Misschien moet ik maar stoppen met bloggen…

by Tamara
stoppen met bloggen

Misschien moet ik maar stoppen met bloggen. Dat is iets wat de laatste tijd best wel heel erg vaak door mijn hoofd schiet. Mijn blog bestaat in september anderhalf jaar en daarmee is het 1 van de hobby’s die ik het langste volgehouden heb. Ik vind het heerlijk om te doen, ik kan urenlang typen en vind het ontzettend fijn dat ik hier mijn ei kwijt kan. Ook ben ik ontzettend dankbaar dat het zo goed gaat met mijn blog, alle dingen die ik mag  ontvangen om over te schrijven, alle leuke mensen die ik erdoor heb leren kennen, de vele mensen die mijn blog bezoeken en alle ontzettend lieve reacties die ik altijd ontvang! Maar waarom ik dan af en toe denk aan stoppen met bloggen?

Misschien moet ik maar stoppen met bloggen…

Toen ik bijna anderhalf jaar geleden begon met bloggen dacht ik er eigenlijk heel erg makkelijk over. Ik verveelde me nogal tijdens mijn zwangerschap en omdat ik schrijven echt altijd al heel erg leuk gevonden heb, besloot ik na jaren twijfelen een domeinnaam aan te schaffen en te gaan schrijven. Al snel kwamen er bezoekers binnen druppelen en kwamen er de eerste reacties binnen. Ik was ( en ben) zo blij dat ik die stap dan eindelijk genomen had! Eindelijk had ik een hobby die ik echt leuk vond en waar ik ook echt gelukkig van werd.

Waarom dan twijfelen om te stoppen?

De mensen die mij al wat langer volgen weten dat mijn blog heel erg snel gegroeid is. Binnen een half jaar zal ik op 10.000 unieke bezoekers per maand en een paar maanden later, toen mijn blog 10 maanden bestond, knalde ik over de 20.000 bezoekers heen. Nu is dat voor grote bloggers misschien niet zoveel, maar voor mij voelt het nog steeds heel erg raar dat er elke maand zo ontzettend veel mensen mijn blog komen bezoeken!

Maar die groei heeft ook een keerzijde. Ik merkte dat ik na het ineens behalen van die 20.000 bezoekers in een soort van dip terecht kwam. Ik heb hele erge faalangst en was heel erg bang dat ik iets stoms zou doen waardoor de aantallen ineens af zouden nemen. Ik legde mezelf een enorme druk op om steeds maar te verbeteren en steeds maar met onderwerpen te komen die andere mensen niet hadden (wat heeeel moeilijk is, aangezien er suuuuuperveel andere moederbloggers zijn, dus elk denkbare onderwerp is wel behandeld) Ik merkte dat ik de lol in het schrijven een beetje verloor, ik had geen inspiratie meer en het schrijven voelde als iets dat moest.

Ook merkte ik dat ik mijn ‘eigen schrijfstijl’ een soort van verloren was. Toen ik net begon schreef ik stukken vol sarcasme die ik nog steeds heel erg grappig vind als ik ze terug lees, maar hoe ik ook probeerde, het lukte me gewoon niet meer om iets ‘grappigs’ te schrijven.

Over een andere boeg.

Op een gegeven moment was ik er helemaal klaar mee. Het is maar een stomme site. Ja, ik verdien er mijn geld mee, geld dat het mogelijk maakt om leuke extra dingen voor de kinderen te kopen en geld dat het voor mij makkelijker maakt om thuis te blijven. Maar weetje? Als ik alleen zou schrijven voor het geld of de gratis spullen dan zou de lol er voor mij al snel af zijn. Daarom besloot ik het helemaal over een andere boeg te gooien. Ik stopte met het delen van veel persoonlijke dingen over mijn kinderen en plaatste minder foto’s van ze en begon meer informatieve blogs te schrijven over hoe ik dingen ervaar aan het moederschap of hoe ik sommige dingen beleefd heb. Nog steeds een soort van persoonlijke blog dus, maar hij staat wat meer van me af  dan eerst en dat maakt het loslaten ook makkelijker.

