Postnatale zwangerschapsdementie en nog meer van dat soort kwaaltjes.

by Tamara

Zwangerschapshormonen tasten je brein aan, dat moest haast wel. Ik heb af en toe het gevoel dat ik met het baren van elk kind, ook een stuk hersens verloren ben, want slimmer word ik er niet op. Ik ben wat trager van begrip, snap dingen minder snel en vergeet alles. Alles? Ja echt alles! En dan bedoel ik niet alleen verjaardagen, telefoonnummers en adressen, maar ook belangrijke dingen zoals afspraken, namen en gezichten.

Dacht ik dat na het bevallen mijn gekke kwaaltjes wel over zouden zijn, zo vond ik gister na heeeeel lang zoeken, mijn sleutels in de koelkast. Maar ik ben ook regelmatig mijn telefoon aan het zoeken terwijl ik hem in mijn hand heb, mijn zonnebril als ik hem op heb en mijn jas als ik hem net over de stoel heb gelegd.

Ik word regelmatig begroet door mensen die me zooooo bekend voorkomen, maar ik kan niet plaatsen waar ik ze nou van ken. Of nog erger, ik begroet mensen waarvan ik zeker ben dat ik ze ken, die me vervolgens heel vreemd aan kijken.

Cravings zijn over als je bevallen bent? Neeeee joh! Ik zou nog steeds de hele dag broodjes kroket kunnen eten! Doe ik niet, want dan heb ik straks een pens van hier tot Tokio, maar als het nou heel gezond was? Dat zou ik ze de hele dag weg proppen, met een reepje Tony’s on the side.

Als je dacht dat het gejank en dat labiele gedoe over is na de bevalling heb je het ook mis. Ik ben normaal al een jankerd. Echt, toen Anita dood ging in GTST? Ik moest janken joh! Maar ook bij The Lion King (ja ook na de 100ste keer) en ook bij Marley & me. Janken, janken, janken. Zit iets even niet mee? Janken! Laatst zei Floris ineens vanuit het niets: ‘Mama? Iloveyouuuu!’ ( ok daarna zei hij: ‘Mag ik nu een noepie?’ Maar hé? Hij houd van me!) Nou daar kwamen de waterlanders weer hoor.

Ook zoiets leuks. Toen ik zwanger was stond ik heel veel voor de spiegel naar mijn buik te kijken. Ohhhh wat was hij mooi en rond! Nu sta ik ook voor de spiegel naar mijn buik te kijken. In plaats van er vol bewondering naar te kijken knijp ik nu af en toe even in een kwabbetje, aai ik over een rolletje en zet mijn buik uit om het even erger te laten lijken. Vervolgens jank ik omdat ik lelijk ben en eet ik weer een halve reep Tony’s op. ITS THE CIRLE OF LIFEEEEEE!

Zijn je gekke kwaaltjes over na de zwangerschap? Echt niet!!

 

Wat voor gekke dingen had jij na de zwangerschap?

Misschien vind je dit ook leuk

25 comments

Daniëlle 16 november 2015 - 19:52

Super herkenbaar!! Vooral die gravings en dementie. Haha. Dat ik snel emotioneel ben, had ik al voor mijn zwangerschappen.?

Reply
Cassandra 6 november 2015 - 22:22

hahahaha ahhh lieffie toch!! En dan maak ik jou aan het janken?? Wat doe jij dan joh met je mooie, oprechte emo blogs?! Ik ben overigens echt een mega emo-softy-muts geworden sinds de zwangerschap, na de bevalling is het alleen maar erger geworden. Cheers op de #jankbitchesssss. NWLY, NTB, HVJ, jeweetzellufffff

Reply
Leonie 6 november 2015 - 21:56

Ik had altijd een geheugen als een Mamoet, zeker als het ging om gezichten en namen. Tegenwoordig probeer ik via een omweg de naam van iemand te ontfutselen als ik het echt niet meer weet. Dan m’n concentratie; die is ook ver te zoeken.
En dat lekkere labiele blijft idd ook. Eigenlijk kunnen we vaststellen dat zwanger zijn een aanslag is op je geest en een bevalling op je lichaam 🙂

Reply
Hanneke 6 november 2015 - 19:32

Echt zo herkenbaar! Behalve dat huilen dan. Maar je hersencapaciteit gaat echt achteruit. Hopelijk komt dat weer terug als ik weer wat meer slaap…

Reply
Inge 6 november 2015 - 15:14

En die zwangerschapsdementie gaat niet meer over, mijn gynaecoloog zei dat dit eigenlijk permanente schade is… great…

Reply
Eline 6 november 2015 - 14:05

Haha heel herkenbaar. Ik huil ook overal en nergens om tegenwoordig.

