Toen ik de volgende ochtend wakker werd, moest ik eerst even goed nadenken over wat er ook alweer aan de hand was. Langzaam maar zeker herinnerde ik me het telefoongesprek en meteen sprong ik uit bed. Ik zou op tv komen! Oké, het was dan niet voor het eerst, omdat ik destijds met het gedoe van Benjamin ook gefilmd was en natuurlijk met die hele reddingsmissie in IJsland, maar nog nooit was ik echt geïnterviewd!
Ik kwam net onder de douche weg toen ik mijn telefoon hoorde gaan en zag dat Lou belde.
‘He Loutje! Heb je er zin in?’
‘Shit.. Rosie.. Ik kan niet…’ piepte ze.
Ik hoorde aan haar stem dat er iets niet helemaal goed was en ging op bed zitten.
‘Huh? Hoezo, wat is er aan de hand? Je kunt me dit niet alleen laten doen hoor!’
‘Ik ben ziek.. Wacht.. Ik moet…’
Ik hoorde haar op de achtergrond overgeven en trok een vies gezicht, dat hoefde ik nou net niet te horen.
‘Rosie?’ Hoorde ik Darius ineens zeggen.
‘He Dari! Wat is er aan de hand met Lou?’
‘Ze is vannacht heel erg ziek geworden. Om drie uur begon ze met spugen en ze is nog bezig. Haar moeder komt zo de kinderen halen. Red jij het vandaag?’
‘Oh jeetje, wens haar maar beterschap. Ja.. Ik denk het wel! Al vind ik het wel eng hoor zo alleen!’
Ik hoorde Lou wat zeggen, waarna Darius weer aan de telefoon kwam.
‘Wil je dat ik met je mee ga? Ik moet toch in dat gedeelte van de stad zijn vandaag. Als je het niet erg vindt om mee te gaan naar mijn afspraak? Dan hoef ik die ontzettend domme Lotte niet mee te nemen.’
Ik lachte en zei dat het goed was. Darius had een ontzettende hekel aan Lotte sinds ze een aantal grote fouten had gemaakt. Inmiddels had ze die fouten weer helemaal goed gemaakt, maar hij had het haar nog niet vergeven en sprak altijd over haar als ‘domme Lotte’. Hij vond het daarom ook helemaal niet leuk toen ik vroeg of ze hun jongste dochter, die Lotta heette, naar haar vernoemd hadden.
Ik kleedde me aan en deed een klein beetje make-up op. Juliette had gezegd dat ik zo naturel mogelijk moest komen, omdat ze me daar zouden omkleden en op zouden maken, dus ik deed mijn haar in een knot en liep naar beneden om te ontbijten. Tijdens het eten belde ik mijn moeder om te vragen hoe Ava geslapen had en toen ik helemaal klaar was, hoorde ik net Darius de oprit op rijden.
‘Het blijft wennen hoor dat haar!’ Grinnikte ik terwijl ik hem een knuffel gaf.
‘Ja, van Lou moet ik het weer laten groeien. Zelfs mijn argument over dat ik nu niet meer haar conditioner hoef te gebruiken werkt niet.’
‘En wat vind jij?’
‘Ik wil het zo houden, volgens mij word ik een stuk serieuzer genomen zonder manbun! Bovendien hoef ik nu niet continue elastiekjes te kopen.’
Ik lachte en stapte naast hem in de auto, waarna we naar de studio’s reden.
Daar aangekomen stond Juliet al op ons te wachten en begroette me met een stevige handdruk.
‘Wat fijn dat je kon komen! Het was nogal kortdag, maar we wilden heel graag aandacht geven aan jullie project! Is dit je man?’
Ik realiseerde me dat ze naar Darius keek en schudde lachend mijn hoofd.
‘Nee, dit is de man van mijn beste vriendin Lou. Ze is ziek en kon helaas niet komen, dus hij is mee voor het morele support!’
