Proloog. Eenentwintig jaar geleden. Slaap maar, slaap maar zacht, droom van elfjes en kabouters. Slaap maar, slaap maar zacht, droom van elfjes in de nacht. ‘Je moet echt gaan slapen …

Van de rit naar het ziekenhuis kreeg ik maar heel erg weinig mee. Het enige waar ik me mee bezig hield was het wegzuchten van de verschrikkelijke kramp en het …

Logan kwam met een geërgerde blik de kamer weer in, terwijl Diego achter hem aan kwam. Ik had hem niet meer gezien sinds die ene keer, dus ik kende hem …

‘Wauuuuw Rosie! Wat zie je er goed uit! Die rust heeft je duidelijk goed gedaan!’ zei Anna bij de voordeur. Ik bedankte haar en liep langs de spiegel in de …

De weken verstreken en langzaam maar zeker kon je in ons huis steeds beter zien dat er een baby kwam. De box stond al in de woonkamer, met daarin het …

Het feit dat ik moest stoppen met merken viel me zwaarder dan gedacht, maar de klanten toonden allemaal heel veel begrip en Noah had een goede vervanger voor me gevonden, …