Sandra l De onthulling van het geslacht van de baby!

He or she… what will it be?
Eindelijk was daar het moment: de geslachtsbepalende echo!
Ben je ook zo benieuwd of Amber een broertje of een zusje krijgt? Lees dan gauw verder… en niet alvast doorscrollen tot het einde, he?!
Wat was mijn eigen voorgevoel? Deze vraag kreeg ik van te voren veel. Wat ik al langere tijd weet, is dat mijn eigen voorgevoel echt helemaal NIETS zegt.
Toen ik in verwachting was van Amber was ik ervan overtuigd dat het een jongetje zou zijn. Ik was hier zo zeker van dat ook mijn omgeving dacht dat het een jongetje zou worden, want mijn gevoel hierin was zo enorm sterk. En kijk aan, het werd een heuse dame!
Ook wanneer mensen in mijn omgeving of vriendinnen in verwachting raken en waarbij ik een gok waag, zit ik er negen van de tien keer naast.

De onthulling van het geslacht van onze baby!

En deze zwangerschap, weer dat oergevoel: het wordt vast een jongetje! Waar ik dat op baseer? Eigenlijk nergens op, puur een gevoel. Ook in mijn omgeving zei bijna iedereen dat het een jongetje zou worden. Deze zwangerschap voel ik me ook anders. Ik ben veel zieker geweest dan toen ik in verwachting was van Amber. Ook ervaar ik wat meer klachten. Niks serieus of waar ik enorm last van heb, maar toch wat meer kwaaltjes dan bij mijn vorige zwangerschap. Denk hierbij aan meer last van bandenpijn, rugpijn, soms last van de heupen en een lage bloeddruk.
De echo.
Bij elke echo is eigenlijk altijd mijn eerste zorg: klopt het hartje nog? Doet mijn baby’tje het nog? Ik wil eerst het liefst een kloppend hartje zien en het liefst ook horen. Dat geslacht komt daarna wel. Gelukkig heb ik altijd een hele lieve echoscopist die dit van mij weet.
Echter, we kwamen nu voor het geslacht en de echoscopist zocht gelijk tussen de beentjes. Meteen zag ik de beentjes alle kanten uit trappen. Mijn hart maakte een sprongetje.
Ik kan niet wachten tot ik het baby’tje duidelijk(er) kan voelen bewegen. Heel af en toe voel ik zachte bewegingen aan de binnenkant van mijn buik, ik moet me er dan echt op concentreren. Ik kijk er naar uit dat ik weer dagelijks duidelijke bewegingen en schopjes kan voelen.
De echoscopist meende te kunnen zien of het een jongetje of een meisje zou worden. Hij zou zo nog een keer kijken.
Wat de echoscopist vorige keer ook met de geslachtsbepaling van Amber deed en nu weer is een screening, een soort mini 20-weken echo. Dit vind ik erg fijn! Alles leek tot dusver in orde en dan ga ik toch met iets minder vrees de 20-weken echo in.
Weer op zoek naar het geslacht en jahoor, hij kwam tot dezelfde conclusie als zonet.
Gender revealparty.
Ik heb geen gender revealparty georganiseerd. Hierbij zou je namelijk al je vrienden en familie moeten uitnodigen om het geslacht kenbaar te maken. Ik weet dat niet iedereen uit mijn omgeving wil weten of wij een jongetje of een meisje krijgen. Hier komen ze toch wel achter uiteraard. Aangezien wij er geen geheim van maken, wil ik mij niet in gezelschap in bochten moeten wringen om ineens weer geheimzinnig te doen, terwijl het merendeel het wel weet. Mij kennende gaat dit toch hartstikke mis, dus we gooien het ‘out in the open’. Daarbij vind ik een gender revealparty geweldig voor voornamelijk de ouders zelf, maar is het voor de omgeving vooral ‘wel leuk’ om het geslacht te weten, maar niet nodig om er zo’n spektakel van te maken.
Om er toch een momentje van te maken, heb ik wel een ‘genderrevealtaart’ besteld met neutrale buitenkant en roze of blauwe binnenkant. Met deze taart ben ik de dag na de echo naar mijn ouders gegaan en zij hebben de taart open mogen snijden.
Ik zal jullie niet langer in spanning houden. Was de binnenkant roze of blauw? Krijgt Amber een broertje of zusje?

HOERA! Amber krijgt een ZUSJE!

Nog een dochter! Ik had echt gedacht dat ik even zou moeten schakelen van ‘het wordt vast een jongen’ naar ‘oh het wordt een meisje’, maar toen ik het hoorde, werd ik direct overspoeld met een gevoel van intens geluk! We vinden het helemaal geweldig!