In de dagen daarna, wist ik niet meer wat ik met mezelf aan moest. Het eerste retreat weekend kwam eraan en ik wilde me dolgraag daarop focussen, maar het lukte niet om het voorval van Rebecca en Noah uit mijn hoofd te zetten. Regelmatig kwam het ineens op in mijn gedachten, het beeld van hun tweetjes, zoenend in Noah zijn kantoor.
Het gekke was dat Noah zich heel makkelijk gewonnen had gegeven. Ik was naar huis gereden nadat ik hem heel goed duidelijk had gemaakt dat ik hem niet wilde zien en daar had hij gehoor aan gegeven. Darius vertelde dat hij die nacht op de bank in zijn kantoor had geslapen en de volgende ochtend vertrokken was naar het vliegveld. Ik had niets meer van hem gehoord, geen excuses, geen uitleg, helemaal niets. Niet dat dat het beter zou maken, maar het voelde wel een beetje gek. Het was alsof het hem allemaal helemaal niets kon schelen.
Ik smeerde net een broodje voor Ava, toen mijn moeder belde en ik de telefoon tussen mijn oor en mijn schouder klemde zodat ik het in stukjes kon snijden.
‘Roos! Lieverd! Heb je er al zin in?’
‘Waarin mam?’
‘In vanmiddag natuurlijk! Ik kijk er zo naar uit! Een heel weekend in de watten gelegd worden. Mogen Lou en jij nou ook met alles mee doen?’
Ik zette het bordje voor Ava neer, die meteen brood in haar mond begon te proppen. Dit weekend zouden onze familie en vrienden komen om ons project eens uit te testen en omdat Brigitte het belangrijk vond dat we zelf achter ons product stonden, wilde ze ons ook een full experience laten ervaren. Hoewel we daar eerst wel even tegen geprotesteerd hadden, kwam ze met hele goede argumenten en na maanden zo hard gewerkt te hebben, voelde dit wel een beetje als een beloning.
Alleen had het niet op een slechter moment kunnen komen. Door alle stress was ik een beetje grieperig geworden en ik voelde me al een paar dagen niet helemaal lekker. Gepluk aan mijn lichaam was het laatste waar ik zin in had, maar iedereen had er zoveel zin in, dat ik geen spelbreker wilde zijn en maar gewoon zin maakte.
‘Klopt, is ook wel nodig ook, want ik ben al sinds die ene keer na de bevalling van Ava niet meer naar de kapper geweest.’
‘Oh hou op hoor, jouw haar zit altijd geweldig! Je komt Flore en mij ophalen als je Ava bij papa brengt he?’
‘Ja, ging Lily nou ook nog mee?’
‘Dat weet ik niet, Flo en zij hebben een beetje ruzie volgens mij. Je weet hoe ze is als je naar Lily vraagt, dus ik zeg maar niets.’
Ik knikte en wierp mijn dochter, die haar bordje op de grond wilde gooien, een boze blik toe.
‘Waarom kan Noah niet op Ava letten dan? Zit hij weer in Londen?’
‘Ja, volgens mij wel.’
‘Volgens mij wel? Weet je niet zeker of hij daar zit?’
Ik zuchtte: ‘Nee, mam. We hebben ruzie gehad voor hij vertrok.’
‘Pff, en heeft hij niks meer laten horen?’
‘Sorry mam, ik wil het er niet meer over hebben. Misschien vanmiddag oké? Ik ga zo even onze spulletjes verder inpakken en dan kom ik.’
‘Ja is goed lieverd. Tot straks!
Ik hing op en nam een slokje koffie, dat ik meteen weer uitspuugde. Gadver, werd ik nou ook al zo ziek dat ik geen koffie meer lustte? Hoe moest ik dit weekend nou doorkomen?’
Ik zette Ava op een kleedje in de woonkamer met haar speelgoed zodat ze even kon spelen en zette de tv op één of ander hysterisch kinderprogramma dat ze helemaal geweldig vond. Ze klapte in haar handjes en nadat ik even vertederd naar haar had gekeken, liep ik naar het washok om de droge was uit de droger te pakken en in de koffer te stoppen.
