Geef maar toe, had jij vooraf precies goed ingeschat hoe het moederschap zou zijn? Had jij verwacht dat je zoveel moeite zou hebben met onderbroken nachten, hoe lastig het is om zo’n inimini mensje aan te kleden en hoe ongelofelijk veel zo’n ukkie kan poepen (en stinken)? Had jij verwacht dat je bij alles zou twijfelen of je het wel goed deed en dat je elke keer bang bent om fouten te maken? Maar bovenal, had jij ooit verwacht dat je in staat zou zijn zo onvoorwaardelijk veel van iemand te houden?
Ik had vooraf nooit verwacht dat zo’n kleine baby zulke grote veranderingen met zich mee zou brengen. Natuurlijk snapte ik ook best dat mijn leven heel anders zou worden na het krijgen van een kindje Maar in welke mate het anders zou zijn heb ik van te voren echt niet goed ingeschat. Vandaag zet ik de grootste veranderingen in je leven na het krijgen van een kindje op een rijtje!
Je naam verandert.
Zeg maar dag tegen je naam, want vanaf nu zal iedereen je aanspreken met ‘Mama’. Waar ik in het begin heel erg moest wennen aan deze nieuwe titel en het heel gek vond als mensen me aanspraken met ‘De moeder van’. Ik weet nog precies het moment dat ik mezelf voor het eerst mama noemde. Ik stond bij Maxim in de kraamweek bij de commode te klooien met Maxims kleertjes omdat hij net in bad was geweest. Het was winter en hij had het koud, dus op een gegeven moment was hij mijn gepruts zat en begon hij te huilen. Ik vond het zo zielig dat ik hem snel aankleedde, bij me pakte en zei: “Kom maar bij Mama’. Het verbaasde me hoe makkelijk ik die woorden uitsprak, maar ze waren wel waar, aangezien ik toch het liefst mama genoemd word.
Je huis verandert.
Ik hoor mezelf nog zeggen dat ik absoluut geen dingen aan de kant zou gaan zetten want mijn kinderen moesten maar leren overal vanaf te blijven. Nu ging dat bij Maxim redelijk goed en dus hield ik heel lang aan dat principe vast. (Zie je wel? Mijn kind blijft overal vanaf!) Maar bij Floris was dat een heel ander verhaal, aangezien meneer met 6 maanden al dingen overhoop trok en met 8 maanden op de keukentafel klom, was het huis heel snel kidsproof aangepast! Maar dat is niet het enige dat veranderd! Die mooie zwartstoffen bank? Die zit gegarandeerd binnen een paar maanden onder de kotsvlekken. Om maar te zwijgen over het speelgoed dat zich overal ophoopt en waar je zo je nek over breekt.
Je lichaam verandert.
Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar dikke vette kans dat ik nevernooitniet mijn pre-zwangerschapsbody terugkrijg! 3 zwangerschappen hebben hun nodige sporen nagelaten en is er aan sommige dingen nog wel iets te doen, andere dingen blijven er voor altijd.
Mooie kleine Floris
Je zorgen en twijfels veranderen
Maakte je je vroeger heel erg druk over een gebroken nagel of een vlek in je nieuwe shirt? Gegarandeerd dat je dat nu je moeder bent beschouwd als lachtertjes. Bij het moederschap krijg je een flinke dosis twijfels en zorgen mee die je je hele leven dat je moeder bent zult blijven houden.
De foto’s op je telefoon.
Voordat ik moeder was stond mijn telefoon vol met foto’s van mij en Richard (toen hij nog selfies wilde maken), foto’s van vriendinnen enz. Nu upload ik om de 2 maanden iets van 3000 foto’s naar mijn externe harde schijf omdat mijn telefoon vol is en dat zijn dus echt alleeeeeen maar baby en kinderfoto’s!
De inhoud van je tas verandert.
Waar de inhoud van mijn tas vroeger bestond uit heel veel bonnetjes, een verdwaald pakje kauwgum, een lipgloss, kleingeld en een portemonnee, verbaas ik me nu elke keer weer als ik mijn tas aan het uitmesten ben. Bovenstaande zit erin, maar ook altijd een hydrofiele luier, een gewone luier, billendoekjes, crackers, drinken, speelgoed, enz enz enz.
