Rozen in de winter | Hoofdstuk 8

by Tamara

Omdat ik toch niet meer kon slapen besloot ik er ook maar uit te gaan zodat we samen konden douchen en ik met hem mee kon rijden. Vanavond hadden we een afspraak bij Logan en Anna, om daar te gaan eten en ik hoopte dat hij dat niet was vergeten.

Ik hoorde de douche al aan staan en liep de badkamer in, om bij hem onder de douche te stappen.

Hij was net zijn haren aan het wassen en had zijn ogen dicht, wat me een momentje gaf om lekker onbeschaamd naar hem te gluren.

In de maanden dat we uit elkaar waren geweest, had Logan hem overgehaald mee naar de sportschool te gaan om iets aan zijn lichaam te doen. Logan had me ooit eens verteld dat hij aanleg had om snel dik te worden en dat hij daarom veel tijd in de sportschool doorbracht. In de weken voor we uit elkaar gingen, begon Noah ook een beetje aan te komen en nadat de broers hun ruzie bijgelegd hadden, waren ze samen gaan sporten. Logan had hem alles verteld over gezond eten en oefeningen die hij makkelijk overal kon doen en hij had het al die jaren goed volgehouden, zodat hij er beter uit zag dan ooit.

Ik liep naar hem toe en liet mijn vingers over de zachte huid van zijn buikspieren gaan, waar ik ontzettend jaloers op was.

‘Je laat me schrikken. Heb ik je weer wakker gemaakt?’ vroeg hij.

‘Nee, ik kon niet meer slapen en ik dacht dat we misschien samen naar kantoor konden gaan? Zodat we vanavond niet met twee auto’s naar Logan en Anna hoeven te gaan?’

Hij lachte en legde zijn armen om mijn middel.

‘Altijd vol goede ideeën jij he?’

Ik knikte en legde mijn hoofd tegen zijn borst, waardoor mijn lange haren helemaal nat werden.

Hij drukte een kus op mijn hoofd en knuffelde me terug, samen stonden we heel even onder de warme straal van de douche, waarna hij zijn vingers over mijn kaak liet gaan en mijn kin een stukje omhoogduwde. Een moment keken we elkaar recht in elkaars ogen aan, tot ik op mijn tenen ging staan en hem zoende.

Ik voelde hoe zijn lippen zich onder mijn kus tot een glimlach vormden en voor ik het wist, had hij zijn handen onder mijn benen door gehaakt en tilde hij me op. Zachtjes duwde hij me tegen de ijskoude tegels van de douchewand, waardoor ik schrok en mijn benen om hem heen sloeg.

Hij lachte om mijn reactie en legde zijn armen om mijn middel, waarmee hij me goed vasthield.

Bewonderend keek hij naar mijn gezicht en schudde zijn hoofd.

‘God Rosie.. Heb je enig idee hoe ontzettend veel ik van je hou?’

Ik voelde dat ik bloosde door die woorden en knikte.

‘Ja, maar ik vind het niet erg als je me dat nog een keer verteld hoor.’

Hij grinnikte, draaide de douche uit en tilde me in dezelfde houding naar ons bed, waar hij een ondeugende grijns op zijn gezicht kreeg.

‘Ik laat het je liever voelen.’

Oh en hij maakte die woorden waar. Toen hij klaar was wist ik niet alleen hoeveel hij van me hield, ook was ik onze ruzie compleet vergeten en dromerig lag ik naar hem te kijken terwijl hij zijn kleren voor de dag uitzocht.

‘Blijf je nog lang naar me gluren of ga je je ook aankleden zodat je mee kunt rijden?’ vroeg hij met een lach op zijn gezicht.

‘Dat hangt ervan af, als ik blijf gluren, blijf jij hier dan zonder kleren staan?’

Hij lachte en schudde zijn hoofd.

‘Nee, helaas niet. Ik vrees dat ik nu al te laat kom door ons onderonsje van net.’

‘Hmm, nou sorry hoor. Ik zal het nooit meer doen.’ zei ik sarcastisch.

Hij liep naar me toe en gaf me een kus.

‘Het was het me helemaal waard, maar hup. Uit bed jij nu! Dan kunnen we nog samen eten.’

Ik lachte en liet mezelf uit bed glijden. Ik pakte wat kleding en ondergoed uit mijn kast en begon me aan te kleden, tot mijn blik ineens op mijn spiegelbeeld viel.