Als ik nou eens een dag geen zin heb om te bloggen dan doe ik dat gewoon niet. Dan rakel ik een conceptje op of ik deel een oud artikel, maar ik weiger om met tegenzin te gaan zitten schrijven. Ook wijs ik tegenwoordig heel erg veel reviewdingen af. Ik neem eigenlijk alleen nog maar opdrachten aan waarbij het iets is wat ik ook zelf zou kopen of zelf zou willen hebben, dus niet de zoveelste brooddoos ofzo.

Bloggen is stiekem best hard werken.

Ik weet dat hier de meningen over verdeeld zijn en dat heel veel mensen vinden dat bloggen geen werk is en dat het eigenlijk niet zoveel meer voorstelt dan elke dag een artikeltje typen. Nou zo dacht ik er voor ik ermee begon en de eerste maanden dat ik ermee bezig was ook, maar naarmate ik begon te groeien ging er steeds meer tijd in zitten en tijd is iets wat je af en toe best wel tekort komt als je 3 kinderen hebt.

Het is namelijk niet alleen maar even een artikeltje typen of wat leuke foto’s maken. Natuurlijk is dat het meeste werk, maar het zijn al die dingen eromheen die nog het meeste tijd kosten. Denk maar eens aan mailtjes versturen en beantwoorden, je blogs delen op social media ( in een heleboel bloggroepen) op andere blogs reageren en ga zo maar door. Eigenlijk kun je je hele dag wel vullen met alle dingen die je om bloggen heen kunt doen en moet doen om bezoekers naar je blog te krijgen.

 

Ga ik nou stoppen met bloggen of niet?

Nee, voorlopig ga ik nog niet stoppen met bloggen en dus zijn jullie nog niet van me af. Ik heb gewoon af en toe van die periodes dat ik mezelf veel te veel druk op leg om maar te blijven presteren en te groeien, maar ik moet mezelf dan gewoon even streng toespreken dat het echt niet het einde van de wereld is als er eens een keer geen blog online staat of dat er een maandje wat minder bezoekers zijn. Tja, dat blijft moeilijk, maar het belangrijkste is dat ik er plezier in blijf houden, de rest is eigenlijk bijzaak.

Aan mijn medebloggers, herkennen jullie je een beetje in mijn verhaal hierboven? Ik krijg altijd te horen dat mensen het zo knap vinden als je zo snel groeit en dat ze dat ook willen, maar er zit dus best een keerzijde aan, of nouja, in mijn geval dan. En ja, ik weet dat er ooit een moment komt dat ik die blog helemaal zat ben en gewoon op delete druk, maar voorlopig is dat nog even niet.

Misschien vind je dit ook leuk

41 comments

Rory 13 juli 2016 - 16:50

De dip herken ik zeker. In het begin schreef ik vier blogs per week. Maar omdat mijn focus op persoonlijk ligt was dat uiteindelijk niet haalbaar. Ik denk ook niet dat teveel ‘zware’ artikelen achter elkaar fijn is om te lezen. Dus ik heb de frequentie verminderd. En probeer ik zo nu en dan ook wat luchtigs tussendoor te schrijven. Of een review. Of anders. Wat ik in de loop der jaren heb geleerd? Zodra iets ‘moeten’ wordt, dan haak ik af. En met mijn blog wil ik dat niet.

Overigens over die faalangst… Ik heb een aantal jaren geleden acteerlessen gevolgd. Big time. Inclusief een week met een twintigtal ‘vreemden’ in een boerderij in Frankrijk. Bij elkaar op de slaapzaal. Expres, om uit mijn comfortzone te komen. Dingen doen die ik eng vond. Nou, dat was goed gelukt 😉 Maar toen uiteindelijk bleek dat ik het goed deed. En mensen dat ook gingen zeggen:”Je doet het zó goed. Hier zou je meer mee moeten doen”. Tja, toen werd het een verplichting. Toen kreeg ik de kriebels, want ik moest ergens aan voldoen. En toen ging het ook niet meer zo lekker. Nou was dat niet het grootste probleem, maar de lol ging ervan af. En dus ben ik gestopt. Jammer.

En dat wil ik met mijn blog niet. Aldus: goed bij jezelf blijven. Voelen wat je wel en niet wilt doen. Dus als dat een keer een dag overslaan is? Prima. Lekker doen. Maar wel blijven bloggen hoor! Vind ik leuk 😉

Reply
Kleine Prinses 10 juli 2016 - 11:24

Ik ben nog maar net begonnen, maar ik kan je volledig begrijpen!

