Michel | Op vakantie met de vouwwagen.

Ergens in juli vertrekken wij naar het warme Toscane en omdat het vorig jaar ook een succes was heb ik besloten om weer een blog bij te houden over de reis. Vooral de heen reis was een hele aparte ervaring omdat wij voor het eerst in ons leven met een vouwwagen op vakantie te gaan. En om vast een voorproefje te geven van onze aankomende reis, kunnen jullie vandaag even meegenieten van vorig jaar.

-De voorbereiding-

Een maand van (werk)stress, deadlines en het voorbereiden van een vakantie in Italië.
Wat komt er een hoop bij kijken zeg. Het lijstje met wat we mee willen nemen werd met de dag langer. Zo lang dat we maar besloten een lijstje te maken met wat niet mee te nemen. De vouwwagen heeft eindeloos veel opties voor het opbergen van spullen, maar blijkbaar hebben wij meer spullen dan eindeloos toelaat. Dus hebben we er een dakkoffer bij gekocht en toen die vol zat nog maar wat extra rails en beugels en dak tassen voor op de vouwwagen. Het is mij in al die jaren nog niet gelukt mijn auto, een Amerikaan, een tank op wielen met een motor die de Zwitserse Alpen met gemak aan kan, ooit verruild voor een oude Mercedes en een kettingzaag door zijn voegen te laten zakken. Maar met trots keek ik naar de vering die niet meer zichtbaar was.
We zaten duidelijk op ons limiet al denk ik dat het wettelijke limiet anders is dan dat ik in mijn hoofd heb op het moment. Een moment dat je jezelf zorgen moet gaan maken hoor ik je denken? Daar zou je weleens gelijk in kunnen hebben, en wat zou dan de meest logische volgende stap zijn?? Precies wij nemen gewoon nog een extra kind mee. Dus de laatste stoel en gaatjes werden gevuld en we gaan niet met 4 maar met 5 kinderen op vakantie. Niet 2 maar 3 pubers. Want wij zijn gek op een uitdaging of beter gezegd wij doen eerst voor wij denken.

-De reis-

Het begin van de reis begon bij ons met een jaarlijkse traditie. Familie, buren en de Anwb wegenwacht doen hier trouw aan mee. Dit jaar was het een lege accu, eerst de startkabel van de buren verbrand en toen mijn eigen auto bijna in de hens gestoken. De Anwb was zoals gewoonlijk de redder in nood, maar dat mag ook wel voor dat geld. Over de vouwwagen maak ik mij geen zorgen, want die heb ik eerder die week al uitgebreid kunnen testen toen ik hem onderweg verloor en Zaandam bijna een paar inwoners minder had. Ik kan het dan ook niet laten om luid aan te kondigen dat niemand zich zorgen hoefde te maken omdat dit wel vaker voorkomt. Ik geniet even van de verbaasde blikken en koppel de vouwwagen weer aan mijn auto. Gelukkig kennen veel mensen mij in Zaandam en hebben ze weer wat te vertellen na de vakantie op het schoolplein roddel uurtje.
Maar goed we stappen in en worden uitgezwaaid door de ouders van Diego (die ik nog maar niet heb verteld van het vouwwagen incident, bij deze…. ) en we gaan op pad.
Volgens mijn berekeningen zouden we om 10 uur in de ochtend aankomen en hebben we nog de gehele dag de tijd om de vouwwagen op te bouwen en te genieten van onze nieuwe tijdelijke bestemming in Toscane.
Maar helaas reden we in werkelijkheid om 10 uur nog in begin Zwitserland. Want 600 km achter een vrachtwagen rijden door de regen en bergen zorgt namelijk voor de nodige vertraging. In totaal hebben wij 25 uur non-stop gereden en breken daarbij ons persoonlijk record, daarbij brak ik zelf ook. Terwijl Luca elk uur een poging deed op het liedje “we zijn er bijna” was ik keer op keer in mijn hoofd de vouwwagen aan het opbouwen om straks bij aankomst de twee laatste uurtjes licht goed te benutten. Waarschijnlijk weten enkele van jullie dit al, en voor degene die het nog niet weten. In Italië is het dus twee uur eerder donker.