‘Jemig, ik begin nu wel erg dik te worden en ik moet nog twintig weken.’

Noah lachte en legde zijn handen om mijn buik.

‘Je bent prachtig Rosie. Ik weet zeker dat dit meisje even mooi zal zijn als haar moeder.’

Terwijl hij een stropdas omdeed, pakte ik een paar pumps uit de kast en maakte me snel op. Mijn haren, die door de zwangerschap voller waren dan ooit, liet ik los hangen zodat ze konden drogen. Toen ik klaar was draaide ik een rondje en keek hem vragend aan.

‘Wat vindt u ervan meneer Marcus?’

‘Beeldschoon mevrouw Marcus! Ga je mee?’

We liepen naar beneden waar ik mijn jas aantrok en tas pakte, terwijl Noah alweer aan het telefoneren was. Samen liepen we naar de garage waar Noah zijn auto stond en stapten in, terwijl hij zijn gesprek afrondde en de auto startte.

‘Is alles nu weer goed tussen ons?’

Ik haalde mijn schouders op en zuchtte.

‘Je weet wat ik gezegd heb Noah, als jij vanaf nu je telefoon opneemt en me niet weer laat stikken.. Dan is het weer goed tussen ons.’

Hij legde een hand op mijn been en lachte.

‘Je maakt het me ook nooit eens makkelijk he?’

‘Nee, maar jij hebt dan ook iemand nodig die je onder de duim houdt.’

Grinnikend reed hij de wijk uit, waar het nog heel erg stil was. Het was nog geen zeven uur en normaal gesproken werd ik nu pas wakker, net als Noah al weg was. Ik vond het stiekem wel fijn dat we nu even de ochtend samen doorgebracht hadden, ook al zou ik hem vanavond pas weer zien en moest nog maar blijken of hij onze afspraak met Logan en Anna niet zou vergeten, nu had ik hem tenminste iets langer gezien dan anders.

Hij stopte bij een zaak waar hij elke ochtend koffie haalde en kwam naar buiten met een koffie voor hem, een grote beker sinaasappelsap voor mij en voor ons beide een bakje verse yoghurt met fruit en andere gezonde dingen erdoor, die er heerlijk uitzagen.

Het kantoor van FIXXIT was nog leeg, dus we konden even rustig samen ontbijten in Noah zijn kantoor voordat de rest zou komen.

‘Niet onze afspraak vergeten he?’

‘Welke afspraak?’ vroeg hij.

‘Noah???’

Hij begon te lachen en schudde zijn hoofd.

‘Neehee Roos, ik zal niet vergeten dat we bij mijn broer gaan eten. Wat wil je hem ineens graag zien.’

‘Ik wil hem niet zien, ik wil iets aan Anna vragen over die familiewieg van jullie. Ze zou hem laten repareren.’

Noah maakte een moeilijk geluid en ik zuchtte.

‘Wat nou?’

‘En als ik die afspraak nou express vergeet, wat gebeurd er dan?’

‘Dan mag ik een week lang in je auto rijden.’ grinnikte ik.

‘Nope, dat gaat niet door. Oké, jij je zin. Ik ga wel mee.’

Lachend schudde ik mijn hoofd. Twee jaar geleden had hij een weddenschap van me verloren waardoor ik in zijn donkerblauwe Maserati mocht rijden. Maar ik zag een stoeprandje met een paaltje niet en knalde er keihard tegenaan. Het gevolg was dat Noah een paar dagen niet tegen me sprak, om de auto daarna in te wisselen tegen een nieuwer model. Hij was diepzwart en prachtig om te zien, maar het leukste vond hij volgens mij nog Logan zijn reactie, die zijn geliefde auto weg had moeten doen van Anna  omdat er geen autostoeltje in paste.

Ik hoorde de eerste mensen het kantoor al binnenkomen en wipte van Noah zijn bureau af.

‘Nou, fijne dag he echtgenoot! Ik zie je vanavond.’

Ik veegde een beetje yoghurt uit Noah zijn mondhoek, kuste hem vlug en deed wat lippenstift op, waarna ik zijn kantoor weer uitliep.

Voordat ik de deur dichtdeed hoorde ik hem nog goedkeurend fluiten en lachend sloot ik de deur achter me.

Hij was onverbeterlijk, die man van mij.

Misschien vind je dit ook leuk

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.