Onzekerheden als je net moeder bent.

by Tamara
over mij en mijn blog

5 jaar geleden was ik nu hoogzwanger van Maxim, het zou nog een paar weekjes duren voordat hij geboren zou worden en dat zou mijn reis door het moederschap beginnen. Ik keek er ontzettend naar uit, maar ook heel erg tegenop. Ik was heel erg onbekend op het gebied van moederschap. Ik las bewust geen boeken omdat ik gewoon alles zelf wilde ervaren. Ik wilde geen adviezen van anderen, maar wilde gewoon zelf mijn eigen gevoel volgen.

Dan krijg je na een lange bevalling ineens zo’n klein hoopje mens op je borst, en krijg je er een heleboel  zorgen en onzekerheden bij. Ik vond vooral het thuiskomen na een nacht ziekenhuis heel eng. Die nacht heb je toch nog wat hulp gehad en dan kom je thuis en is de kraamverzorgster er nog niet. Ik nam Maxim bij me en probeerde hem aan te leggen maar ik wist niet hoe. Ik wilde hem verschonen, maar ik had geen idee hoe ik dat moest doen. Toen kwam eindelijk de kraamverzorgster binnen, Wilma heette ze. Ze moet gezien hebben dat ik het even allemaal niet wist, want ze schoot zodra ze binnen kwam meteen te hulp. Die eerste dag thuis leerde ik veel, heeeel veel. Ik leerde hoe ik hem moest voeden, hoe ik hem moest verschonen, hoe je een baby in bad deed en hoe je hem daarna weer aan moest kleden.

Ik vond het allemaal zo eng, ik was zo bang om hem zeer te doen.hij was zo klein en kwetsbaar. Ik was bang dat als ik iets te hard aan zijn armpje sjorde hij meteen zou breken. Ik was bang dat ik niet genoeg voeding zou hebben, omdat hij niet meteen super hard groeide en toen de kraamverzorgster die avond wegging, vond ik het best wel eng om met zijn drietjes thuis te zijn. Zouden we het wel redden?

Het is gewoon echt heel erg aan elkaar wennen die eerste week. Je kunt van te voren nog zoveel verhalen aanhoren en zooooveel lezen, maar je zult nooit weten hoe het is, totdat je het zelf mag meemaken. Ik was in die eerste week vooral heel bang dat ik vanalles fout deed. Ik wilde alles perfect doen en meteen vanaf het eerste moment een geweldige moeder zijn. Maar weetje? Niemand is een perfecte moeder, niet als je net moeder bent, maar ook niet als je zoals ik al 5 jaar moeder bent en 3 kinderen hebt. Zelfs niet als je 80 jaar bent en je kinderen hebben inmiddels kinderen en misschien wel kleinkinderen. Zelfs dan zul je niet alles perfect doen. En dat is ook niet erg, je kinderen zullen zich jouw kleine foutjes later echt niet herinneren. Ik houd mezelf altijd voor dat ze later de keren dat ik met ze aan tafel zat te kleien en de keren dat ik ze op het aanrecht zette om mee te helpen cakejes te bakken dan de keren dat ik perongeluk hun haar verknipte of net iets te boos reageerde.

Toch denk ik dat die onzekerheden erbij horen, dat niemand zichzelf de perfecte moeder vind en dat iedere moeder soms even niet weet hoe ze dingen moet aanpakken. Maar al met al doen we het toch maar even allemaal! Dat moeder zijn!

 

Waar was jij onzeker over toen je moeder werd?

Misschien vind je dit ook leuk

19 comments

Liess 12 december 2015 - 16:22

Lotte is ondertussen 13, ik ben nogsteeds onzeker. Niet meer of ze gewoon eet of dat ik der wel vaak genoeg verschoon, maar nu over moet ik niet die laptop of telefoon vaker afpakken, ben ik niet te streng, moet ik juist niet strenger zijn over bijvoorbeeld huiswerk of regels in huis…..
Stiekem ben ik wel even aan toe dat deze baby straks weer helemaal afhankelijk van mij is, en dan wacht ik nog graag even tot hij straks weer zn eigen dingen wil gaan doen en het voor mij weer tijd word om los te gaan laten.

Even een Diepe zucht … 😉

Reply
Angela 11 december 2015 - 22:22

Jep herkenbaar! Ik was ook erg onzeker, vooral of ze wel genoeg dronk uit mijn borsten, omdat ze zo klein was. Toen ik daar eenmaal op vertrouwde scheelde dat al een hoop, maar toen ging ze zo erg spugen, zelfs standje projectiel braken. Werd ik daar weer onzeker over. En nu 6,5 maand verder ben ik nog weleens onzeker, maar gelukkig hebben we een moederinstinct en een man!

Reply
Janneke 11 december 2015 - 17:17

Redelijk herkenbaar… Manlief staat nu in de keuken met onze dame van net 5 weken. En ik staat een beetje wezenloos voor me uit aangezien ik net bijna 48 uur alleen voor d’r heb gezorgd. Enerzijds ben ik alleen maar onzeker en anderzijds geniet ik enorm van d’r. Vooral dat je nooit zeker weet of je het goed doet (los van wat nu precies goed is) vind ik ontzettend moeilijk.

