Terug naar jou | Hoofdstuk 12

by Tamara

De weken verstreken en waar ik al bang voor was gebeurde. Noah bracht heel erg veel tijd door in het buitenland en ik zag hem nog minder dan normaal. Het enige voordeel was dat Rebecca ook vaak mee was, samen met nog twee collega’s, zodat ik haar niet steeds tegenkwam. 

Ondertussen ging het heel erg goed met het project van Lou en mij. We hadden alle plannen concreet en het eerste weekend stond gepland voor over twee maanden, in het tweede weekend van de lente. Maar binnenkort zouden we een testrun draaien met een aantal vrouwen die we zelf kenden en het weekend erna hadden we een promotieweekend waar we een aantal influencers voor hadden uitgenodigd. Dus we hadden het beide smoordruk en af en toe was het bijna niet te combineren met de zorg voor de kinderen. 

Om het werk zoveel mogelijk op één plek te kunnen doen, zaten we veel in het kantoor van Noah bij FIXXIT, dat toch leeg stond nu hij weg was. We zaten net te lunchen, toen Rebecca ineens binnen kwam en verbaasd naar ons keek. 

‘Ben jij hier nieuw?’ vroeg ze aan Lou terwijl ze mij volledig negeerde.

‘Ehh nee, ik werk hier niet.’ zei Lou een beetje geïrriteerd. 

‘Oh, wat doe je hier dan? Dit kantoor is alleen voor werknemers.’

Lou keek naar mij en begon te lachen. 

‘Dit is Rebecca zeker he? Nou je hebt niets om je zorgen over te maken hoor, ze is qua uiterlijk geen partij voor jou en ik weet uit zeer betrouwbare bron dat Noah niet van onbeschofte kapsones wijven houdt.’

‘Wie denk je wel niet dat je bent kutwijf! Flikker lekker op uit Noah zijn kantoor en neem zijn zielige vrouwtje maar mee.’

Lou stond op en ik zag dat haar gezicht wat harder werd. Ze liep naar Rebecca en leunde voor haar tegen het bureau, om duidelijk te maken dat ze niet weg zou gaan. 

‘Wie ik ben? Ik ben Lou Amherst, de vrouw van Darius? Je baas?’

Ik zag Rebecca’s ogen groot worden, voordat ze zich herpakte en haar armen over elkaar heen sloeg.

‘En wat dan nog?’

‘Wat dan nog? Nou laten we eens kijken. Volgens mij heeft mijn man je al eens gewaarschuwd en je verteld dat je je moet gedragen, omdat het anders consequenties heeft. Ik denk dat hij niet zo blij is als hij hoort dat je zo tegen me praat..’

Rebecca’s ogen spuwden vuur, totdat ze een ‘best’ mompelde en zich omdraaide. Maar net voordat ze het kantoor verliet riep Lou haar naam. 

‘Becky? Zo noemen ze je hier toch? Ik weet niet of ik duidelijk genoeg geweest ben, maar als ik merk dat je Noah niet met rust laat, dan heb je een groot probleem. Ik zorg er dan niet alleen voor dat je hier ontslagen wordt, maar ook dat je nergens anders meer aan de bak komt. Is dat duidelijk?’

Rebecca zweeg en liep het kantoor uit, waarna ik opgelucht uitademde. 

‘Lou, je bent mijn heldin.’ grinnikte ik.

‘Oh ik weet het! Je mag me zo op eten trakteren goed?’

We werkten nog een paar uur tot we besloten samen ergens te gaan eten. Tot mijn grote opluchting had Rebecca zich niet meer laten zien en moesten we beide heel hard lachen om wat er gebeurd was.

‘Echt die kop van haar!’ grinnikte Lou terwijl ze nog een grote slok van haar wijn nam.

‘Zeg doe je een beetje rustig aan? Je moet nog rijden he?’

‘Ja ja, laat me even. Ik geniet eindelijk weer eens!’

We kletsten een hele tijd met elkaar totdat mijn telefoon ineens ging en ik een beetje verbaasd opnam.

‘Met Rosie.’

‘Spreek ik met Rosie Marcus?’

‘Ja dat klopt.’

‘Oh top! Ik ben Juliet en ik werk voor ‘Het Koffie Uur.’ Ken je dat programma?’

Natuurlijk kende ik dat programma. Het was een ochtend talkshow die allerlei leuke onderwerpen voor vrouwen behandelde en ontzettend populair was. Ik keek het altijd op mijn vrije dagen en had het vaak als achtergrond geluid op staan als ik in huis bezig was. 

‘Jazeker ken ik dat programma! Kan ik jullie ergens mee helpen?’

‘Ja! We hoorden dat jullie een retreat voor moeders gaan organiseren en we vonden jullie idee zo tof dat we jullie graag willen uitnodigen om morgen in de studio te komen.’

Ik voelde dat mijn hand begon te trillen en meteen griste Lou de telefoon uit mijn hand. 

‘Vertel ons maar waar en wanneer en we zullen er zijn!’

Ik zag hoe Lou met de vrouw afsprak en toen ze ophing vielen we in elkaars armen. 

‘We komen op tv Lou!’

‘Ja! Jeetje we mogen wel naar huis, maskertjes, haar wassen enzovoort! We moeten er morgen om negen uur zijn!’

We namen snel afscheid van elkaar en toen ik mijn moeder belde om het goede nieuws te vertellen, zei ze dat ze heel erg trots op me was. Ava was al in slaap gevallen en mocht daar blijven slapen zodat ik morgenochtend niet hoefde te haasten.

Ik twijfelde nog om Noah te bellen, maar toen ik eenmaal thuis was, was het al twaalf uur en ik besloot hem maar een berichtje te sturen, aangezien hij vast al sliep.

He! Raad eens wie er morgen op tv komt? Die ontzettend knappe vrouw van je mag vertellen over haar projectje! Mijn moeder neemt het op, dus je kunt het terugkijken.. Ik mis je heel erg… Maar goed.. Uhm.. Welterusten!

Ik wachtte heel even of hij reageren zou, maar hij was drie uur geleden voor het laatst online geweest en ik legde mijn telefoon maar weg. Snel ging ik douchen en lakte mijn nagels nog een keer, terwijl ik ondertussen een masker op deed, dat ik goed liet intrekken. Morgen was een ontzettend spannende dag en ik kon niet wachten om op tv te vertellen over ons project!

Misschien vind je dit ook leuk

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.