Janelle leerde haar grote liefde kennen via Wordfeud.

Na een relatie van bijna 10 jaar waarvan 2 jaar samenwonend kwam ik weer thuis wonen, het bleek toch niet de ware te zijn. Ik had zelf de beslissing genomen om te vertrekken al was dat echt niet makkelijk.
Daar zat ik dan weer op mijn oude slaapkamer in het ouderlijk huis, de eerste dagen deed ik niet zoveel, voornamelijk internetten en spelletjes spelen op mijn telefoon.
Ik speelde al een tijd Wordfeud, een soort scrabble, dit speelde ik tegen willekeurige mensen die de app voor je uitkoos, je ziet alleen een naam en heel klein fotootje en er is ook een chatfunctie.
2 dagen na de breuk met mijn ex opende ik s’morgens een nieuw spelletje wordfeud en werd mijn tegenstander “danny’s definitie” Wat ik toen nog niet wist is dat deze tegenstander mijn toekomstige man zou worden.

Bij de wordfeud app zit dus een chatfunctie, na een tijdje spelen sprak ik hem aan en zei dat ik blij was dat hij gewoon lekker doorspeelde, dat deed ik wel vaker, want ik werd soms zo gek van mensen die een paar woorden legden en dan verder niet meer speelden.
Hij reageerde terug en voor ik het wist waren we hele gesprekken aan het voeren, de gesprekken sloegen nergens op want hij kwam net thuis van een avond stappen en was nogal “van het padje af”, maar hij maakte me aan het lachen en dat had ik echt even nodig ook al kende ik hem dus niet.

De dagen daarna bleven we wordfeud spelen en praten over van alles. Ik wist ondertussen wat meer over hem maar of ik dat moest geloven. Tja op internet kun je natuurlijk zeggen wat je wil, maar het bleef gezellig en dat was genoeg voor mij. Ik was ook niet op zoek naar iemand anders en al helemaal niet een onbekende via een app.

Maar na 2 weken chatten was ik toch wel benieuwd wie hij echt was en of hij zich niet als iemand anders voordeed, dus besloten we te gaan skypen. Dat was wel even wennen, elkaar “real life” zien na al die gesprekken.
Daar zat hij dan voor het scherm, de jongen waar ik zo mee kon lachen en overal over kon praten was ineens heel verlegen en wist niet zo goed wat hij moest zeggen, gelukkig ben ik nogal een prater dus waren we snel weer uren in gesprek.

Na een tijdje besloten we dat we elkaar toch maar eens in het echt moesten ontmoeten, want we hadden het zo gezellig en we wilden zien of er in het echt ook zo’n klik was. Dus spraken we af op een treinstation tussen onze woonplaatsen in.
Ik kwam de stationshal uitlopen en zag hem staan, mijn eerste gedachte was “Oke ik loop snel weg want hij heeft me toch nog niet gezien”, maar ik besloot toch door te lopen. Na de eerste “hallo” was het weer even stil want dit was toch wel heel erg vreemd en ook echt helemaal niks voor mij om met een “vreemde” af te spreken.

We hebben uiteindelijk uren op een terras gezeten en daarna ben ik weer naar huis gegaan, in de trein terug dacht ik wel bij mezelf, dit is toch wel een hele leuke jongen.

We spraken steeds vaker af en er was een echte klik, nouja eigenlijk veel meer dan een klik want na 3 maanden trok ik bij hem in (in zijn studio van 25m2). De ultieme relatietest samen wonen in zo’n kleine ruimte, maar ik dacht we proberen het gewoon, werkt het niet dan weten we dat snel genoeg.

Maar het ging heel goed en toen we een jaar samen woonden, besloten we dat we heel graag samen een kindje wilden. Hij was 29 en ik 24 het voelde goed dus waarom wachten.
Ik raakte al snel zwanger en we verhuisden naar een groter appartement, daar werd onze dochter Riley geboren.
Na 1,5 raakte ik zwanger van onze zoon Jace en kochten we een huis, want dat werd toch wel krap in het appartement. Op 2 november 2016 zijn we getrouwd en nu is ons plaatje compleet.

Hoe bijzonder is het dat je de liefde van je leven via een random spelletje wordfeud ontmoet?
Want of het nou toeval was of het lot, wij zijn ontzettend blij dat wordfeud ons als spelers aan elkaar gematched heeft en zelfs na bijna 5 jaar spelen we nog altijd wordfeud tegen elkaar!