‘Waarom was het ook alweer een goed idee om hier naartoe te gaan?’
Ik keek Lou aan die naar haar zoons riep dat ze hun broek aan moesten houden terwijl ze haar baby aan het voeden was.
‘Ach zeurpiet, is juist leuk zo’n krijspaleis. Kinderen kunnen spelen en wij kunnen kletsen. Als we boven het geschreeuw uitkomen tenminste.’
Ava trok aan mijn arm en riep dat ze een koekie wilde, haar favoriete woord van de laatste tijd. Mama zeggen, ho maar, maar koekie riep ze de hele dag. Gelukkig vond ze alles dat rond en plat was een koekje, dus ik kwam gelukkig weg met een rijstwafel, die ik zelf ontzettend vond stinken, maar waar zij dol op was. Ik veegde mijn vingers af met een billendoekje en zag mijn dreumes naar haar beste vriendin Aris toe wandelen.
Lou en ik hadden vanmorgen het briljante idee om iets met de kinderen te gaan doen. Maar het regende keihard, dus alle dingen die we normaal deden, waren meteen al afgevallen. Lou kwam met het briljante idee om naar een speelschuur voor kinderen te gaan en was daarbij een beetje vergeten dat het kerstvakantie was en het er smoordruk was.
‘Hoe gaat het op je werk? Is het een beetje te doen met die.. Hoe heet ze ook alweer?’
Ik haalde mijn schouders op en zuchtte:
‘Rebecca bedoel je? Ik weet niet wat haar probleem is hoor, dat de rest van de afdeling me vervelend vond, daar kon ik nog inkomen, maar ik heb haar nooit iets gedaan. Ik heb haar zelfs amper gesproken.’
‘Wat doet ze dan? Over je roddelen ofzo?’
‘Oh geen idee. Als ze Noah’s kantoor binnenkomt dan doet ze of ik lucht ben en de rest van de dag kijkt ze me met de nek aan. Ik heb een paar keer geprobeerd een gesprek met haar aan te knopen, maar dat lukt niet echt. Ze negeert me gewoon.’
‘Hmm, raar mens.’
Naast ons begon weer een kind te gillen en ik zuchtte.
‘Kunnen we alsjeblieft naar huis gaan? Ik word helemaal tureluurs van al dat gekrijs.’
Lou lachte en begon haar kinderen te verzamelen, terwijl ik Ava bij een prullenbak wegplukte. Ik zette Ava in mijn auto, waarna ik Lou hielp met alle kinderen in haar enorme auto, die ik grappend schoolbus noemde, te zetten. We besloten naar haar huis te gaan zodat de kleintjes even konden slapen en de oudere kinderen in de tuin konden spelen.
‘Word jij af en toe niet helemaal stapelgek van al die kinderen?’ grinnikte ik nadat Lou met een verhit hoofd naast me op de bank kwam zitten. Ze had net de twee jongsten naar bed gebracht en dat ging niet zonder slag of stoot.
‘Wat denk je zelf? Ik heb regelmatig dagen waarom ik me afvraag waarom ik ooit gestopt ben met werken.’
‘Ja, nouja.. Dat was niet zo gek toch? Ik bedoel je kreeg drie kinderen in een hele korte tijd..’
‘Nee, dat klopt..En ik ben er ook heel erg blij mee dat ik de kans heb gekregen om de eerste tijd met ze door te brengen, maar ik mis het gewoon om iets voor mezelf te hebben.. Iets waar ik niet alleen maar mama ben en waar ik rondloop zonder jamvlekken in mijn kleren.’
‘Ik snap wat je bedoeld.’ grinnikte ik. ‘Ik werk dan wel twee dagen bij FIXXIT, maar twee dagen per week is veel te weinig om in die wereld een verschil te maken. Vorig jaar haalde ik nog klanten binnen, nu ben ik vooral continue op zoek naar informatie voor de zaken..’
‘Ja mega zonde! Je deed het zo goed op school en nu gebruik je je diploma eigenlijk helemaal niet.’
Ik knikte en zuchtend roerden we beide in onze kopjes. Wat Lou me vertelde was precies waar ik al een tijdje mee zat. Ik had een baan, maar wel maar voor twee dagen per week. Eerst omdat ik het na de moeilijke periode na de bevalling van Ava niet aan kon om nog meer te werken. Maar inmiddels werkte ik nog steeds zo weinig omdat er gewoon niet meer werk voor me was. Rebecca had mijn functie overgenomen en hengelde de ene na de andere klant binnen. Als ze daar niet mee bezig was, kletste ze met Lotte of de andere collega’s of hing ze om Noah heen. Ik wist dat Noah heel erg gehecht aan haar was en ik was heel blij dat ze in die moeilijke periode voor me kon invallen, maar iets aan haar zat me niet helemaal lekker en ik wist niet zo goed waar dat dan aan lag.
‘Laat me raden? Ze heeft rood haar en heeft het op je man voorzien?’
Ik keek Lou verbaasd aan, waarna ze moest lachen.
‘Ja, je keek zo ernstig, ik dacht die zit vast weer over die roodharige snol te piekeren.’
‘Tja.. Het is gewoon lastig. Ik lag al niet zo goed op de afdeling, maar sinds zij er is word ik door iedereen met de nek aangekeken en voel ik me gewoon een beetje overbodig ofzo..’
Lou haalde haar schouders op en knikte.
‘Tja.. Ik vind het knap dat je het zo lang volhoudt.. Dari zei al dat ze een behoorlijk kreng kan zijn tegen mensen die ze niet mag.’
‘Mag ze Dari niet? Hoe kan iemand Darius nou niet leuk vinden?’
‘Nou, ze zei wat ongepaste dingen en Darius heeft gedreigd haar te ontslaan als hij weer zoiets hoort.’
‘Zoals?’
Lou zuchtte en haalde haar schouders op.
‘Wil je dat echt weten?’
‘Ehh, ja.. Nu helemaal!’
‘Ze zei dat ze benieuwd is hoelang het duurt voor Noah eens op haar geflirt in gaat en bij zijn truttige vrouwtje weggaat.’
Ik zuchtte en keek naar Ava die naast me op de bank in slaap was gevallen.
Ik had al langer het vermoeden dat Rebecca meer wilde van Noah, maar dat ze het echt zou uitspreken had ik niet verwacht.
‘Niks van aantrekken hoor Rosie.. Jij bent honderd keer leuker en knapper dan zij.’
‘Tja… Nu ga ik met nog meer tegenzin naar mijn werk.’ zuchtte ik.
‘Eigenlijk moeten we gewoon samen iets beginnen! Dat kun jij weg en kan ik ook weer aan het werk.’
‘Dat zou wel heel erg leuk zijn! Maar wat moeten we dan doen?’
Lou en ik keken elkaar aan en begonnen te lachen.
‘Geen idee. Maar wel iets samen.. We moeten binnenkort even bij elkaar gaan zitten om iets te verzinnen! Iets van jou en mij samen, dat kan niet anders dan een succes worden!’
Grinnikend nam ik afscheid van Lou en pakte Ava van de bank. Gelukkig bleef ze slapen terwijl ik haar in haar autostoel legde om naar huis te gaan.
Ik weet dat Lou het waarschijnlijk als grapje had bedoeld, maar samen iets beginnen leek me stiekem wel heel erg leuk! Als ik nou maar een goed idee had.
