Op sommige vlakken kan ik heel goed opruimen en vooral weggooien, op andere vlakken wat minder. Als het gaat om baby- en kinderkleding, babyspullen en alles wat je in die categorie zou kunnen plaatsen, dan is opruimen niet mijn sterkste kant. Vandaag neem ik je mee in de enorme stapel die we verzameld hebben in de afgelopen jaren en in mijn opruimproces hiervan.
Hoe het begon
Toen ik vijf jaar geleden voor het eerst moeder werd van een zoon, bewaarde ik nadat hij uit zijn kleding gegroeid was alle kledingstukken. Zo ook de spullen van de wieg en andere dingen die echt bij zo’n eerste babyperiode horen. We wisten heel zeker dat we nog graag een kindje zouden willen in de toekomst en we gingen er helemaal vanuit dat dit dan gewoon weer een jongen zou worden (de man bepaalt het geslacht en aangezien mijn man uit een familie komt waar de afgelopen generaties bijna alleen maar het mannelijke gen is doorgegeven, trokken wij zo ook onze conclusies). 15 maanden na onze zoon werd ik weer zwanger. Na 15 weken bleek dat we, tot ieders verbazing, een dochter zouden krijgen. Ik haalde de hele mikmak, die ik in de afgelopen anderhalf jaar had verzameld, tevoorschijn en begon gelijk met sorteren. De dingen die nog best voor een meisje konden, de dingen die echt voor een jongen waren maar nog veel te mooi om weg te doen (je weet tenslotte maar nooit) en de dingen die ik toch niet meer mooi of leuk vond.
Van blauw naar roze
Ik ben dan wel weer zo’n muts dat ik voor de kleine dame die we toen verwachtten een hoop andere dingen wilde. Onze inboedel ging van blauw naar roze. We hadden een prachtige lichtblauwe zak van Koeka voor in de MaxiCosi, maar dat moest en zou een roze worden. De boxkleden waren lichtgrijs met antraciet en een superneutrale van Nijntje. Je begrijpt het: daar moest een roze bijkomen. Ook de spullen voor de wieg en het ledikant werden vervangen door- jawel- roze dekens met bijpassende lakentjes. De blauwe dingen bewaarde ik allemaal, want daar was niet echt iets mis mee. Ik praatte het voor mijzelf goed door te zeggen dat ik dat als back-up en extra verschoning kon gebruiken. En tsja… de kledingkast veranderde in een soort roze walhalla van jurkjes, maillots en haarbandjes. (En ik mijzelf maar afvragen waarom Nova alleen nog maar jurkjes wil dragen en roze haar lievelingskleur is… Misschien is hier mijn antwoord.)
Alles in dubbele kleuren bewaren
Met inmiddels twee kinderen en elk hun eigen stijl qua kleding en nog geen definitieve knoop doorgehakt over wel of geen derde kindje, besloten we om alles te bewaren. Dus alle ledikantdekens, aankleedkussenhoezen en stapels kleding werden in kisten opgeruimd. Tussendoor, als ik het op mijn heupen kreeg, verkocht ik wel eens wat kleding van de kinderen. Ondanks dat ging het meeste in grote kisten naar zolder. Op het moment dat ik zwanger raakte van ons derde wondertje hadden we zo’n tien kisten (en echt niet van die pietluttige hoor) staan met dubbele kleuren voor de box, dubbele kleuren voor in het ledikant, stapels hydrofielen en badcapes en werkelijk waar de wereld aan kleding. Er moest ruimte komen en de boel moest ook gewoon opgeruimd worden, want met drie kinderen is ons huis straks ook gewoon vol. Ik zocht uit wat moest blijven, omdat ik dat echt voor -nogsteeds heel de familie verbaasd- ons tweede meisje wil gaan gebruiken. Alles dat ik toch niet meer leuk vond, werd gelijk heel resoluut doorgeschoven naar de afdeling ‘prullenbak’, ‘weggeven’ of ‘verkopen’. Het sorteren was niet het ergste werk. Ik was vrij makkelijk: we mogen nog één keer genieten van een zwangerschap, alle voorbereidingen die horen bij de komst van een baby en we mogen de babyperiode nog één keer meemaken. Ik wilde daar echt van kunnen genieten en bepaalde dingen ook gewoon nog één keer nieuw kunnen kopen. Alles waar ik bij twijfelde, ging naar de ‘weg-stapel’. Hydrofielen die voor twee kinderen intensief gebruikt waren, verdwenen naar de stapel met schoonmaakdoeken, dingen waar toch gekken vlekken in gekomen waren terwijl ze lagen te ‘verstoffen’ op zolder gingen ook weg. De spullen die nog wel goed waren, maar niet meer bij onze stijl pasten gingen op de foto voor de verkoop, om het vervolgens online te plaatsen en daarna te kunnen verzenden… Wat een werk! Een proces waar je, als je je goed voelt, al flink wat dagen van 8.00-17.00 uur mee kunt vullen. In mijn geval heeft dit drie maanden geduurd. Maar sinds vorige week is het heugelijke feit daar: alles is officieel uitgezocht en staat klaar voor verkoop of weggeven.
Mijn tips voor jou
Mijn tips voor jou (zodat je niet net als ik zo ontzettend veel gaat verzamelen):
- Wees selectief met wat je bewaart. Als je al twijfelt of je iets over 2-3-4 jaar nog leuk vindt, doe het dan weg. Verkoop het of geef het aan iemand anders die het goed kan gebruiken. Als ik in het begin wat selectiever was geweest en mij had gerealiseerd dat ik bij elk kindje toch ook weer nieuwe dingen zou willen hebben en de mode ook gewoon veranderd, had mij dat ook een hoop gescheeld tijdens het uitzoeken dit keer.
(Een kleine sidenote: ik kan niet in ieders portemonnee kijken, andere geven wat minder om de laatste mode of zijn gewoon minder meuterig dan ik ben. Doe vooral wat bij jou en jouw huishouden past, maak je keuze weloverwogen.) - Doe de dingen die je wilt bewaren en plastic, afsluitbare dozen of kisten. Plastic zakken of kartonnen dozen zou ik niet aanraden. Daar kruipen makkelijker beestjes in, zilvervisjes bijv. Ook gaat er makkelijker vocht in zitten en kunnen er daardoor rare vlekken in spullen ontstaan.
- Maak per categorie een kist en label goed! Dus bijvoorbeeld een kist met alle spullen voor de wieg: lakens, onderlakens, dekens. Wellicht past er nog wel iets bij in die kist. Zorg dat dat dan duidelijk op het label vermeld staat. Noteer ook de maten van de spullen op het label en eventueel kleuren of jongen/meisje.
- Maak een kist met speciale spulletjes die je graag wilt bewaren. Het eerste pakje, een geboortekaartje, papieren uit de kraamweek, etc. Zo houd je alles bij elkaar op een plek.
- Mocht je spullen willen verkopen, ik heb sinds kort hele fijne ervaringen met de app Vinted (no spon!). Ik vind het fijn werken en heb al heel veel spulletjes verkocht van de kinderen. Persoonlijk vind ik het fijner werken dan Marktplaats.
P.S. De spullen op de foto bovenaan deze blog waar de eerste spullen die na de zolderverbouwing de nieuwe vliering op gingen. Dit is nog maar een fractie van alle babyspullen en kinderkleding die we destijds verzameld hadden. Zet er in gedachten nog twee rijen dik voor, rechts een box, een wieg, een autostoel etc. En dan heb je enigszins een beeld van wat we allemaal verzameld hadden.
