‘Dus een weekend weg voor moeders?’ zei ze een beetje twijfelend.
‘Ja! Een weekend waar moeders die dat nodig hebben helemaal op kunnen laden. Je kunt er je nagels laten doen, naar de kapper, yoga, workshops volgen of gewoon lekker niksen. Alles om te zorgen dat je weer helemaal opgeladen naar huis kunt.’
‘Dus een soort retreat?’
‘Ja! Precies dat! Gewoon even tijd voor jezelf, zodat je daarna helemaal zen weer aan de slag kunt en je een betere versie van jezelf bent.’
‘Bleh, als we dat maar niet als Slogan gaan gebruiken.’
Ik keek haar een beetje teleurgesteld aan en zuchtte.
‘Dus je vindt het geen goed idee?’
‘Oh! Ja zeker wel! Ik vind het een geweldig plan! Maar we moeten wel even de tijd nemen om alles op papier te zetten.
De hele middag waren we bezig met plannen bedenken, dingen uitschrijven en aan het einde van de dag hadden we het hele plaatje compleet. We zouden één weekend per maand op een mooie locatie een event voor moeders organiseren, inclusief overnachtingen. Elke maand zouden we met een kleine groep moeders aan de slag gaan. We moeten nog even kijken wat er mogelijk was, maar we wilden sowieso dat de vrouwen helemaal in de watten gelegd werden en een heerlijk weekend hadden.
We brachten samen alle kinderen naar bed en zaten net beide in de woonkamer op de grond, toen onze mannen ineens binnenkwamen.
‘Rosie! Hier zit je! Waarom neem je je telefoon niet op?’ vroeg Noah.
‘Ja, wat hebben jullie gedaan? Wat zijn al die papieren op de grond?’
We keken om ons heen en zagen dat het een enorme chaos van papieren om ons heen lag.
‘Niet zeuren Dari, we zijn met een businessplan bezig!’ zei Lou.
‘Een businessplan? Wat ben je van plan dan?’
‘Iets heel gaafs en jullie gaan erin investeren.’
De mannen keken elkaar aan en begonnen te lachen, waarna ze op de bank gingen zitten.
‘Nou, laat maar zien dan, wat is jullie geweldige plan?’ zei Noah.
Ik had er een hekel aan als hij op die toon tegen me aan het praten was, het was op precies dezelfde toon die hij ook had gebruikt toen we in IJsland concurrenten waren en hij deed alsof ik nergens iets vanaf wist. Maar dit keer was het anders, ik wist zeker dat we iets goeds in handen hadden, iets dat goed zou kunnen gaan lopen als we ze konden overtuigen om te investeren.
Lou pakte een stapel papieren en begon voor te lezen.
‘Jullie snappen vast wel dat het moederschap af en toe flink zwaar kan zijn. Dat was vorig jaar bij Rosie te merken tijdens die periode na de bevalling van Ava en nouja.. Ik heb vijf kinderen..’
Darius begon te lachen, maar stopte daar meteen mee toen Lou hem een boze blik toewierp.
‘Rosie kwam vanmiddag met het geweldige idee om een evenement voor moeders te organiseren die er even tussenuit moeten. Gewoon een weekend waarbij ze alleen voor zichzelf hoeven te zorgen en waarbij ze even kunnen bijkomen van alles wat ze moeten en kunnen doen als moeder. Bijvoorbeeld leuke workshops volgen, uitrusten, lange wandelingen maken en beautybehandelingen ondergaan.’
‘Hmm, en waar willen jullie zoiets organiseren dan? Is het evenement gratis? En waar haal je al die mensen vandaan die de activiteiten begeleiden?’ vroeg Noah kritisch.
‘We moeten nog op zoek naar een locatie, maar het idee is dat je een vast bedrag betaald voor het weekend en daarbij alles kunt doen. Dat het eten en de workshops er bij in zitten en bepaalde behandelingen. Maar dat als je bijvoorbeeld iets extra’s wil dat je er dan een meerprijs voor betaald. En die activiteiten, daar moeten we uiteraard nog mensen voor gaan zoeken, maar dat doen we als we een locatie hebben.’ antwoordde ik.
Noah knikte en kreeg een glimlach op zijn gezicht, waaraan ik zag dat hij het best een goed idee vond. Of misschien vond hij mijn nieuwe jurk gewoon leuk staan.. Dat kon natuurlijk ook.
‘Maar Lou, wat gaan we met de kinderen doen dan? Ik vind het heel goed van je als je weer aan het werk gaat, maar ik denk dat twee fulltime werkende ouders toch misschien wel een beetje sneu is, zeker omdat ik van die achterlijke tijdstippen heb.’
‘Oh, maar we werken eerst lang niet fulltime hoor.’ antwoordde ik.
‘Ik blijf eerst ook gewoon bij FIXXIT werken.. Ook al ben ik daar inmiddels behoorlijk overbodig.’
Noah trok een wenkbrauw op en even dacht ik dat hij iets ging vragen, maar hij hield zijn mond.
In het half uur daarna beantwoordden we nog een heleboel vragen die ze hadden en bestelden we ondertussen eten, dat we tijdens onze besprekingen door opaten. Ondertussen werd de tweeling wakker en liepen Lou en Darius even naar boven om ze weer in slaap te krijgen, terwijl ik Noah verder vertelde over onze plannen.
‘Rosie.. Waarom vind je dat je overbodig bent? Dat is toch helemaal niet zo?’
‘Shit’ mompelde ik. Ik wist gewoon dat hij het daar nog over zou willen hebben en ik had helemaal geen zin om erover te praten, maar nu kwam ik er niet meer onderuit.
‘Gewoon, Rebecca doet al het werk wat ik deed en Luuk neemt de taken over die ik allemaal nog wel had.. Ik ben de hele dag alleen maar informatie aan het zoeken, niet dat dat niet belangrijk is, maar…
‘Wil je dat ik je meer uren geef?’
Ik dacht even na en schudde mijn hoofd.
‘Nee, sorry ik vind het heel erg lief, maar als ik heel eerlijk ben vind ik het niet zo leuk meer bij FIXXIT. Niet om jou of Dari, maar iedereen behandeld me nog steeds als een onbekende en Rebecca heeft een hekel aan me.’
‘Ze heeft geen hekel aan je, ze is gewoon professioneel..’
‘Noem je het professioneel als ze tegen haar collega’s zegt dat ze niet snapt wat jij bij mij doet en dat ze achter jou aan zit?’
‘Rosie.. Ze zit niet achter me aan.. Ik…
Ik wilde een antwoord geven, maar Dari en Lou kwamen de kamer weer binnen en gingen zitten.
‘Hebben jullie nog meer vragen? Of is het rond?’
Dari en Noah keken elkaar aan en begonnen lachen. ‘We doen mee, maar we hebben nog één vraag.’
‘En dat is?’
‘Of jullie ook zoiets voor vaders gaan organiseren?’
Ik begon te lachen en gooide een kussen naar Noah die hij maar net kon ontwijken. Hij lachte en liep naar me toe om me een kus te geven, terwijl Darius zuchtend naar boven liep omdat Aris alweer stond te roepen. Noah liep mee om Ava op te halen en daarna reden we elk in onze eigen auto naar huis. Iets waar ik wel blij om was, want ik wist dat hij het over Rebecca wilde hebben en daar had ik absoluut geen zin in.
