Onbereikbare liefde | Hoofdstuk 9

by Tamara

Ik keek naar de knappe donkerblonde man die naast me stond. Hij was een stuk langer dan ik en had een gezicht dat zo op de cover van een modellenblad kon. ‘Ik uhmm. Ik probeerde die dozen van de bovenste plank te pakken. Maar ik kan er niet bij.’ zei ik. Hij lachte, ‘Maar waarom heb je hier iets nodig dan? We hebben de archieven vorig jaar allemaal laten inscannen en digitaal gemaakt. Je kunt alles wat je nodig hebt zo opzoeken in de computer.’ Ineens voelde ik me ontzettend dom. Toen ik in mijn eerste week een paar documenten nodig had en naar de archiefruimte vroeg, had Amina me al vertelt dat alle documenten digitaal waren gemaakt en dat ik ze zo op kon zoeken als ik wilde. Ik had ook wel kunnen weten dat Gillian me zo om de tuin zou leiden. Toen hij mijn boos kijkende gezicht zag moest hij nog harder lachen. ‘Laat me raden, Gillian vond het een goed idee als jij de archiefkasten even op ging ruimen. Dat doet ze bij alle nieuwe meiden hier!’ Ik voelde me zo dom, ik had me al afgevraagd waarom ik de kasten moest opruimen als hier toch nooit iemand kwam. Ik veegde wat stof van mijn rok en vroeg hem wat hij dan in de ruimte deed. ‘Ik hoorde iets vallen en dacht dat er weer muizen bezig waren, dus ik ging even kijken. Maar jij bent overduidelijk geen muis!’ Ik lachte en hij stak zijn hand uit. ‘Ik ben Joris en jij bent?’ Ik pakte zijn hand vast en stelde me voor. ‘Aangezien je hier al een tijdje zit neem ik aan dat Gillian ook voor jou geen lunch gehaald heeft, ik was net op weg om te gaan lunchen, heb je zin om mee te gaan?’ Ik knikte en zei dat ik dan even mijn jas moest pakken waarna hij me volgde naar mijn kantoor.

Hij liep door de gangen mee naar mijn kantoortje en veegde onderweg nog wat stof van mijn schouder af. Terwijl ik zocht waar ik mijn tas nu weer gelaten had, liep hij wat rond en gaf hij me wat complimentjes over mijn kantoor. ‘Gekregen van je vriendje?’ zei hij terwijl hij naar de bos rozen in de hoek wees. ‘Nee van mijn baas als goedmakertje na onze dronken seksbeurt’ dacht ik terwijl ik mijn best deed om niet knalrood te worden. Ik lachte en verzon dat ze van mijn moeder waren om te feliciteren met mijn nieuwe baan. Hij mompelde iets met ‘goede smaak’ en toen ik mijn jas en tas pakte, liepen we naar de lift. Gillian keek verbaasd op toen ze ons samen zag en toen Joris zei dat we zelf wel lunch gingen halen, rolde ze met haar ogen en nam ze een hap chocola terwijl ze ons boos na keek. ‘Waarom krijg jij eigenlijk geen lunch van haar?’ vroeg ik hem terwijl we de draaideur naar buiten uit liepen. Hij grinnikte en zei ‘Ach dat is een lang verhaal.’ Toen ik hem vragend aankeek, lachte hij en vertelde hij verder: ‘Maar wel heel erg grappig. Ze was verliefd op me en stopte steeds briefjes in mijn lunch, plakte post-its op mijn computer en had zelfs een foto van me bij zich. Ik hoorde een collega eens zeggen dat ze deed alsof ze in een tijdschrift aan het lezen was en ondertussen keek ze steeds naar de foto van mij die ze daar in verstopt had. Het was een foto die ik toen als profielfoto op Facebook had, dus ik denk dat ze hem daar af geplukt heeft.