Reply
Hanna @ eenbezigbijtje.nl 6 november 2015 - 11:50

Ik kan er (nog) niet over meepraten, maar het lijkt me af en toe best behoorlijk lastig. Al zou ik ook het liefst elke dag een broodje kroket eten, zoals ik stiekem ooit deed op de middelbare school, maar toen kwam ik er nog niet zo snel van aan als nu… 🙁

Reply
Madelon 6 november 2015 - 11:46

Zwangerschapsdementie…gaat dat over dan? 😛

Reply
Carlijn 6 november 2015 - 11:41

Hahaha ik heb zo hard moeten lachen om deze blog. Jij doet het er ook om hoor, mensen laten gieren achter de laptop 😉 Ik heb echt 0 kwaaltjes meer nu ik bevallen ben. Gelukkig!

Reply
joyfromjoyce 6 november 2015 - 11:20

hahahaha schatje ben je ook! Is het weer tijd voor een jankblog?

Reply
Simone 6 november 2015 - 11:19

Haha leuke blog! Heel herkenbaar.

Reply
saskia 6 november 2015 - 08:01

Mijn cravings zijn gelukkig over zeg! Anders zou ik inderdaad ook moddervet worden haha. Verder niet zo veel gekke kwaaltjes, vergeetachtig was ik al haha 😀

Reply
Nicole @ Everyday-Life.nl 6 november 2015 - 07:51

Dat vergeetachtige heb ik nooit gehad gelukkig, maar dat janken! Man, als de TV aanstaat en er komt ook maar iets zieligs met een baby of een dier dan ga ik al. Niet normaal meer.

Reply
Nicole 6 november 2015 - 07:44

Ik herken er echt totaaaaaal niets van!
Serieus, dat zijn gewoon Tamara kwaaltjes hoor, heeft niets met de zwangerschap te maken….

*Dat zegt de vrouw die gisteren keihard bij ‘zwartboek’ heeft zitten grienen en die tig keer ergens heen loopt om iets te pakken om vervolgens te vergeten wat ze ook alweer ging doen*

Reply
Esther 6 november 2015 - 07:43

Zóó fijn dat ik niet de enige ben ?
Ik dacht van de week “ohh waar is mijn telefoon nou weer” Die had ik dus in mijn handen om een recept op te zoeken! Uhm ja ?

Reply
Meike 6 november 2015 - 07:36

Heel herkenbaar. Ik ben traag van begrip en ook de cravings zijn nooit meer weggegaan. Daar waar ik normaal alles redelijk overzichtelijk had geregeld is alles nu een grote chaos.

Reply
Debby 6 november 2015 - 07:35

Heb veel last van vergeetachtigheid en mijn concentratie is 0,0. En dan die kwabben. En ja, ook ik eet steeds nog een reep tonys op. Vooral de caramel zeezout!!

Reply
Benella 6 november 2015 - 07:29

Haha, misschien kunnen we het dan beter moederkwaaltjes noemen.

Reply
Eline 6 november 2015 - 07:20

Naast het vermogen mijn plas eindeloos lang op te houden ben ik ook mijn richtingsgevoel kwijt geraakt. Je kon mij overal droppen en ik wist hoe we moesten lopen. Nu heb ik gelukkig googlemaps 🙂
Verder is mijn (al magere) geheugen nog verder afgestorven door alle zwangerschapshormonen.

Oh en de jongste is nu 16 maanden! :-/

Reply
Geertje - Stay At Home Mama 6 november 2015 - 07:15

Geweldig! Heerlijk “leed”vermaak op deze vroege ochtend!

Reply
Channa 6 november 2015 - 07:14

Hahaha, mijn olifantengeheugen is ook weg maar verder heb ik toch weinig last van de andere kwaaltjes die ik had.

Reply
Bregje 6 november 2015 - 07:04

Haha zooooo herkenbaar! Ik huil nog steeds om alles en mijn slagroom-met-hagelslag-tic is nooit overgegaan 😉

Reply
Wilmaaa 6 november 2015 - 07:01

Hahaha! Zo grappig geschreven! Heel leuk:)

Reply
Charlotte 6 november 2015 - 06:58

Hahaha wat ben je toch ook een heerlijke druif!

Reply
Josan 6 november 2015 - 06:39

Sorry ik pis zowat in mijn pyjamabroek van het lachen. De Lion King zal nooit meer hetzelfde zijn nu. Please blijf van alle andere Disney films af.. 🙂

Reply

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.