Fort de Roovere

Nu we veel afstand moeten houden is het fijn om als we naar buiten gaan, de rust en vooral de ruimte op te zoeken.
Wij hebben hier in de buurt zo’n heerlijke plek waar je dit prima kunt doen, namelijk Fort de Roovere.

We zijn daar een hele poos terug geweest. Ik heb meteen gezegd dat ik er vaker wilde komen, maar je raad het al, dit kwam er dus nooit meer van.. Nou ja, nooit.. Ik ben er nog 1x teruggeweest voor een hardloopwedstrijd met Macy samen. Ook leuk, maar wel net wat anders.
Dus zodra we er de tijd weer voor hebben en we weer met z’n allen de deur uit kunnen is dat de eerste plek waar ik naar toe zou willen!  Manlief behoort tot de risicogroep, dus op dit moment zitten zulke uitjes er voor ons nog niet in. Maar hopelijk wel in de nabije toekomst 😊

Oke Fort de Roovere dus.
Eerst even wat feitjes; Fort de Roovere is één van de grootste forten van de West Brabantse waterlinie. Ook maakt het onderdeel uit van verschillende wandelroutes, best lang zijn die routes ook. Dus heerlijk wandelen kun je er genoeg.

Voor dit tripje namen we een dekentje, onze boterhammen, drinken en een bakje rauwkost mee.
Ons picknick survival pakketje. Natuurlijk vergat ik mezelf weer, maar ik mocht van beiden een hapje en kon er zo weer even tegenaan.

We kwamen aan net voor lunchtijd dus het eerste wat we deden was een mooi plekje zoeken om te lunchen. Altijd een goed begin, eten! We liepen een paar rondjes om het allerbeste plekje te vinden, want tsja er was zoveel plek en elke keer als ik dacht JA dit is het! Dan vond iemand, ik zal geen namen noemen, weer een beter plekje.
Maar uiteindelijk vonden we een plekje en legden ons kleedje neer. Heerlijk, echt genieten van de omgeving. Na de lunch zijn we gewoon maar gaan wandelen, de boel ontdekken en kijken wat we tegenkwamen.
Geen mensen in ieder geval, in de tijd dat we daar zijn geweest heb ik niet 1 persoon gezien! Zo rustig dat het was.

Mozesbrug:
We liepen een hoge trap op om daarna de trap weer naar beneden te nemen. Toen we bovenop de trap stonden was het een mooi uitzicht naar beneden. Een weg precies door het water heen. Wel een heel gek gevoel, je loopt namelijk echt door het water heen, het water staat namelijk even hoog als dat jij loopt..
Deze brug is overgebleven van de oude ophaalbrug, wel iets in ere hersteld, ook wel de Mozesbrug genoemd.

Aan de andere kant van het water kwamen we dus weer boven, rara met droge voeten. Jeeej! Gelukkig maar want in de tas zaten deze keer geen droge kleren en schoenen *fail*.. Kom ik even goed weg hier.
Ook hier zijn weer meer wandelpaden te vinden, mooie bloemen om te plukken en ook tussen de bomen is er natuurlijk genoeg te beleven. Buitenlucht doet het altijd goed, fantasiespel komt hier pas echt tot leven. We hebben er gewandeld en de kinderen konden eindeloos spelen.

Zo speelden we er tikkertje, balanceer spelletjes en mochten ze lekker hand in hand samen de weg bepalen..
Mama liep er gewoon achteraan en zei niks. Ze hadden de tijd van hun leven.

Terug moesten we natuurlijk weer langs de Mozesbrug, blijft toch wel ontzettend leuk en spannend hoor ! Ik moest namelijk wel handjes vasthouden, want Macy vond het maar een beetje gek en was een beetje bang dat het water toch zou gaan stromen. Best spannend dat water dus zo dichtbij. Bentley was wat stoerder, die kon het allemaal zelf wel.
En geef toe, deze plek geeft hele leuke plaatjes.

Pompejus:
Naast de brug staat de uitkijktoren Pompejus, gebouwd in 2017. Een uitkijktoren, maar ook een mooie ruimte voor openluchttentoonstellingen en exposities. Een interessant en vooral mooi bouwwerk.
Deze word ook veel gebruikt door sporters tijdens een bootcamp, omdat er zoveel tredes zijn. Je bent namelijk buiten adem als je snel boven bent! Het zijn er namelijk maar liefst 129.
Omdat we al een lange tijd in de heide en het bos hebben gelopen, besloot ik om deze trap maar niet te pakken en met de kids naar de auto te lopen. Aangezien ik weet hoe dat dan zou eindigen en ik mezelf niet dat hele end zag lopen met de kids beide opgetild… *sorry* volgende keer echt beter, dan slepen we papa gewoon mee om te helpen dragen.
Want die toren ziet er geweldig uit en die treden, tsja dat moet ons toch wel lukken! Anders halverwege maar even op de treden picknicken haha..

*Je kunt hier ook rondleidingen aanvragen als je meer informatie wilt hebben over de omgeving etc., hier hebben wij zelf nog geen gebruik van gemaakt maar ik hoor er goede verhalen over.

Hebben jullie in de buurt ook zo’n lekker rustig plekje? Deel het in de reacties zodat we elkaar kunnen inspireren.