Reply
Claire 8 juli 2016 - 15:04

Ik herken me hier zeker in. Niet in het stoppen, maar wel in de tijd die je hierin kwijt bent. Ik ben pas net begonnen maar er komt zoveel bij kijken. Desondanks moet je lekker blijven bloggen! Als je het leuk vind moet je zeker doorgaan. Misschien komt er dan een artikel minder online, maar dan hou je het wel overzichtelijk en fijn voor jezelf. Een beetje cheasy maar: kwaliteit gaat boven kwantiteit 😉

Reply
Wendy 8 juli 2016 - 11:14

Ja, heeeel herkenbaar! Ik merk bij mezelf vooral een onrust omdat ik “moet” bloggen en dat maakt het een stuk minder leuk; ik ben altijd bezig in mijn hoofd en ben mijn passie voor schrijven een beetje kwijt. Naast een parttime baan, lesgeven op de sportschool en een tweede kindje die elk moment geboren kan worden, ben ik eerlijk gezegd wel even klaar met bloggen. Komt straks vast weer wel terug, of niet. Als ik er niet (meer) gelukkig van wordt dan is het voor mij wel duidelijk. Jij succes met dit gevoel en je blog!

Reply
Jessica 6 juli 2016 - 22:14

Ja herkenbaar, niet of ik wil stoppen, maar soms wel dat je tijd te kort komt om de volgende dag nog iets klaar te hebben staan. Momenteel zit ik thuis met een hernia en kan ik ook niet teveel zitten en liggend kan ik echt niet bloggen, daar heb ik zo een hekel aan. Van jou bezoekers aantallen kan ik wel dromen! Ik zie ook wel dat er steeds meer bezoekers komen naar mijn blogs, steeds meer vaste bezoekers per dag, maar die aantallen van jou of van andere bloggers, nee dat is nog een droom!

Reply
Mèlanie 5 juli 2016 - 22:36

Ik herken het zeker wel. Hoewel ik het super leuk vind, voelt het af en toe wel een beetje als een verplichting.
En die getallen die jij hebt kan ik alleen nog maar van dromen, ik kom niet eens in de buurt, dan denk ik wat doe ik fout. Maar ach het moet niet om de cijfers gaan maar om het plezier…

Reply
Mèlanie 5 juli 2016 - 22:36

Wat je erin hebt, een dag geen blog who cares..:)

Reply
Sofie van OHEA 5 juli 2016 - 20:42

Oeh behalve dat ik niet zo snel groei herken ik het vaak wel. Ik hou van mijn blog, maar soms moet ik echt van mezelf “eens niet schrijven” ….

Reply
Marisca- Mamablogger 5 juli 2016 - 17:28

Ik groeide ook zo snel nadat ik mijn domeinnaam veranderde, en heb dan weer de angst de bezoekers te verliezen… Niet dat dat het einde van de wereld zou zijn, maar het zou voelen als falen. Ik herken de druk van het schrijven wel, maar probeer nu op mijn vrije dag flink vooruit te werken zodat de druk van de ketel af gaat. Ik werk nog 20 uur en werk freelance dus ik moet het wel goed verdelen.

Reply
MetMirjam 5 juli 2016 - 16:59

Ik herken het gedeelte over het aantal iren wat er in een blog gaat zitten! De groei werk ik nog aan 😉
Fijn dat je niet stopt, wat ik kom hier graag!

Reply
Hanna @ eenbezigbijtje.nl 5 juli 2016 - 16:37

Ondanks dat mijn blog kleiner is dan dat van jou herken ik het verhaal wel dat je het gevoel hebt dat je moet bloggen. Ook denk dat iedereen, inclusief mezelf, die nog ooit heeft geblogd het werk dat in een blog zit enorm onderschat.

Reply
Liess 5 juli 2016 - 16:02

Lijkt me hattstikkeleuk als meer mensen mijn blogs willen lezen, maar ik vertik t om dagelijks wat te verzinnen om te schrijven. Het moet wel leuk blijven zeg maar.

