Het is 1 van de leukste dingen die je kind leert in de eesrte jaren van zijn of haar leven: Praten! Ok af en toe heb ik wel eens zoiets van :’Houd je kwebbel nou eens!’ maar ik vind het zo ontzettend leuk om gewoon met mijn jongens te kunnen praten. Dat hoeven niet eens hele gesprekken te zijn, gewoon dat ze kunnen vertellen wat ze op school gedaan hebben ofzo vind ik al heel erg leuk. Toch is dat leren praten niet iets wat helemaal vanzelfsprekend is. Wanneer is het nog normaal dat je kind nog niet praat en wanneer word het wel tijd om aan de bel te trekken?
Het gemiddelde van het zeggen van de eerste woordjes ligt ongeveer rond de 1 jaar. op deze leeftijd kan je kind meestal al wel wat woordjes zoals: ‘Papa’,’Mama’,’Die’ en ‘Auto’ zeggen. in de loop naar het tweede levensjaar komen daar heeeel wat woordjes en uiteindelijk zinnetjes bij. In het derde jaar worden dat meestal echt lange zinnen en wanneer ze 4 zijn kun je gewoon hele gesprekken met ze voeren en sta je er soms versteld van wat ze allemaal al weten en welke woorden ze kennen.
Soms gaat dit echter niet helemaal vanzelf en kost het een kind wat meer tijd of meer moeite om te leren praten. Maxim zei bijvoorbeeld tot hij twee jaar was eigenlijk alleen nog maar papa en totdat hij 3 werd kwamen er wel wat meer woordjes bij, maar heel veel was het niet. Hij was onze eerste en dus hadden we niet veel vergelijkingsmateriaal. We hadden dus geen idee of het normaal was dat hij nog zo weinig praatte. Toen hij naar de peuterspeelzaal ging, vonden de juffen daar toch wel dat hij wat weinig praatte. Daarom werd er besloten dat het misschien wel verstandig zou zijn om hem naar logopedie te doen.
Nou zo gezegd zo gedaan. Maxim ging naar logopedie, maar ook hier ging hij in eerste instantie niet heel erg vooruit. Aangezien we het idee hadden dat hij ons af en toe niet zo goed hoorde kregen we ook een verwijzing voor de kno arts om zijn oren eens na te laten kijken. Nou uiteindelijk kreeg hij een heleboel onderzoeken waar we alleen nog maar onzekerder van werden, maar er kwam wel uit de test dat hij heel erg weinig hoorde en dat hij waarschijnlijk wel veel baad zou hebben bij buisjes.
Toen hij deze kreeg was hij inmiddels 3.5 en begin hij ineens behoorlijk vooruit te gaan. Hij kon ineens hele zinnen praten, begreep wat we zeiden, pikte veel meer op bij logopedie en hij werd ook veel vrolijker. Door het niet kunnen praten was hij erg gefrustreerd en dat kwam er nu allemaal uit! Toch heeft hij door het niet kunnen horen wel een behoorlijke achterstand opgelopen waardoor hij nu hij 5 is, nog niet helemaal op het niveau is wat hij zou moeten zijn. Dit is iets wat ik mezelf best wel kwalijk neem, want als ik nou wat eerder had opgemerkt dat hij niet zo goed kon horen had hij nu waarschijnlijk een wat minder grote achterstand gehad.
Als je twijfelt of het wel normaal is dat je kind nog niet praat dan kun je in sommige gevallen wel gewoon wat afwachten of het nog komt, maar toch kan het ook goed zijn om voor de zekerheid even de oortjes van je kind na te laten kijken of te kijken of er een stukje extra ondersteuning mogelijk is. Dat is helemaal niet erg, sommige kindjes hebben gewoon wat meer hulp nodig.
Wanneer begon jouw kindje met praten?
31 comments
Kinderen worden vaak in een keurslijf gestoken en dat lijkt me niet zo handig. Als er echt medische problemen zijn, dan is ondersteuning natuurlijk wel belangrijk. Echter is een taalkundige achterstand geen reden om in de paniek te schieten.
Niet schuldig voelen hoor. Mijn dochter praatte al wel heel snel. Maar ik kwam er pas achter toen ze een jaar of 9 was, dat ze maar 40 % zag van wat normaal is lol. Ze kreeg toen een bril en ze zei ” oh wow, kan jij dat ook lezen aan de andere kant van t winkelplein” ehmm ja. Dat kan ik.
Of ” mam ik wist nooit wat er stond maar nu zie ik t” op een gebouw langs een weg waar we al jaren langs rijden.
