Nophar | Mijn wasmand is altijd leeg.

Hoe vaak lees je wel niet dat moeders (vast ook vaders) gek worden van hun overvolle wasmanden. En alle was die ze hebben. Ik, daarentegen, heb dat probleem dus niet. Hoe ik mijn wasmand altijd leeg houdt, lees het hier! 

Mijn kleding werd ROZE.
De eerste keer dat ik mijn eigen was deed was ik een jaar of 12/13. Ik woonde toen bij mijn vader in huis en hij had een was gedaan waarbij onze witte kleding ROZE geworden was. Nou vind ik roze best een prima kleur, maar niet voor al mijn kleding. Vanaf dat moment besloot ik dat ik zelf mijn kleding ging wassen. Dus ik kan met een gerust hart zeggen dat ik al best wel wat ervaring heb met kleding wassen.

Vanaf dat moment deed ik onze was.
Vele jaren later, toen ik 20 was en Leandro leerden kennen, zagen wij elkaar ieder weekend. Waarbij hij ook netjes zijn eigen was deed. Tot wij gingen samenwonen. Vanaf dat moment deed ik onze was. Geen idee wat daar mis is gegaan trouwens. Want ik weet dus dat hij het zelf kan. Maar dat is een ander verhaal.

We waren zo’n dikke 8 jaar samen toen wij ouders werden en er extra was bij kwam. Ik las en zag alle was perikelen bij andere, maar ik heb dat nooit zo ervaren. Onze wasmanden waren altijd leeg en er lag geen hele hoop schone was te wachten om gestreken en netjes gevouwen in de kast terecht te komen. Sowieso, strijken? Ik kocht ooit een strijkbout toen ik zwanger was, 3x gebruikt. Geen grap. En kleding opvouwen? Hell no. Alles op een hangertje. Scheelt weer een extra handeling.

Zoveel werk is het toch niet?
Met de komst van Jonas heb ik ook nooit gedacht “waar komt al die was vandaan?”. Ik vond het echt zo meevallen. Hij kon soms twee dagen hetzelfde aanhouden. Geen kots kleding of hele rompers vol met poep. Het viel me alles mee. Begreep ook niet waarom andere zoveel klaagde over de was doen. Zoveel werk is het toch niet?

Je wast. Hangt het op (in ons geval, want wij hebben geen droger). Doe nog een was. Er passen er precies twee op ons wasrek. Een kant voor Leandro zijn was, de andere voor de mijne. Handig met opruimen. De volgende dag of de dag daarna haal je het eraf. En ruimt het meteen op waar het hoort. Waarom laten mensen dat zo lang liggen? Omdat je wil strijken? Of omdat je genoeg andere kleding hebt om aan te kunnen?

Misschien draag ik wel vaker dan normaal mijn spijkerbroek, of mijn shirt twee dagen. En heb ik niet zoveel keus om na het drogen meteen in de kast te doen of aan te trekken, omdat ik geen 20 broeken heb. Kijk, ondergoed en sokken is een andere verhaal, maar zelfs daar heeft ieder mens genoeg van. Hetzelfde geldt voor Leandro. Hij draagt vooral zijn werkkleding, waar er genoeg van is. Op donderdag komt hij met een tas thuis met zijn was. 15 onderbroeken en 400 sokken, wat shirts en een broek of twee. Hup, meteen in de was en de dag erna weer terug in die tas zodat hij het op maandag weer mee kan nemen. Zo moeilijk is het toch niet?

Ik was denk ik zo’n 5 keer per week? Een donkere was, of twee, een witte was, een was van Jonas zijn kleding (die was ik nog altijd apart, handig met opruimen en uitzoeken). Keer wat handdoeken en ik denk één keer in de twee weken een gekleurde was. Ja oké, mijn wasmachine zit vaak vol. Want ik ga echt niet wassen voor 3 onderbroeken. De enige keer dat ik een kleine was draai is het echt omdat het speciaal gewassen moet worden. Verder hup, alles in die wasmachine.

Heb ik weer…
Zo houdt ik dus mijn wasmanden leeg. Of nouja, zo goed als leeg.
Tot ik deze blog typ, en geen grap. Mijn wasmachine er mee opgehouden is. Mét een was erin. Een kleine handdoeken was. Heb ik weer. En wat te doen met die volle wasmanden? Die breng ik gewoon naar mijn moeder.

Dus hier is de wasmand weer leeg. 😉

Liefs, Nophar
PS. bedankt mam, dat je mijn was gedaan hebt.