Vaak heb ik ook een idee over wat ik wil schrijven en dan kom ik 1 of 2 artikelen tegen die er op lijken en dan heb ik alweer zoiets van nah laat maar, wil niet bekend staan als een na aper ofzo.

Reply
janske 5 juli 2016 - 14:11

Ik begrijp je wel. Probeer weer terug gegaan naar jezelf en te bloggen voor jezelf. Dan schrijf je waarschijnlijk ook het puurst en genieten zowel jij als je bezoekers daar weer van!

Reply
Bianca Schrijft 5 juli 2016 - 11:35

Aan de ene kant ben ik altijd een beetje jaloers op snelgroeiende blogs, maar aan de andere kant ook weer niet. Het lijkt me een compliment om zo snel, zoveel unieke bezoekers te hebben, maar aan de andere kant kan ik me goed voorstellen dat het druk en faalangst geeft. Zelf ga ik lekker mijn eigen weg, verdien niks aan mijn blog, kost me alleen maar geld, maar geeft me tot nu toe veel gevoel van eigenwaarde. Naast een fulltime baan en de mantelzorg voor mijn man die chronisch (niet ernstig) ziek is, zou ik denk ik niet eens een blog trekken die bijna ook een fulltime baan zou zijn.
Ik kan me je twijfel wel goed voorstellen, de druk die het geeft, dat je de verandering in de manier waarop je schrijft merkt en voelt. Vergeet niet het gedeelte om voor jezelf te schrijven, af en toe lijkt dat bijna taboe, maar dat is toch waarom de meeste met bloggen zijn begonnen?? Denk dus gewoon lekker aan jezelf en doe waar jij van geniet, daardoor zijn je volgers gekomen en ze zullen dan ook bij je blijven.

Reply
Cindy 5 juli 2016 - 11:14

Ik blog ook, maar heb een kleine blog. Ik werk 3 dagen en heb 1 kindje. En ik wil al mijn spaarzame vrije tijd in quality time met mijn zoon en man steken. Dus nee, niet meer ‘s avonds achter de laptop om een blogje te schrijven. Ik post maar eens in de 2 weken iets en ik vind het prima voor nu. Ben er ook gewoon wel een beetje klaar mee met het verplicht moeten schrijven. Al schrijf ik maar 1x in de maand iets, waar ik helemaal achter sta.

Reply
Vlijtig Liesje 5 juli 2016 - 11:03

Ik herken zeker de angst om bezoekers te verliezen. Succes kan best eng zijn!

Reply
mathiske's mama blog 5 juli 2016 - 10:20

Je moet doen waar je je goed bij voelt! En als dat wat minder blogs zijn, wennen wij daar vanzelf aan ?

Reply
Carlijn 5 juli 2016 - 09:27

Lieve Tamara. Ik zou het persoonlijk heel erg jammer vinden als je stopt, maar ergens snap ik je ook wel. Als je ergens geen plezier meer in hebt, dan kan dat nooit de bedoeling zijn. Je doet dit omdat je het leuk vindt, voornamelijk. Als je je baan niet meer leuk vindt, kijk je ook verder naar iets nieuws, toch? Aan de andere kant: je verdient je geld met iets wat je goed kan: schrijven over je kindjes. Hoeveel mama’s dromen daar niet van? Neem je tijd om voor jezelf te bepalen waar je je geluk uit haalt. En hopelijk vind je dan ook die eigen schrijfstijl weer terug!

Reply
Ramona (Kijk, mama!) 5 juli 2016 - 09:27

Het verbaasd me sowieso al dat je al zoveel bereikt hebt met drie kinderen! Heel begrijpelijk dit dus! Follow your heart idd!

Reply
Fleur 5 juli 2016 - 09:07

Waarschijnlijk als je het moeten er af laat (snap dat dat even oefenen is) komt de inspiratie ook terug. Met name de druk die je jezelf oplegt, haalt de lol eraf. Doe wat je leuk vind en je lezer zullen dat zeker wel begrijpen

Reply
Jodi - liefthuis 5 juli 2016 - 09:00

Herkenbaar, al is het bij mij op een heel ander niveau. Ik kan alleen maar dromen van jou getallen en denk dan ook meteen wat doe ik fout? Het gaat natuurlijk niet alleen om de getallen anders hou je het niet vol, maar als ik een slechtere maand heb dan baal ik flink.