Milan praatte ook heel laat, pas na zijn derde verjaardag. Er kwamen wel woorden uit, maar verder vond hij het wel best. Hoewel dat bij veel neven van mij ook zo was (die nu beroepen hebben waar ze veel moeten praten) maakte ik mij op een gegeven moment toch druk vanwege alle opmerkingen. Uiteindelijk toch naar logopedie en een VVE peuterspeelzaal. Daar testten ze hem en bleek dat hij wat betreft IQ voorliep op de anderen, maar door de achterstand in zijn spraak, trok het ergens scheef. Nu is hij 5, praat hij de oren van je hoofd (hij is maar een half naar naar de logopedie gegaan) en spreekt hij woorden uit waarvan je je afvraagt waar hij het vandaan heeft. Hij is bijna volwaardig gesprekspartner voor zijn neven van 15 en 17, maar dan met andere interesses haha. Dus iedereen die zich hier zo druk om maakt, het komt vanzelf als het niet aan het gehoor ligt. Echt, je zou soms willen dat ze even hun mond hielden 😉
Super dat je dit deelt! Ik vind het niet zo raar dat je het pas toen merkte. Elk kind ontwikkelt zich op zijn eigen tempo en vind het goed als men dat ook gewoon kan accepteren ondanks commentaar van andere mensen. Hij zal vast op een bepaald moment inhalen wat hij aan achterstand heeft opgelopen!
Je hebt ook kinderen die spraak/taalontwikkelingsstoornis. Aan mijn dochtertje dr oren mankeert niks, maar is nu 5 en loopt nog steeds bij logopedie. Heeft moeite met bepaalde letters/klanken uit te spreken. Verder loopt ze qua eq vooruit, dus we houden vol en hopen dat het goed komt.
Ik zal nooit weten wanneer hij praat, want ik heb geen zoon. Nee, zonder gekheid. Mijn meiden waren allebei vrij vlot met praten. Toen ze 2 waren gingen ze al bij de buurvrouw langs om even gezellig bij te kletsen. Dan hoorde ik ze over de schutting kakelen en zei ik altijd dat ze haar wel terug mocht sturen als ze er helemaal gek van werd.
Mijn oudste broertje heeft ook heel lang slecht gehoord. Die was daardoor ook heel onrustig en gefrustreerd. Het werd pas beter nadat hij buisjes kreeg. Hulde dat je daar ook even aandacht aan besteed.
Aargh, alleen de vraag al… Ik zou gewoon zeggen: ‘Hij wacht gewoon tot hij echt iets te melden heeft. Zou jij ook eens moeten doen.’
Ik kan er nog niet over mee praten, maar ik ga het onthouden. Heel fijn dat die buisjes hielpen! Hier komen er wel wat klanken, maar nog niet zoveel, terwijl ik honderduit praat haha. Ik kan niet wachten tot ze voor het eerst echt mama zegt!
Ik kan me heel goed voorstellen dat dit, met name bij de eerste, heel erg lastig is. Vervelend dat er buisjes voor nodig zijn geweest, maar wel heel fijn dat het jullie ventje zo goed geholpen heeft! Ik denk ook altijd maar; ieder kind ontwikkelt zich op z’n eigen tempo! Ze zijn nou eenmaal, gelúkkig (!), allemaal anders.
Nomi is qua grove motoriek juist wat trager, en qua praten wel vrij snel. Toevallig heb ik daar een artikel over in mijn concepten staan. Maar dat vergelijken en die vragen zijn niet echt leuk nee..
Hier ook nooit over nagedacht dat het er aan kan liggen dat hij niet goed hoort. Maakte hij wel veel geluidjes in zijn eerste en tweede jaar?
Ik hou dit verhaal in mijn achterhoofd voor onze spruit
Is ook lastig zonder vergelijkingsmateriaal… fijn dat hij nu wel goed hoort!
Goed dat je er hulp bij hebt gekregen en dat hij nu zo lekker kletst! Laurens (19 mnd) praat al best veel, is echt een kleine papegaai. Zo laat hij nu iedereen zijn nieuwe schoenen zien en roept: “Mooi hè!”
Mjin zoontje begon met praten rond zijn eerste levensjaar. Ondertussen is hij 2,5jaar en praat verbazend vlot!
De woorden die hij gebruikt en de vervoegingen ervan, wauw! Ik val er soms van achterover. “Mama jij mag poetsen, ik zal ondertussen hier spelen.” zei hij onlangs. Say whut?
Mijn dochtertje is 17mnd ondertussen en die zegt amper iets. Verder dan “ja”, “nee”, “mama” en “papa” komt ze voorlopig niet. Zo zie je maar 😀
Ja normaal zouden ze op 2 jaar toch al 20 woordjes (klanken) moeten kennen. Bij Adam was dat ook niet het geval, hij zei niets, maar bij hem lag dat vooral aan heel zijn communicatie die niet goed zat. En bij hem kwam dat dan ook nog eens door zijn autisme. Dus hier ook heel blij dat we verder gekeken hebben en na een jaar revalidatiecentrum is dat echt zoveel anders geworden. Het is wel blijven oplettend dat hij blijft goed communiceren en niet vervalt in zijn “meetrek” patroon.
Zelf had ik er ook heel lang last van. Ik moest tot groep 3 naar de logopediste. Nu zouden mensen af en toe wel willen dat ik minder of niet zou praten, dus alleen komt gelukkig wel goed.
Als je voor de eerste keer moeder word, kan je nou eenmaal niet alles weten. Jullie zijn er daarna wel voorgegaan en dat is alleen maar te prijzen. Fijn dat hij nu beter kan horen 🙂
Casper was ook wat later. Met twee zei hij enkel nog (hijs)kraan. Maar ik had er wel vertrouwen in dat het goed zou komen. Dat deed het ook en een half jaar later lag ie weer op schema. Waar het nou aan lag weet ik niet. Ben wel benieuwd wanneer Calista gaat praten!