-De aankomst-

De laatste uurtjes waren een hel, met een vouwwagen over een weg waar een mislukte poging real time Tetris heeft plaats gevonden. Ik heb meer gaten ontweken in 3 uur dan ik er gevuld heb in 36 jaar. (Voor de doordenkers, dat is dus niet wat ik bedoelde). Heel toevallig was deze slechte weg precies na de veel te dure tolwegen. Op de after tolweg is de linkerbaan voor de aso’s duidelijk beter verzorgd dan de rechterbaan, maar omdat links rijden met een vouwwagen verboden is besloot ik maar gewoon links te gaan rijden. Nee, je leest het goed. Maar oké, het aftellen begon, nog maar een half uur! Een kwartier! Nog 10 minuten!!! En toen… we zijn er!!! Alleen herkende ik helemaal niks. Ik kom er al vanaf mijn 16de jaar, maar was helemaal gedesoriënteerd. De bergen zaten aan de verkeerde kant en ik zag ook nergens de zee. (Die op zich niet te missen is). De navigatie heeft ons naar het verkeerde uiteinde van de straat gestuurd en aangezien de straten hier soms kilometers lang zijn moesten we nog 10 minuten rijden. Mijn humeur was op zijn dieptepunt en elke goedbedoelde opmerking schoot bij mij in het verkeerde keelgat. Het had niet heel raar geweest als ik bij aankomst nog maar 2 of 3 kinderen overhad. Niet omdat de kinderen zo vervelend zijn, want die waren wonderbaarlijk nog steeds voorbeeldig, maar omdat ik het punt had bereikt waar het eindelijk tot mij doordrong dat het debiel is 1500 km te gaan rijden om ergens voor 3 weken in een tijdelijke woning op een stoel in de ZON te gaan zitten!

-De zon-

Een bron van natuurlijk licht die nodig is bij het opzetten van een vouwwagen. Voordat we dan eindelijk bij ons camping plekje waren aangekomen na het dramatische snelle afhandelen bij de receptie, was zonlicht vervangen door maanlicht en omdat ik nadrukkelijk heb aangegeven een schaduwplekje te willen was maanlicht door alle bomen ook geen optie meer. Ik keek dus troosteloos naar een zwart lapje grond en verzamelde mijn laatste beetje energie.

-de vouwwagen opzetten-

We hebben het al een paar keer getraind met de kinderen die gelukkig stonden te popelen om aan de slag te gaan. We besloten dat alles wat niet belangrijk is te laten vallen om tijd te besparen. Het restaurant ging om 11 uur dicht dus we hadden een anderhalf uur om de slaapplekken in ieder geval slaapbaar te maken.
En om alles nog even spannender te maken kregen we dit jaar een sta plek tussen de hardcore kampeer/tuinhuis Italianen. Dat is hetzelfde als op vakantie gaan in Nederland en dan te moeten kamperen op een Hollands woonwagenkamp zonder toestemming van de kampers zelf. Maar goed dat is voor latere zorg. De Italianen draaide de campingstoeltjes om en tv’s gingen uit, dus ik moest in ieder geval proberen te doen alsof ik verstand van vouwwagens heb. De kinderen stelde mij niet teleur en binnen no time was alles uitgeladen, losgekoppeld en lagen de grondzeilen klaar zodat de vouwwagen op zijn plek kon. Ondertussen was het zo donker dat zelfs het witte zeil niet meer zichtbaar was zonder zaklamp. Dus ik geef alle drie de kinderen een lamp en zoals verwacht schijnen ze overal heen behalve waar nodig. Vanaf dat punt ging alles bergafwaarts. Letterlijk… We parkeerde de vouwwagen dus maar op het stukje wat het meest voelde als waterpas en begonnen we met vouwen. Het was 35 graden en stonden met z’n vieren onder een tentdoek te vechten met een rits, tentstokken en 3 zaklampen. Proberen een muntje te vinden voor de wc terwijl je bezopen bent in een volle discotheek terwijl het plassen gratis is is een stuk makkelijker kan ik je zeggen, maar dat is een ander verhaal.
Ik kwam dus op een punt tijdens het opbouwen dat het zwart werd voor mijn ogen en een paar campinggasten mijn ware aard hebben mogen ervaren. Iets wat jullie op Social Media nooit zullen zien. Dit resulteert tot tentstokken versierd met Duck tape en een recent ingevoerd vliegverbod voor gasflessen op de camping.
Esther is zoals gewoonlijk niet onder de indruk van mijn Spartaanse uitspattingen en kalmeert mij zoals je dat bij alle kleine kinderen doet.
Ik kan mij niet goed meer herinneren hoe wij uiteindelijk de vouwwagen staande hebben gekregen en ik kan mij ook niet meer herinneren wat ik gegeten heb of hoe ik terug ben gelopen naar onze vouwwagen. Wat ik wel weet is dat wij de weken daarna hebben genoten van het prachtige Italië en wij de vouwwagen hebben achtergelaten op de camping.
Ik heb een lijstje gemaakt met alle punten die wij volgend jaar moeten kopen en beter kunnen doen om de vakantie beter van start te gaan, en zoals verwacht komen wij er terug in Nederland achter dat het lijstje nog in de vouwwagen ligt.

Benieuwd hoe het de aankomende zomer zal gaan verlopen? Hou dan mijn Instagram in de gaten.