Zoals vele andere heb ik dit jaar ook goede voornemens. De belangrijkste is gezond zijn en daar hoort natuurlijk ook gezond leven bij.
In januari ben ik begonnen met koolhydraatarm eten om op een gezond gewicht te komen. Ook heb ik een hometrainer gekocht zodat ik thuis ook aan beweging kom. Nu begin februari is er 5 kg af. Dus het eerste goede voornemen gaat wat mij betreft prima!
Angsten overwinnen
Maar ook een belangrijke was naar de tandarts gaan. Ik heb een zeer grote angst voor de tandarts en was al 6 jaar niet geweest. Ja ik weet het, erg dom natuurlijk! Nu Abigail de leeftijd gaat bereiken om naar de tandarts te gaan wil ik wel een goed voorbeeld geven. En daar hoort deze angst overwinnen ook bij.
Al mijn moed bij elkaar geraapt en met zwetende handjes gebeld! 3 dagen later kon ik al terecht! Ik heb duidelijk aangegeven dat ik best angstig ben voor het bezoek. Dit komt omdat ik er niet goed tegen kan als er iemand in mijn mond bezig is en ik geen controle heb over wat er gebeurt.
3 dagen later reed ik om 8 uur in de ochtend naar de tandarts. Ik was meteen aan de beurt gelukkig. Ik mocht gaan liggen en er werden meteen foto gemaakt om te kijken waar evt gaatjes zouden zitten. Chemos en de medicaties die ik heb gehad zijn niet heel goed voor het glazuur dus ik ging van het ergste uit. In mijn hoofd dacht ik al aan wortelkanaal behandelingen, tanden die getrokken moeten worden, kronen enz enz.
De foto’s waren snel klaar en met 2 man sterk werden ze besproken. Allemaal woorden kwamen er voorbij die ik niet begreep en ik kreeg het steeds benauwder en begon te zweten. Ik mocht weer gaan liggen en de tandarts keek nog even in mijn mond en zei: oke ga maar weer zitten. Grote ogen van angst keek ik hem aan. Waarvoor ben je precies bang? Vroeg hij. Dus ik antwoord: voor jullie… hij lachte en zei: je hebt geen gaatjes, tandplak of tandsteen. Alleen de verstandskiezen moeten er uit.
Er is altijd een maar..
Wat een opluchting, geen gaatjes! Maar nu die verstandskiezen… 2 weken later kon ik terecht. Bewust aan vrienden gevraagd om geen horror verhalen te vertellen want ik ken mijzelf, als het te heet onder mijn voeten wordt dan bel af. Toch ben ik heen gegaan! Ik mocht gaan liggen en er werden meteen drie pijnlijke spuiten in mijn mond gezet. Mijn hele gezicht werd gevoelloos, net als de helft van mijn tong. De tandarts kwam met een grote tang aan en met grof geweld werd de eerste kies getrokken.
De tandartsassistente was mijn heldin! Haar hand mocht ik vast houden en zo hard in knijpen als ik kon. Dat heeft ze geweten ook! Want toen de tandarts met de tweede kies begon sprong ik zowat tegen het dak van de pijn. Deze bleek niet voldoende verdoofd te zijn dus er werd snel nog een spuit in gezet. Dan maar kies nummer 3. Deze was er ook met een paar goede halen uit. Nog 1 te gaan.
Ik wou niet meer! Wat vond ik dit naar! Ik moest mijn mond weer open doen en hij begon aan de laatste. Deze was er gelukkig zonder pijn ook uit. Alle 3 zijn ze er in hun geheel uit.
Belonen werkt nog steeds
Toch ben ik blij dat alles in 1 keer is gegaan want als ik nog een keer heen zou moeten was ik zeker niet gegaan! Als beloning mag ik nu van mijzelf mijn tanden laten bleken dus meteen voor volgende maand een afspraak gemaakt.
Nu zit ik te typen, met een vieze bloedsmaak in mijn mond voor de 2e dag levend op vloeibaar voedsel maar stiekem ben ik toch wel trots en blij dat het achter de rug is.
Met Abigail gaat het gelukkig ook goed. Wij hadden vorige week een spannende week. Ik werd gebeld door de opvang dat Abigail gevallen was en hierbij hard haar hoofd gestoten had, ze was aan het spugen en haar evenwicht was weg.
Mijn hart zat in mijn keel
Ik sprong in de auto, belde in de auto de huisarts en wij konden gelijk komen. Bij de opvang aangekomen zag ik een bleek en stil meisje zitten. Ik herkende haar niet eens. Ze leek steeds bijna weg te vallen en daarom ging er ook 1 van de dames van de opvang mee in de auto. De huisarts sturende ons meteen door naar de spoedeisende hulp en de neuroloog gaf aan graag een CT scan te willen en bloedafname. Zo gezegd zo gedaan. Abigail gaf geen kick en leek niet erg onder de indruk van alles.
Uit eindelijk bleek dat ze haar evenwicht al voor de val kwijt was en dat dat de reden van de val was. Ze had een virus die haar evenwichtsorgaan negatief beïnvloeden en hierdoor was ze gevallen. De CT scan zag er goed uit en wij mochten naar huis. Maar wat was dit eng om mijn kindje, mijn alles zo te zien liggen. Tranen in mijn ogen maar ik hield mijzelf groot voor haar. Zo veel zorgen, zo veel angst maar gelukkig niks aan de hand en met 2 weken is alles weer goed!
Ik ben in 1 dag 10 jaar ouder geworden. En het erge was nog dat ik de dag ervoor op de spoedeisende lag door de galblaas en dezelfde mensen waren nog aan het werk. Goed begin van 2021..
Omdat ik geopereerd moet worden en daarna 6 weken niet mag tillen ga ik snel over op een peuterbed of eenpersoonsbed. Ik heb nu een dekbed, kussen en beddengoed besteld zodat ik hier eerst mee kan wennen voor Abigail. Als dit goed gaat haal ik een bed voor haar en gaat het ledikant naar zolder. Ik hoop dat het lukt binnen een paar weken want ik wil zo min mogelijk hulp vragen aan mensen. Ik weet dat iedereen met liefde klaar staat om ons te helpen maar wij hebben al genoeg geleund op iedereens schouder de afgelopen weken.
Ondanks dat het jaar spannend was begonnen genieten wij van elke dag samen.