Reply
Isa 5 juli 2016 - 08:57

Ik denk dat je vooral je hart moet volgen. Schrijven omdat het leuk is, en geen kwestie van moeten is. Ik vind je blog nog steeds heel erg leuk, dus ben blij dat je nog even door blogt 🙂

Reply
Jess 5 juli 2016 - 08:53

Ik groeide niet zo snel? Maar sinds ik een eigen domein heb, gaat het inderdaad sneller. Ik sta ook te vaak stil, wie al die mensen zijn, want er zijn maar een handvol mensen die (af en toe) reageren. Hier en daar krijg je ook neg commentaar, want je doet het nooit voor iedereen goed. Het legt wel een druk op je schouders en dat voor een hobby. :-).

Reply
Cassandra 5 juli 2016 - 08:46

Ik herken dit zo erg! Ik heb dan geen 3 kinderen maar wel een kind plus nog een baan waar ik momenteel heel veel extra uren draai waardoor ik heel vaak handen en tijd te kort kom. Dit heeft ook wel eens door mijn hoofd gespookt, het is ook de enige hobby die ik nu ql zo lang volhoudt en ik weet zeker dat ik het schrijven ga missen als ik stop. Jij mag ook niet stoppen hoor, ik lees je blog super graag!

Reply
Simone 5 juli 2016 - 08:43

Ik herken het heel erg, maar dan juist de druk om de groei te proberen realiseren. Ja ik geef dat gewoon toe, ik droom van jouw bezoekersaantallen haha! Maar ik snap heel goed je gevoel hoor, van elke dag maar iets willen presteren. Maar soms gaat dat nou eenmaal niet. Trouwe volgers nemen je dat niet kwalijk. Denk ik dan…

Reply
evecee 5 juli 2016 - 08:22

Gelukkig ga je niet stoppen! Ik vind jou blog juist zo leuk omdat je zo lekker “normaal” bent en jezelf blijft.

Wat meerdere al gezegd hebben niet de druk te hoog leggen voor jezelf! Vooral blijven doen waar jij je goed bij voelt en leuk vind.

Het is helemaal niet erg als je niet iedere dag een artikel plaatst, juist leuk dat je dan oude artikels terug laat komen.

Liefs x

Reply
Charlotte 5 juli 2016 - 08:19

Zeker herkenbaar! Ik zetten zo’n 5 á 6 artikelen per week online, maar sinds de verhuizing en alless wat daarbij is komen kijken (lees: we wonen in een vakantiehuisje, moeten straks weer tijdelijk verhuizen naar mijn ouders en hebben nog steeds geen nieuw huis gevonden…) heb ik de puf niet meer om achter de laptop te gaan zitten en te gaan typen. Ik heb geaccepteerd dan mijn bezoekers aantallen drie keer zo weinig zijn als een paar maanden geleden, maar het is dan maar even zo. Hierdoor heb ik wel de druk bij mezelf weggehaald en als ik nu een artikel schrijf vind ik dit ook echt leuk. Succes met alles en blijf vooral plezier houden in het schrijven! Liefs, Charlotte

Reply
Christa 5 juli 2016 - 08:15

Follow the heart!
Blijf vooral doen waar JIJ je goed bij voelt!
Ik ben net begonnen met mijn blog, maar alleen vanuit het oogpunt van me af te kunnen schrijven omdat ik doordeweeks niemand heb om alles tegen te vertellen. Mijn man is doordeweeks van huis en mijn blog is een uitlaatklep van de dingen die ik meemaak.
Ik vind het zeker knap dat je zo snel gegroeid bent, maar ik snap ook heel goed de keerzijde van je verhaal.
Blijf vooral doen waar je je goed bij voelt! En als je nog tips voor mij hebt … Hoor ik ze graag ?

