Slapjes rolde ik de volgende ochtend mijn bed uit en checkte mijn telefoon. Het was al tien uur in de ochtend, zo lang had ik al in geen tijden meer geslapen.
Ik had geen berichtjes, behalve eentje van mijn moeder die zei dat Ava gewoon bij mijn vader kon blijven en dat ik goed moest uitzieken. Dat was ook precies wat ik van plan was om te doen. Dit weekend was een proefje geweest, maar komend weekend zouden er allemaal influencers komen en dan moest alles perfect zijn. Ik kon dus niet te lang ziek blijven.
Omdat ik niet meer wilde slapen en geen eetlust had, besloot ik maar even te gaan douchen en daarna mijn bed in te duiken met de laptop, om wat mail weg te werken. Als er één ding was waar ik slecht in was, dan was het het bijhouden van mijn mail. Het kostte me dan ook wel een paar uur voordat ik alles bijgewerkt had en daarna was ik zo moe dat ik eigenlijk een dutje wilde doen, maar het lukte me niet om te gaan slapen.
Inmiddels vond ik het maar raar dat ik niet wist waar Noah was. Het was niets voor hem om zo lang niks van zich te laten horen en zeker niet om niets over Ava te vragen. Omdat ik hem niet wilde bellen, besloot ik uit nieuwsgierigheid te kijken op Rebecca haar pagina, waar de foto van haar en Noah had gestaan. Misschien waren ze nu wel met elkaar verder gegaan en wilde Noah me gewoon zonder iets te zeggen achterlaten. Niet dat ik echt dacht dat hij dat zou doen, maar toch. Het was iets dat wel tot de mogelijkheden behoorde.
Lou had me verteld dat als ik uitlogde bij mijn eigen account, ik gewoon op de hare kon kijken en dat besloot ik dus maar te doen. Ik zocht op haar naam en zag haar helemaal bovenaan staan, waarna ik op haar account klikte. Tot mijn grote verbazing was de foto met Noah weg en had ze al een paar dagen niets meer gepost, behalve een quote met:
‘Karma is a bitch, and so are you.’
Ik snapte niet helemaal waar de quote op sloeg, maar toen ik de foto aanklikte, die een uur geleden was geplaatst, zag ik dat ze gewoon in onze stad was. Noah zat in Londen, dus ze waren in ieder geval niet bij elkaar.
Een uur lang deed ik nog een poging om te gaan slapen, maar dat lukte niet en uiteindelijk besloot ik maar naar beneden te gaan om iets te eten. Ik had sinds de lunch van gisteren niets meer gegeten en hoewel ik absoluut geen eetlust had, was het misschien wel een goed idee om even iets te gaan eten, zeker als ik weer beter wilde worden.
Ik opende de koelkast en pakte er een aantal ingrediënten uit voor kippensoep, terwijl ik mijn kookboek uit de kast pakte voor het recept. Ik opende de zware map waarin ik recepten bewaarde en zag dat er een briefje uit dwarrelde. Ik pakte het op en herkende het handschrift meteen.
‘Alleen voor hele speciale mensen 😉 ‘ stond er bovenaan en meteen ging mijn hart sneller kloppen. Het was het recept voor Red Velvet taart die ik van Logan had gekregen. De start van een hele reeks aan ruzies tussen Anna en hem en stom genoeg had ik hem nog bijna nooit gemaakt omdat ik het recept kwijt was. Nu ik hem weer terug had, besloot ik hem binnenkort eens te maken als ik me weer beter voelde.
Ik stopte het recept netjes in een mapje en pakte het recept voor kippensoep eruit, waarna ik de ingrediënten begon te snijden.
Na een uur ploeteren was de soep klaar en lukte het me om een beetje te eten. In mijn eentje zat ik op de bank met het kommetje op schoot en deed mijn best om niet mijn mond te verbranden. De hete soep deed me denken aan die keer dat ik samen met Noah op mijn ziekenhuisbed zat, met verschrikkelijk zoute uiensoep. Het litteken van mijn keizersnede moest opnieuw gedicht worden, omdat er wat overschot aan littekenweefsel was dat steeds ging ontsteken. Samen zaten we in het donker op mijn bed, met beide een kommetje soep in onze handen. De soep was loeiheet en verschrikkelijk zout, waardoor we steeds kleine hapjes namen en daarna onze mond afkoelden met water. Het was het moment dat ik het gevoel had dat alles uiteindelijk wel weer goed zou komen, dat het gewoon tijd nodig had en dat we ons dieptepunt achter de rug hadden. Achteraf was dat natuurlijk niet zo, het dal waar we nu doorheen gingen was veel erger en hoewel we zoveel overleefd hadden, had ik niet het idee dat we dit weer te boven zouden gaan komen.
Ik nam nog een hapje van de soep en besloot Lou eens te bellen om te vragen hoe het ging.
‘He Roos! Voel je je al wat beter?’
‘He Lou! Nee, niet echt. Ik doe een poging om wat te eten, maar mijn buik werkt niet mee.’
‘He jakkes! Nou hopelijk ben je snel beter.’
‘Hoop ik ook! Hoe is het daar? Vermaakt iedereen zich?’
Lou grinnikte en riep heel hard of iedereen zich vermaakte, wat massaal met JAAAA beantwoord werd.
‘Haha, nou goed om te horen.’
‘Iedereen vind het geweldig Roos! Het is ook zo goed geregeld allemaal! Ik vind het echt jammer dat je er niet bij kunt zijn.’
‘Ik ook Lou.. ‘ zuchtte ik.
Ik zei haar gedag en nam nog een hapje soep, dat niet helemaal lekker viel. Meteen rende ik naar de wc, waar ik mijn hele maaginhoud de pot in stortte.
Tijdens het spugen dook de opmerking van Lou weer op in mijn hoofd:
Het zou pas echt een ramp zijn als je nu zwanger zou zijn.
Shit, zou dat kunnen? Ik had een spiraal. Maar was die wel 100% veilig? Ik kon me niet eens herinneren wanneer ik seks had gehad met Noah. We hadden elkaar zo weinig gezien in de laatste tijd, alleen die ene keer op zijn bureau…’
Ik kreeg het ontzettend warm en rende naar boven, naar de badkamer, waar nog ergens een test moest liggen.
Ik trok de verpakking eraf en ging op de wc zitten, waar ik mijn best deed om te plassen, iets dat nogal lastig was aangezien ik amper wat binnen gekregen had in de laatste dagen.
Uiteindelijk lukte het en ik legde de test snel op de wasbak, terwijl ik mijn handen waste en wachtte tot er een resultaat zichtbaar zou zijn.
Langzaam zag ik het vocht door het schermpje trekken. Eerst werd de controlestreep zichtbaar. Gespannen wachtte ik of er een tweede streepje zichtbaar werd, maar die kwam niet.
‘Godzijdank!’ Zuchtte ik en ik legde de test op de wastafel, waarna ik besloot nog eens te gaan douchen. Ik zette de douche aan en pakte mijn tandenborstel, om even mijn tanden te poetsen. Net toen ik hem weer terugzette, viel mijn oog op de test.
Geschrokken pakte ik hem op en liet hem van schrik bijna uit mijn handen vallen. Op de test stond een tweede streep. Niet zo duidelijk als die streep die ik bij Ava had gehad, maar hij was er overduidelijk.
Ik was zwanger..
Shit!
