zacht draaide hij zich om, zijn ogen waren rood en ik zag aan zijn gezicht dat ook hij elk moment kon beginnen met huilen. ‘Nee, sorry Isa, ik kan het je niet vertellen. Ik kan het gewoon niet. Het ligt echt niet aan jou. Ik wil niets liever dan je nu in mijn armen nemen en de kleren van je lichaam scheuren, maar het kan gewoon echt niet. Het spijt me.’ Hij trok zijn hand los en liep de glazen deur uit naar de lift. Mij alleen achterlatend in het kantoor.

Wat was er nou net gebeurd? Waarom wees hij me af? Wat had ik ooit fout gedaan? Ik liet me langs de muur op de grond glijden en barstte in tranen uit. Waarom konden relatie bij mij niet gewoon makkelijk gaan? Wat een puinhoop was mijn leven! Twee mannen, waarvan de ene me ten huwelijk wilde gaan vragen en waarvan de andere, degene die ik echt wilde, zo wist ik nu, mij steeds af bleef wijzen en niets van me wilde weten. Toen Joris me kuste voelde ik meteen weer die vonk en meteen wist ik wat Kate bedoelde. Ik wist voor wie ik wilde kiezen, ik wilde helemaal voor Joris gaan. Maar hij wilde mij niet, dat was wel duidelijk nu.

Ik zat daar een paar uur op de grond tot het buiten donker werd en de lichten in het gebouw automatisch uitgingen. Ik veegde mijn tranen af aan mijn mouw en krabbelde overeind om mijn jas te pakken. Ik sloot mijn computer af en draaide de glazen deur op slot voor ik vertrok. Net toen ik het gebouw uitliep, ging mijn telefoon. Een onbekend nummer stond op mijn scherm en ik nam op.

‘Met Isabella de Waal?’

‘Mi amor! Wat fijn om je stem weer te horen, hoe is het met je?’

Ik herkende de stem aan de andere kant van de lijn meteen, hoewel ik hem maanden niet had gehoord.

‘He Ric! Het gaat redelijk.. Hoe is het met je? Is het nog mooi weer op Bali?’

‘Bali is altijd prachtig Mi Amor. Maar niet zo mooi zonder jou. Ik had beloofd om je op te komen zoeken, maar ik kwam als verrassing bij je huis en je was er niet. Heb je zin om wat te gaan drinken ergens?’

Shit, hij was in Nederland? Dat kon er ook nog wel bij! Nog meer mannendrama! Toch besloot ik dat ik wel een borrel kon gebruiken en ik wist dat Ric me altijd wel kon opvrolijken, dus we spraken af bij een bar in het centrum. In de auto fatsoeneerde ik mijn make-up een beetje en toen ik bij de bar stopte was ik zo wat aantoonbaar. Ik zag hem meteen staan in zijn witte overhemd, zijn gescheurde lichte jeans en zijn witte sneakers. Ik liep lachend naar hem toe en gaf hem een kus op zijn wang. ‘Ric, je weet toch zeker wel dat het bijna winter is in Nederland he? Je bent nogal uhm, zomers gekleed?’ Hij lachte zijn witte tanden bloot en vertelde dat hij net was aangekomen en meteen naar mijn huis was gereden, de winkels waren inmiddels al dicht en hij kon geen winterjas kopen. We liepen snel naar binnen, de bar in, zodat hij niet ziek zou worden. We gingen aan een tafeltje zitten en ik bestelde wat tapashapjes en voor ons beide een groot glas wijn. ‘Dus mi amor. Vertel, waarom heb jij gehuild?’ Ik keek geschrokken op en bracht een hand naar mijn wang. ‘Ik heb niet gehuild.’ zei ik stellig, maar ik zag meteen dat hij me niet geloofde. ‘Isa, liefje. Ik ben hier als je vriend. What happend in Bali stays in Bali oké? Ik vind het geen probleem dat je verder gegaan bent.’ Ik knikte en voelde mijn ogen weer vochtig worden. De serveerster bracht me het glas wijn en toen ik hem in één teug achterover gooide, gebaarde Ric dat ze de fles wel mocht brengen. Snikkend vertelde ik mijn hele verhaal aan Ric, van mijn middelbare school liefde Luke, de hel waar ik toen elke dag doorheen ging en dat ik besloot mijn leven en uiterlijk om te gooien. Ik vertelde over het sollicitatiegesprek, dat ik seks had gehad met Luke tijdens de eerste bedrijfsborrel en dat ik zwanger van hem was geraakt. Ook vertelde ik alles over Joris, dat ik verliefd op hem werd maar hem niet durfde te vertellen over de zwangerschap en dat hij me onvoorwaardelijk steunde na mijn miskraam. Dat ik na mijn vakantie weer gevoelens kreeg voor Luke en dat hij me nu ten huwelijk wilde vragen. Dat Joris me behandelde alsof ik lucht was en wat er net, een paar uur geleden was gebeurd.

Ric luisterde, vulde mijn glas bij wanneer het nodig was en reikte me af en toe wat tapashapjes aan die hij zelf niet te eten vond omdat ze niet op die in Spanje leken. ‘Isa, ik ben blij dat ik niet in jouw schoenen sta.’ was het eerste wat hij zei toen ik klaar was met vertellen. Inmiddels was ik al een beetje aangeschoten en had ik ontzettende honger, dus hij bestelde cheeseburgers met patat voor ons, die de serveerster hem niet kon weigeren nadat ze mijn huilbui en zijn charmante geknipper met zijn donkere ogen had gezien. ‘Ik maak ook overal een bende van.’ zuchtte ik terwijl ik mijn frietjes in de mayo dipte. ‘Welnee mi amor. Die mannen maken er juist een bende van, jij kunt er niets aan doen dat je zo onweerstaanbaar bent!’ We kletsen nog een uur over wat ik allemaal moest doen en toen ik van alle emoties en wijn zo moe was dat ik maar bleef gapen, reed hij me naar huis in mijn auto. Ric stopte me in bed en zodra ik de warme dekens over me heen voelde, viel ik in slaap.

Dit verhaal is het vervolg op  het boek ‘Onbereikbare liefde’ Dit boek koop je hier.

Dit verhaal meteen verder lezen? Het ebook ‘Tussen twee vuren’ is hieronder onder de blauwe knop verkrijgbaar!