Ze moest lachen en wenkte ons mee naar binnen, waar ze ons naar de make-up kamer bracht en me voorstelde aan twee stylistes.
‘Ga maar zitten! Dan maken we je helemaal klaar voor je interview!’ Zei één van de twee. Ze had roze haar, stelde zichzelf voor als Amber en vertelde honderduit over een nieuwe zangeres die Liva heette en waar zij een hele tijd geleden de make-up voor had mogen doen. Het duurde even voor ik me realiseerde dat ik die zangeres ook had ontmoet, tijdens het gala met Noah had ze opgetreden en ik was heel erg onder de indruk geweest van haar zangkunsten. Maar voordat ik dat kon zeggen, zei ze dat ze klaar was en keek ik in de spiegel.
In de spiegel zag ik mezelf, maar dan een veel betere versie. De donkere plekken onder mijn ogen waren vakkundig weggepoetst en ze had een kleur oogschaduw gebruikt die de kleur van mijn ogen heel goed liet uitkomen. Ik werd door de andere styliste meenomen naar een kleedkamer, waar ze me een donkerblauwe blousejurk gaf en nadat ik die had aangetrokken, gingen er twee kapsters aan de slag met het temmen van mijn haar.
‘En wat vind je ervan?’ Grinnikte ik terwijl ik een rondje draaide voor Darius.
‘Nou, ik snap wel dat de Marcus broertjes beide voor je gevallen zijn hoor.’
‘Dari! Dat is niet grappig!’
Hij moest heel hard lachen en terwijl Juliet me meenam naar de studio, stak ik nog snel mijn tong naar hem uit.
Het interview ging heel erg goed. Cynthia, die de show hostte, stelde me allerlei leuke vragen en was heel erg geïnteresseerd. Ik nodigde haar uit om ook eens een weekend te komen en ze zei dat ze dat zeker zou doen. Het was heel gek, want ergens wist ik wel dat ik live op tv was, maar ik voelde me helemaal niet zenuwachtig. Ik vertelde gewoon over datgene wat ik heel erg leuk vond en mocht zelfs even blijven zitten toen Cynthia verder ging met een andere gast over een ander onderwerp.
Na het interview bedankte ze ons allemaal en sloot ze de show af. Nadat ik tegen iedereen gedag had gezegd, ging ik op zoek naar Darius, die volgens Amber naar buiten was gegaan. Ik opende de deur en zag hem met zijn rug naar me toe staan, met een telefoon aan zijn oor.
‘Jezus Noah, je snapt wel dat dit een enorme fout is he? Hoe kun je nou zoiets doen?….. Ja, ik snap dat het een fout was, maar dan nog….’
Mijn handen begonnen te trillen en ik hapte naar adem. Wat was er gebeurd? Wat had Noah voor fout gemaakt? Ik had gisteren op kantoor iemand horen zeggen dat Rebecca die avond naar Londen zou gaan. Zouden ze…
‘Nee…’ stamelde ik.
Geschrokken draaide Darius zich om en drukte snel Noah weg.
‘He? Sta je hier al lang?’
‘Lang genoeg om te horen dat Noah een fout heeft gemaakt…’ slikte ik.
Darius haalde een hand door zijn haar en zuchtte.
‘Noah heeft een zakelijke fout gemaakt, waardoor de transactie nog veel meer geld gaat kosten.’
Ik keek hem aan en twijfelde even of hij de waarheid sprak, maar ik wist dat Darius heel erg veel waarde hechtte aan de waarheid spreken en dat hij nooit tegen me zou liegen.
‘Mijn afspraak heeft overigens net afgezegd, dus zal ik je bij huis afzetten? Dan kun je je tv debuut kijken!’
Ik knikte en samen liepen we naar de auto, terwijl ik een raar gevoel in mijn buik bleef houden. Kon ik Darius op zijn woord geloven? Of toch niet?