Veel te vroeg waren we klaar, maar ik besloot maar vast te gaan. Ik kon niet zo goed tegen niksen en ik was bang dat ik me alleen maar beroerder zou gaan voelen als ik op de bank ging zitten. Dus ik gooide alles in de auto en zette Ava in haar stoeltje, waarna ik naar mijn ouders reed.
De verkoop van het huis ging minder snel dan ze hadden verwacht. Er waren wel een heleboel kijkers geweest, maar het grootste deel leek alleen maar gekomen te zijn om naar het mooie huis te kijken en niet omdat ze serieus interesse hadden. Gelukkig hadden ze geen haast en vonden ze het volgens mij stiekem niet zo heel erg dat hij niet snel verkocht werd, omdat ze nog altijd de hoop hadden dat Noah en ik het zouden overnemen, zodat het toch nog een beetje in de familie bleef.
Ik zette de radio aan en luisterde achteloos een beetje naar de radio, toen ik een bekende naam hoorde.
Benjamin Marcus, medeoprichter van Nieland Marcus, wat eens het grootste advocatenfirma van het land was, is in hoger beroep gegaan om eerder vrij te komen van zijn gevangenis straf. De 65-jarige miljonair, zit een gevangenisstraf uit van zeven jaar, voor het beramen van de moord op zijn zoon, Logan Marcus. Logan, de halfzoon van Marcus, is al enkele maanden spoorloos, evenals zijn vrouw en zoon. Noah Marcus, de zoon van Benjamin en de broer van Logan Marcus, is momenteel druk bezig zijn firma uit te breiden naar Londen en Duitsland. Hij was niet bereikbaar voor commentaar.
Ik slikte en zette de radio weer iets zachter. Benjamin was er destijds met een hele lage straf af gekomen omdat er amper bewijs was dat hij achter de moordpoging op Logan zat. Bovendien was Lola degene die het pistool vast had gehouden, dus zij was langer de bak in gegaan dan hij. Het idee dat Benjamin binnenkort weer op vrije voeten zou kunnen komen te staan, zorgde ervoor dat ik een rilling over mijn rug voelde gaan. Ik herinnerde me nog zo goed hoe het voelde toen hij tegen Logan zei dat hij dood had moeten gaan bij dat ongeluk en hij Lola de opdracht gaf om hem neer te schieten.
Mijn maag draaide zich om en ik zette een raampje open, in de hoop dat het wat af zou zakken. Ik maakte me niet alleen zorgen over een eventuele terugkeer van Benjamin, maar vooral wat dit zou betekenen als Logan erachter zou komen. Ik had altijd een beetje hoop gehad dat Logan ooit weer terug zou komen, maar ik wist heel zeker dat als Benjamin vrij zou komen, Logan niet meer terug zou keren naar Nederland. Iets dat betekende dat ik hem nooit meer zou zien. Een gedachte waar ik helemaal niet aan wilde denken.
Gek genoeg schoot er ook door mijn hoofd heen hoe Noah zou reageren op dit nieuws. Noah was altijd het oogappeltje van zijn vader geweest en voor zover ik wist, hadden ze altijd een hele goede band gehad. Noah keek ontzettend op tegen zijn vader, totdat er aan het licht kwam wat Benjamin had gedaan en Noah gedwongen werd te kiezen tussen zijn vader en zijn broer. Noah had er bewust voor gekozen zich niet met de zaak te bemoeien en daar was benjamin niet blij mee geweest. Ik vroeg me af wat er zou gebeuren als Benjamin er achter zou komen dat Noah zijn bedrijf had omgetoverd in een bedrijf dat het beter deed dan Nieland Marcus ooit gedaan had. Of erger nog, wat zou hij ervan denken als hij erachter kwam dat hij niet alleen getrouwd was met mij, de vrouw die ervoor had gezorgd dat hij opgepakt werd, maar dat we ook nog een kind hadden samen..
Ik kon alleen maar hopen dat zijn verzoek afgewezen zou worden en dat hij nog lang niet vrij zou komen. Want ik wist niet of ik Benjamin Marcus ook nog onder ogen durfde te komen.