Daar moet jij je niet schuldig over voelen. Jij hebt gedaan wat nodig was, hoe zou je het anders moeten weten. Jay die kan nu papa en mama en die. Op het CB kreeg ik te horen dat kinderen van zijn leeftijd papa en mama moet kunnen zeggen en 4 andere woorden. Ik denk ook dat elk kind het op zijn eigen tempo leert en dat het vanzelf wel komt.
Heb een zoontje van 2 jaar (19-10-’13) en zegt alleen papa en mama.
Hij probeert wel dingen te zeggen en begrijpt ook veel als ik vraag waar wat staat of als ik vraag iets te pakken doet ie het allemaal goed, maar het daadwerkelijk uitspreken Nee dat helaas nog niet.
We hebben vanuit het cb al een doorverwijzing voor een logopedie.
Hier gaan we voor in maart een afspraak maken aangezien ik hoog zwanger ben.
En proberen we m in de tussentijd thuis zelf veel te stimuleren.
Mama van Milan
Ieder kindje op zijn eigen tijd. Sneu dat Maxim buisjes nodig had. Ik zou het zelf bij een eerste denk ik ook niet weten hoor, het blijft lastig.
Vervelend dat het even duurde voordat jullie door hadden wat het zou kunnen zijn, dat hij dus niet goed kon horen. Je moet jezelf dat niet aanrekenen hoor, daar hou je toch helemaal geen rekening mee? Gelukkig dat hij toen met sprongen vooruit ging. Lijkt me heerlijk om met m’n kindjes te kunnen praten, lijkt me zo gezellig. Zie dat nu met mijn nichtje van bijna 3, die kletst je echt de oren van je hoofd en kan al zo goed praten.
Het verhaal van Maxim klinkt voor mij erg bekend. Ik ben namelijk slechthorend geweest tot mijn 4,5 ongeveer. Ik was mijn ouders eerste kindje, zij wisten ook niet beter, al vielen er achteraf wel de puntjes op de i. Ik ben ook naar het kdv geweest, maar een juffrouw van de basisschool viel het pas op. Na de buisjes en logopedist is gelukkig alles weer goed gekomen! Mijn zoontje is nu bijna 16 maanden en begint nu steeds beter te praten. Niet overdreven veel woordjes, maar wel woorden als mama, papa, ma (oma), aai en o-o.
Hier alleen nog maar geluidjes en wat papapapapmamamam klanken… maar ja 7 maanden oud. Ik denk dat je het jezelf niet kwalijk moet nemen of je schuldig moet voelen. Als je het door had gehad had je heus wel eerder aan de bel getrokken, maar het was je eerste. En het is nu allemaal achteraf praten waar niemand iets aan heeft. Fijn dat hij zo snel ineens wel veel ging praten, toen hij buisjes had!
Gelukkig dat het met buisjes uiteindelijk beter gaat en uiteindelijk pikt hij het vast allemaal op, iedereen heeft z’n eigen tempo en zoals je zelf zegt was het je eerste en had je geen vergelijkingsmateriaal. Wel raar dat ze bij het cb er nooit een onderzoekje naar hebben gedaan want je zou toch zeggen dat zij er zijn om dit soort dingen op te merken.
Gelukkig dat het met buisjes uiteindelijk beter gaat en uiteindelijk pikt hij het vast allemaal op. Wel raar dat ze bij het cb er nooit een onderzoekje naar hebben gedaan.
Spencer is nu 1 en zegt: kijken, daar, mammmmaaa (alleen als ie boos is op me) en probeert heel veel woorden na te zeggen. Dan zegt ie de klanken na. Maar het is vooral heel veel onverstaanbaar gebrabbel.
Aukje was voor mijn gevoel ook wat later met praten. Op het CB zeiden ze dat het niet uitmaakt, als er maar vooruitgang in zit. Dus ik geniet maar gewoon heerlijk van haar peuterbrabbels. Dat goed praten komt nog wel.
Zoals jezelf als aangaf, het was je eerste, je hebt geen vergelijkingsmateriaal. Dus er is geen enkele reden om je schuldig te voelen. Op het moment dat andere hun twijfel uitspraken, heb je per direkt gehandeld, meer kan je dan niet.
Toch wel gek dat er niemand op het CB opmerkte dat het wat lang duurde en dat hij nooit een beetje onderzocht is. Hier kijken ze ook nooit naar zijn oren terwijl ik dat er best wel bij vind horen qua taken van een CB-arts.
Fenna is nu 19 maanden en zegt alleen nog maar papa, mama en ja. De rest is ook onverstaanbaar. Ik werd er al op geattendeerd dat er misschien wel vocht achter de oren zou zitten, maar goed ze is ook pas 19 maanden, dus wellicht komt het gewoon nog. Lichamelijk ontwikkelt ze zich super snel, dus wellicht duurt het qua spraak wat langer. Maar ook hier bemoeien mensen zich er al mee…..