Reply
Leonie van Mil 5 juli 2016 - 08:10

Ik ben niet zo snel gegroeid als jou, maar om te kunnen groeien moet ik er ook al heel veel tijd in steken. Dus dat herken ik wel. Nu het een beetje begint te lopen, moet ik verplicht elke dag er mee bezig zijn. Anders lopen je bezoekersaantallen direct terug

Reply
Bregje 5 juli 2016 - 08:08

Ja, ik herken het wel. Hetnis goed om soms weer even duidelijk te hebben waarom je zo graag blogt. Ik schrijf nu ook weer over dingen die ik leuk vind en niet waarvan ik denk dat ze misschien wel goed gelezen worden. Daardoor merkte ik direct dat het schrijven veel makkelijker ging en ik er veel plezier in had. Lekker je eigen gevoel volgen!

Reply
Michelle 5 juli 2016 - 08:06

Ik denk dat je vooral naar je hart moet luisteren en moet doen wat goed voelt! Schrijven omdat je het leuk vindt en omdat je daar zin in hebt, niet omdat het ten koste van alles moet.

Reply
Sandra 5 juli 2016 - 07:57

Blog over wat je nader tot t hart ligt en je vind je zelf weer terug!

Xx

Reply
Anneke 5 juli 2016 - 07:45

Gewoon doen waar jij zin in hebt (behalve stoppen met bloggen dan 😉 )! En als er eens een dag geen artikel online komt…. so what? Kan toch best. Het moet leuk blijven. En ontspannend. Het laatste dat je wilt is dat je erin verzuipt 😉

Reply
Nicole 5 juli 2016 - 07:42

Ik geef toe dat ik hier minder vaak kwam omdat ik een beetje merkte dat artikelen online kwamen voor de bezoekers. Hoe trek ik zoveel mogelijk mensen naar de blog ipv echt Tamara artikelen zoals in t begin..

Reply
Channa 5 juli 2016 - 07:21

Gelukkig stop je niet! Je moet voor jezelf bloggen en niet voor alles wat erbij komt kijken. Het moet, wat je zelf ook zegt, wel leuk blijven!

Reply
Merel 5 juli 2016 - 07:19

Was even bang dat je echt zou overwegen te stoppen. Alsjeblieft niet! Je bent nog steeds grappig en schrijft goed. En ja herken het gedeeltelijk wel, vooral die tijdsdruk en eigenlijk nog meer tijd willen vrijmaken voor je blog. Maar er is maar 1 leven en het behalen van de top is alleen leuk als je het kunt delen met je geliefden! Knap dat je die balans toch gevonden lijkt te hebben.

Reply
Nicole 5 juli 2016 - 07:10

Ik denk dat je je gewoon moet focussen op wat je leuk vindt: schrijven. De rest is eigenlijk maar bijzaak.

Reply
Josan 5 juli 2016 - 07:08

Gelukkig stop je niet. Ik was ook al bang dat ik je zondag eens ernstig moest toespreken. Gewoon stoppen jezelf zoveel druk op te leggen. Ben ik ook mee gekapt. Sims lukt het gewoon niet. En dat is okay. Je echte fans blijven wel komen.

Reply
Marjon 5 juli 2016 - 07:06

Ik blog, maar ben klein. Ik werk nog 3 dagen en 2 kinderen. Dus kan er ook geen uren werk in steken. Hierdoor blijf ik een kleinere blog.
Kan me voorstellen dat het soms veel is en je het even niet meer weet. Zeker met de vele bezoekers wil je toch doorwerken. Toch proberen de druk voor jezelf te verlagen zodat je er plezier in blijft houden.

Reply
Romy 5 juli 2016 - 06:53

Ik herken het snelle groeien niet ;), maar kan me in jouw geval goed voorstellen dat het af en toe te veel wordt. Zelfs met 1 kind is het voor mij al onmogelijk om elke dag een artikel te plaatsen waar ik volledig achter sta. Ik heb dat dus ook maar losgelaten. Voor mij staat plezier in het schrijven voorop.

Reply
IJlien 5 juli 2016 - 06:52

Ja heeeeel herkenbaar. Vooral het origineel willen zijn en niet de zoveelste ‘5 dingen die mijn 1-jarige doet’ artikels. Het helpt om te focussen op media die je leuk vindt en je ‘verlies’ dan idd voor lief te nemen. Het is de stress niet waard xx oh en voor wat t waard is: ik vind je een van de leukste mamabloggers vanwege je originaliteit, humor en je snaps op Snapchat 😀

Reply

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.