Disclaimer, voor het lezen van het kerstverhaal van 2018. Is het aan te raden eerst de triologie te lezen over Isa en Joris. Deze boeken vind je hier:
Hoofdstuk twee.
‘Jeetje wat wordt hij alweer groot!’ zei ik terwijl ik Tobias van Kate aanpakte. ‘Ja dat krijg je met een vader die bijna twee meter lang is. Ik denk dat hij me voor zijn tiende verjaardag wel ingehaald heeft.’ lachte ze. ‘Waar is Jasmijn?’ vroeg ik terwijl ik rondkeek of ik mijn nichtje ergens zag. ‘Ze is op de peuterspeelzaal. Daar gaat ze nu elke week 3 keer naartoe en leuk dat ze het vindt! Daar heeft ze ook die tekening voor je gemaakt die ik opgestuurd heb!’ ‘Waarom gaat ze nu al naar de peuterspeelzaal? Ze is toch nog maar een baby?’ vroeg ik teleurgesteld. Ik had me er zo op verheugd om mijn nichtje te zien. ‘Iessss, nee ze is al twee en half. Laat het haar maar niet horen dat je haar een baby vindt! Deze boef hier is een baby!’ Ze pakte Tobias weer van me aan en deed haar shirt omhoog om hem te voeden. Ik vond het nog steeds een beetje gek om haar zo als moeder te zien en ik vond het nog gekker om me voor te stellen dat ik er bijna ook zo bij had gezeten. Ruim drie jaar geleden solliciteerde ik bij Luke en uhm, laten we zeggen dat het net iets te goed tussen ons klikte en ik na een gezellige avond op de bank in zijn kantoor zwanger raakte. We besloten ervoor te gaan en ondanks een hele mooie echo, verloor ik het kindje. Hoewel ik er niet vaak meer aan dacht, vond ik het toch wel een gek idee dat ik nu ook een kind van twee en half gehad had kunnen hebben. Maar hoe jammer ik het af en toe ook vond, ik was ergens wel blij dat als ik ooit moeder zou mogen worden, dat het dan waarschijnlijk wel in een relatie zou zijn en dat het kindje dan gewoon twee ouders zou hebben.
‘Hoe oud is Tobias nu?’ vroeg ik aan Kate terwijl ze hem weer in de box legde. ‘Ruim vijf maanden alweer. De tijd vliegt.’ Ik keek naar haar en ineens had ik door wat er anders aan haar was. ‘Kate? Je bent toch niet weer..’ Ze keek me geschrokken aan en lachte. ‘Jeetje mens, jij hebt ook altijd meteen alles door!’ Ik lachte.’Jemig ouwe broedkip. Ga je voor een elftal of zo?’ Ze ging weer zitten en schudde haar hoofd. ‘Nee, dit was echt een ongelukje. Ik weet het ook serieus pas net een paar dagen. Ik had net een afspraak gemaakt om een spiraal te nemen en toen moest ik voor de zekerheid een test doen en nou ja. Tadaaa!’ Ik lachte en nam nog een slokje van mijn thee. ‘Jeetje, wat zul jij het druk krijgen. Maar wel echt heerlijk hoor. Ik ben jaloers op je! Je hebt alles zo goed voor elkaar! Getrouwd, een geweldige man, een mooi huis, prachtige kinderen.’ Ze pakte haar kopje thee op en roerde erin. ‘Je weet dat jij een man kent die dat binnen twee tellen ook allemaal aan jou zou willen geven he? En niet jaloers op mij zijn hoor. Ik ben soms juist jaloers op jou! Moet je kijken wat een prachtige reizen jij maakt. Je bent net de hele wereld rondgevaren met Mark en sinds je terugkomst heb je voor je werk ook al talloze geweldige reizen gemaakt. Ik denk dat tegen de tijd dat Liam en ik weer op vakantie kunnen de kinderen allemaal al het huis uit zijn.’ ‘Hmm’ mompelde ik. Ergens had ze gelijk, ik kon gaan en staan waar ik wilde, hoefde met niemand rekening te houden en maakte voor mijn werk de mooiste reizen, maar waarom voelde mijn leven dan zo leeg? ‘Hoe gaat het eigenlijk tussen jou en Joris?’ vroeg ze. Ik haalde mijn schouders op. ‘Ik weet het niet meer, hij zegt dat hij me zoveel tijd geeft als ik nodig heb, maar hij snapt niet dat ik niet meteen bij hem intrek en baby’s ga werpen.’ Kate schoot in de lach en meteen bedacht ik me hoe idioot dat moest klinken. ‘Ja maar Kate, het is toch zo? Het is niet niets wat er tussen ons gebeurd is. Hij geloofde zijn ex die mij probeerde te vermoorden en nu zoekt hij haar nog op in de gevangenis ook. Ik weet niet of ik wel samen wil zijn met iemand die zo makkelijk mensen vergeeft.’ ‘Hmm, nee ik snap je wel. Ik vond het ook nogal idioot dat hij gewoon nog bij haar langsgaat. Maar even hoor, je houdt ontzettend veel van hem. Nee Isa, nou niet met je ogen rollen, want ik zie in alles aan je hoeveel je om hem geeft. Dus waar ben je nou zo bang voor?’
We kletsten nog wat en toen ik weer naar huis reed, bleven die woorden zich maar herhalen in mijn hoofd. ‘Waar ben je nou zo bang voor Isa?’ Ik wist het zelf gewoon echt niet. In de dagen daarna dacht ik er meerdere malen aan terug. Kate had gelijk gehad, ik had een vriend die heel erg veel van me hield, hij had een prachtig huis dat we samen hadden uitgezocht en waar ik zo bij in kon trekken, hij wilde trouwen en hij wilde dolgraag kinderen. Hij zou me alles kunnen geven wat ik in al die afgelopen jaren zo ontzettend graag wilde. Waarom hield ik hem dan zo op afstand? Waarom was ik zo bang om me aan hem te binden? Was ik bang om mijn net opnieuw verworven vrijheid weer te moeten inleveren? Of was ik bang dat mijn hart weer gebroken zou worden?
Ik tikte met mijn pen tegen mijn lip en zag hoe de lampjes van de kerstboom in de hoek zachtjes flikkerden. Kerstmis was om de hoek en ik wist nog niet eens wat ik ging doen dit jaar. Mijn moeder had me samen met Kate en haar gezin uitgenodigd voor een diner, Joris had voorgesteld om samen uit eten te gaan en een paar collega’s van mijn werk hadden al meerdere keren gevraagd of ik met hun mee wilde gaan naar hun single’s christmas, waarbij ze met alle vrijgezellen uit het bedrijf foute kerstfilms gingen kijken. Technisch gezien was ik niet helemaal single, maar het leek me toch wel gezellig. Ik opende mijn laptop en zag dat ik een nieuwe mail had. Mijn baas vroeg me of ik voor een spoedopdracht morgenavond naar Zwitserland wilde vertrekken. Ik zou voor kerst weer thuis zijn en ik zou in een prachtig hotel verblijven. Dat liet ik me geen tweede keer zeggen, het was precies wat ik nodig had!