Maar bovenal veranderd zo’n kleintje jou heel erg. Ik ken niemand die echt 100% zichzelf is gebleven na het krijgen van een baby. Wat er nou precies veranderd kan ik niet uitleggen, maar ik vind het altijd heel erg bijzonder om te zien hoe vrouwen ineens veranderen als ze een kindje gekregen hebben, hoe zelfs de meest egoïstische en gemene vrouwen ineens zoveel zachter zijn nadat ze moeder werden. Ik ben ontzettend veranderd sinds ik moeder ben, dat is niet altijd iets wat leuk is, maar het is ook niet anders. Een kindje is gewoon een grote verandering, hoe klein je baby ook is.
Wat was de grootste verandering in jouw leven na het krijgen van een kindje?
14 comments
Erg herkenbaar allemaal! Er is niet echt iets waar ik moeite mee heb. Ik had niet gedacht dat ik de eerste dagen echt moest wennen aan de situatie. Ik zat echt op een roze wolk, maar ik moest wennen aan mijn eigen kind.. Vind het nu ik het zo schrijf ook niet leuk klinken, maar het was wel zo bij mij.
Ja je hebt helemaal gelijk. Alles verandert; het leven voordat je moeder werd, ken je al snel niet meer terug, is mijn ervaring. Toch gaat het me veel makkelijker en natuurlijk af dan ik ooit had kunnen bedenken. Ik heb niet zoveel moeit met gebroken nachten, ben niet heel erg onzeker en ook totaal niet extreem voorzichtig bij aan- en uitkleden… (wat ik wel had verwacht). Enige waar ik zes maanden de tijd voor nodig had om aan te wennen is dat m’n huis een ontploft kinderparadijs is geworden.
Leuk beschreven. Ik heb ook als standpunt dat ik geen dingen aan de kant ga zetten voor mijn kids.. Ze leren er maar vanaf te blijven haha, maar ik ben heel benieuwd hoe dit gaat lopen als ik straks mama mag worden…
Heel herkenbaar, alle punten. Er verandert zo veel. Ik moest er ook heel erg aan wennen om ‘mama’ te heten. Maar op het moment dat je bevallen bent zeg je het gewoon over jezelf en dan is het ineens gewoon. Haha gek is dat.
moet eerlijk zeggen dat ik bij lotte niks aan de kant gehaald heb, en dat ben ik nogsteeds niet van plan, but you never know haha
Dit is echt heel herkenbaar. Ik heb er weinig aan toe te voegen. Het is een enorme verandering. Ik heb normaal ook niet snel dat ik iemand mis, maar een uurtje zonder mijn kleintje lijkt soms wel een straf!
Haha klopt allemaal 🙂 Nou ben ik eigenlijk wel benieuwd naar jouw ervaringen met de veranderingen van 1 naar 2 kinderen en van 2 naar 3…
Ja joh je hebt helemaal gelijk! Vooral dat mama heten vind ik zo herkenbaar. Mijn nekharen stonden overeind, de eerste paar dagen van mijn kraamweek. Telkens als mensen mij mama noemden. Maar het duurde niet lang voordar ik mezelf zo noemde….
Aan alles dat je noemt kon ik wel wennen, heel snel zelfs. En ik ben zo weg van mijn eigen kindje dat ik het allemaal helemaal niet erg vind. Ik verbaas me er zelfs over hoe makkelijk ik alles slik. Het enige wat ik soms nog wel vervelend vind is dat je toch een stuk vrijheid inlevert. En vervelend als in: ik kan niet meer op ieder moment van de dag de deur uit om een rondje te gaan hardlopen en daardoor schiet het er nogal vaak bij in en daar baal ik dan weer even van. Maar voor de rest … zo’n hydrofiel in de tas is niet alleen maar voor Melle, maar ook handig voor mij!
Heel herkenbaar weer inderdaad. Vooral die foto’s…. Hmm.
Maar ook die eerste keer dat je jezelf mama noemt, ik herinner me het ook bijna 9 jaar later nog goed
Wat heb je dit mooi beschreven.. Ik ben zo benieuwd hoe ik het zal ervaren. Die titel, ‘mama’, vind ik nu al de mooiste die er is.
Al die foto’s! Dat is echt bizar. Maar wel leuk om steeds terug te kijken. En ik ben als persoon wat milder geworden, wat minder fel. Verder is hier nog niet mega veel veranderd, maar dat komt nog wel denk ik.
Ik kan mij er helemaal bij aansluiten hoor. Echt alles verandert als je mama wordt. Ik heb zelfs het meeste moeite met die onwijs vroege ochtenden haha!
Poeh ja alles is anders. Ik moest een hele nieuwe balans vinden tussen mama zijn en daarnaast ook mezelf zijn. En idd op mijn telefoon staan alleen maar foto’s van ons zoontje nog 😉