Pff.. Ik moet even niet aan een tweede denken… Laat staan een derde. 😉

Reply
Jennifer 11 december 2015 - 17:00

Ik had dat echte onzekere gelukkig totaal niet in het begin, ik had juist het oergevoel van ‘dat doe ik wel even!’. Ik bedoel, luiers had ik bij m’n zusje gezien, en ik heb verschillende oppaskindjes gehad die de boel er wel eens onder kakten. Verder kon ik wel eens onzeker worden als mensen iets tegen me zeiden wat niet in goede aarde viel bij mij. Dingen als “oh wat is hij dun!” of dat hij op de onderste lijn zit van de curve is ook wel eens gespreksonderwerp dat me wel eens een beetje onzeker maakt. Maar zolang Melle een super tevreden en blije baby is, en eet als een bouwvakker, maak ik me eigenlijk ook niet zoveel zorgen.

Reply
Milou 11 december 2015 - 13:47

Ik ben héél bang voor die eerste nacht. Die nacht dat je voor het eerst alleen bent met dat kleine hoopje mens dat niets kan zeggen, terwijl je zelf behoorlijk hormonaal bent door slaaptekort en door de bevallingen terwijl vriendlief misschien ook niet weet wat hij moet doen. Dat misschien het borstvoeden nog niet helemaal goed gaat… Ik kan alleen maar hopen dat mijn moedergevoel mij zal zeggen wat ik moet doen!

Verder denk ik, hoop ik, dat het allemaal wel een beetje los zal lopen. Mijn moeder zal mijn nachtelijke telefoontjes hopelijk geduldig beantwoorden… 😉

Reply
Malou 11 december 2015 - 10:25

Ik was ook best onzeker in het begin, er zijn zoveel dingen die in de praktijk toch anders zijn dan in de boekjes..

Reply
Hanna @ eenbezigbijtje.nl 11 december 2015 - 10:12

Ik denk inderdaad dat je nog zo goed kan inlezen etc. maar dat het met je eigen mini mensje toch ineens heel anders is en je je altijd afvraagt op je het wel goed doet, niet leuk die onzekerheid maar het komt altijd wel een beetje om de hoek kijken.

Reply
Michelle 11 december 2015 - 10:08

Ik denk dat onzekerheid en het ouderschap onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Mijn moeder zegt wel eens dat ze zich zooo vaak afvroeg of ze het allemaal wel goed doet en heeft gedaan, zelfs toen ik het huis al uit was, en dat dat er gewoon een beetje bijhoorde. Ben heel benieuwd hoe ik dit straks zelf ga ervaren.

Reply
Drie 11 december 2015 - 09:46

Ik denk dat de perfecte moeder niet bestaat. Iedereen zal fouten maken. Zolang je maar enorm veel van je kind houdt en je best doet dan komt het wel goed. Aldoende leert men.

Reply
saskia 11 december 2015 - 09:00

Mama zijn hangt volgens mij aan elkaar van onzekerheden. In bad doen vind ik nog steeds eng en laat ik vin doen (sophia dan he ;))

Reply
Simone 11 december 2015 - 08:15

Heel herkenbaar. Ik voelde me ook onzeker met zo’n klein kwetsbaar frummeltje in mijn armen. Vooral het in bad doen en het omdraaien op de commode was spannend.

Reply
Wilmaaa 11 december 2015 - 08:15

Hier was ik ook wel onzeker, ook al had ik veel ervaring. Dit was toch mijn kindje. onzeker of ik het goed doe en vond ze mij wel lief. Gelukkig zijn die onzekerheden weg 🙂

Reply
Romy 11 december 2015 - 07:47

Ik was onzeker over alle eerste keren. Voornamelijk omdat ik een deel van dr verzorging echt uit handen heb moeten geven de eerste tijd, moest eerst zelf herstellen. Gelukkig kwam het vanzelf goed. 😉

Reply
Lilian 11 december 2015 - 07:31

Elke moeder heeft in het begint toch onzekerheden? Ik vond het moment erg moeilijk dat de kraamverzorgster weg ging in de avond en dat ik samen met vriend voor hem moest zorgen. Hier voelde ik ook veel onzekerheid en toch wel een stukje eenzaam.

Reply
Channa 11 december 2015 - 07:13

Helemaal niet raar, hier ook nog steeds onzeker als het over bepaalde dingen gaat. Denk dat iedere moeder dat wel heeft!

Reply
Josan 11 december 2015 - 07:04

Eerste keer stapte ik er blanco in. Ik was niet erg onzeker. Het zou wel goed komen dat zei iedereen om mij heen. De tweede keer was ik heel erg onzeker toen wij mijn dochter weer mee kregen uit het ziekenhuis nadat ze doodziek was geweest. En nu?? Deze baby doet een heleboel dingen weer anders. Ik betrap mijzelf er regelmatig op dat me dat regelmatig onzeker maakt. Blijkbaar neemt het bij mij toe. Mooi moment om het bij 3 Kids te houden.

Reply
Bregje 11 december 2015 - 06:40

Uuuh waar niet over? En nog steeds weleens, al wordt het gelukkig steeds minder. Nu heb ik het vooral nog als Laurens ziek is, dan wil ik alles goed doen om hem beter te maken!

Reply
Charlotte 11 december 2015 - 06:34

Over alles haha! Nog steeds denk ik wel ooit “doe ik het wel goed?” Het is gelukkig wel een heel stuk minder dan in het begin.

Reply
Nicole 11 december 2015 - 06:07

Herkenbaar! Ik was ook onzeker over veel dingen en een luier had ik nog nooit verschoond. Al doende leert men gelukkig 🙂

Reply

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.