Op een personeelsfeest waar zij ook was, had iedereen een beetje teveel gedronken en het leek een paar collega’s wel grappig om haar wijs te maken dat ik al tijden in alle stilte smoorverliefd op haar was, maar dat ik de eerste stap niet durfde te zetten. Ineens kwam ze naar me toe en daar waar iedereen bij stond besprong ze me bijna. Ik vond het wel heel erg sneu voor haar dat het niet echt wederzijds was, dus ik heb haar maar vertelt dat ik getrouwd ben.’ Snel probeerde ik heel stiekem naar zijn handen te kijken of ik een ring zag, maar hij bewoog zo snel met zijn handen dat subtiel kijken niet lukte. Hij had door dat ik naar zijn vingers aan het gluren was en lachte. ‘Technisch gezien was ik toen nog getrouwd, maar inmiddels ben ik alweer een tijdje gescheiden.’ Ik lachte terwijl ik me afvroeg wie zo’n leuke man nou kon laten lopen. Hij was knap, had een vlotte babbel en was nog grappig ook.

We kwamen bij een Turks kraampje aan waar ze volgens Joris de heerlijkste broodjes shoarma verkochten. Ik twijfelde even om knoflooksaus erbij te doen, maar nadat ik zag dat hij een dubbele portie nam, bestelde ik ook. We wandelden een stukje het park in en gingen op een bankje zitten waar we onze broodjes op aten. Hij had geen woord gelogen, de broodjes waren echt meer dan heerlijk!

Ik vond het fijn dat hij zoveel praatte en ik geen moeite hoefde te doen om het gesprek op gang te houden. Hij vertelde over zijn jeugdliefde waarmee hij getrouwd was, maar dat ze uit elkaar gegroeid waren. Ze was nog steeds zijn beste vriendin, ook al was ze inmiddels hertrouwd en had ze een zoontje. Hij werkte al bijna 10 jaar bij het bedrijf waar ik nu ook werkte en waar hij meteen na zijn stage een vast contract had gekregen. Ook vertelde hij dat hij 4 broers had en nog een klein zusje en dat zijn ouders al 50 jaar gelukkig getrouwd waren. Hij liet nog vallen dat zijn moeder heel erg teleurgesteld was toen hij ging scheiden en dat ze elke keer dat ze hem sprak vroeg of hij al een leuke vrouw ontmoet had.

Ik moest ontzettend om hem lachen en vond het jammer dat het weer tijd was om terug te gaan naar het werk. Hij liep met me mee naar mijn kantoor en we spraken af de volgende dag weer te gaan lunchen, maar dan bij een geweldige tapaszaak in de buurt. Toen hij mijn kantoor uitliep merkte ik dat ik die middag geen moment aan Luke had gedacht en dat zelfs mijn boosheid verdwenen was. Ik betrapte mezelf erop dat ik moest lachen als ik aan Joris dacht en dat ik zelfs wat kriebels in mijn buik voelde.

Ik pakte de bos bloemen op en zette ze op de balie. Gillian tilde haar hoofd op en keek me geërgerd aan ‘Wat moet dat hier?’ bromde ze. ‘Ik heb een geweldige middag gehad en dat alleen maar omdat jij me de archiefkasten liet opruimen en vergeten bent lunch voor me te halen. Dus ik vond dat je wel een bosje bloemen verdiend had!’ Verbaasd keek ze me aan en lachend liep ik weg. Toen ik die avond naar huis ging zag ik de vaas met bloemen op haar bureau staan en ze zei me zelfs gedag. Met een lach op mijn gezicht stapte ik in de lift. Ik had eindelijk weer eens een leuke dag gehad en kon niet wachten morgen weer aan het werk te gaan

Meteen verder lezen? Je koopt het ebook hier

Misschien vind je dit ook leuk

1 comment

Samantha 20 april 2017 - 13:19

Wauw net je boek gekocht en in 1x uitgelezen!!! Wauw super verhaal! Nu al benieuwd naar het vervolg!!

Reply

Ik zou het leuk vinden als je een reactie achterlaat!

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.